Chyba już wiadomo, że chcę mówić o moim stosunku do jedzenia.
Nie jest ono zdrowe ani trochę. Więc może przynajmniej trochę o tym opowiem.
Zacznijmy od faktów.
Nie uważam siebie, jako ciała za coś zeby mogło takie zostać.
Nie można powiedzieć, że jestem gruba ale samej siebie nie lubię jak wyglądam.
Jaki to ma związek z jedzeniem?
Otóż taki, że do jedzenia podchodzę emocjonalnie, co jest najgorszą rzeczą, jaką można robić.
Nie do końca umiem kontrolować to co jem, czy jestem zła, smutna czy co innego, niestety kończę przy jedzeniu.
Tylko że do tego dochodzi, że ja wiem ze jedzenie niczego nie rozwiąże i też z drugiej strony nie lubię jeść. Wiem, jakie to ma konsekwencje.
I gdzieś między tymi myślami jestem ja. Troszkę jak na takiej huśtawce.
Dodatkowo moje uzależnienie od cukru wcale nie polepsza spraw.
Dlatego chcialabym, żeby każdy kto to czyta, zastanowił się nad tym, czy przypadkiem nie ma niezdrowego stosunku do jedzenia, bo może to bardzo negatywnie wpłynąć na psychikę.
Od dzisiaj, chcę spróbować znowu poprawić moje stosunki z jedzonkiem, więc proszę tylko abyście dbali o siebie!
Wrócę tu jeszcze!
Byeeee~