Shu POV 

Nie wytrzymałem. Podszedłem do brata, złapałem go za kołnierz i przygwoździłem do ściany.

- Powiesz mi? - ton głosu i jak i wzrok miałem stanowczy.

- Jak mnie puścisz to istnieje wielkie prawdopodobieństwo, ze obaj ujdziemy z życiem i powiem ci jaki jest mój powód. -

Popatrzyłem przez chwilę wrogo na Reiji'ego po czym go puściłem i wróciliśmy na nasze miejsca.

- Więc? - spojrzałem na bruneta wyczekująco.

- Jako dowód moich słów będę musiał Ci coś pokazać, a nie mam zamiaru ściągać koszuli. -

- Przejdź do rzeczy. - westchnąłem.

- Dobrze... -

Nagle rozległo się walenie do drzwi od pokoju. Stawiam na Ayato.

- Wejść! - krzyknąłem.

- Hej Shu! Reiji Ty kretynie! -

Szybko zerwałem się z fotelu. Nanami była w wilkołaczej postaci. Przyznam, że jest bardzo... Kurde! Shu! Ogarnij się!

- Zdecydowany brak manier. - westchnął Reiji.

Nanami chciała się na niego rzucić, ale ja w ostatniej chwili, złapałem ją od tyłu w talii i dziewczyna powoli wracała do swojej ludzkiej postaci.

- Dlaczego chciałeś zabić Kame?! - dziewczyna wydarła się na mojego brata. W sumie to jej się nie dziwię.

- Zasłużyła sobie. - i mówi to z takim spokojem.

- Chodź, Nanami. - 

Wyszedłem z blondynką z pokoju i kierowaliśmy się do Kame.

Gdy weszliśmy do pokoju, to kompletnie mnie zamurowało.

Kame bardzo krwawiła a mi było trudno powstrzymać się od ugryzienia jej, Nanami to najwyraźniej zauważyła.

- Shu... Opanuj się. - dziewczyna dotknęła mojego ramienia, a ja stopniowo nad sobą panowałem.

- Kame... Co się dokładnie stało? - widziałem, że Reiji chciał ją zabić, ale nie wiem dokładnie czemu i co jej zrobił.

- Dźgał mnie nożem i złamał kości prawej ręki. - dziewczyna wtuliła się w swoją siostrę.

Myślałem (wow! Shu! od kiedy Ty myślisz? XDD) co zrobić, żeby obejrzeć jej rany i żeby jej pomóc...

- Kurwa! Co to za krew? - w pokoju pojawili się Subaru i Ayato.

- To krew Kame. Reiji chciał ją zabić. - odparła Nanami.

- A czym sobie zasłużyła? - spytał Subaru.

- Robiłam porządki w kuchni i nie chcący umyłam jego ulubioną zastawę stołową. -

- Wow! Co jak co, ale ja bym się nie odważył. - odparł Ayato.

- Dzwonię do Yumy. - 

- Halo. Shu? -

- Hej. Mamy problem. Przeszkadzam? -

- Nie. Właśnie zaraz będę zbierać się do domu. A co się stało? -

- Reiji się stał jednej z naszej przyjaciółce. Żebyś od razu wiedział to... Dziewczyny są wilkołakami. -

- Dzięki za ostrzeżenie. Zaraz Ruki tam będzie. Cześć. -

- Siema. -

- Załatwiłem Ci pomoc, Kame. -

- Musiałeś mu mówić, że są wilkołakami? Miałby fajne przywitanie. - zaśmiał się Ayato.

- Musiałem, żeby wziął odpowiednie narzędzia. - odparłem i dałem znak braciom, żebyśmy zostawili dziewczyny same.

Nanami POV

Na prawdę jestem zła na Reiji'ego, który za taką błahostkę skrzywdził moją siostrę. Ja na prawdę nie wiem co o tym wszystkim myśleć. 

- Auu!!! -

Krzyk mojej siostry wyrwał mnie z transu.

- Co jest, Kame?! -

- Boli! Wszystko mnie boli! -

Miałam łzy w oczach. Sióstr nie było w domu, bo poszły na polowanie. Ja i Kame byłyśmy zdane tylko na siebie.

Chciałabym aby w tej chwili był przy mnie ktoś kto mnie przytuli, pocieszy. Ale na wampiry w takich sprawach nie można specjalnie liczyć.

- Jestem. Cześć. - do pokoju wszedł całkiem przystojny chłopak z apteczką.

- Wreszcie jesteś. - za nim stanął Shu i po chwili wskazał na nas.

- Mam wszystko co potrzeba. -

Brunet spojrzał na moją siostrę.

- Kame. - przedstawiła się.

- Więc, Kame. - uśmiechnął się. - Co Ci dokładnie dolega? -

- Chyba mam złamaną rękę i przeciętą żyłę w nodze. -

- Nanami, chodź. -

Shu pociągnął mnie za rękę przez co wstałam i wyszliśmy z pokoju.

~~~~~~~~

Po pół godzinie Ruki wyszedł z pokoju mojej siostry.

- Kame ma faktycznie złamane przedramię prawej ręki i przeciętą żyłę w lewej nodze. Na szczęście miałem potrzebne narzędzia i Twoja siostra jest cała. Kame musi odpocząć, więc dopóki się nie obudzi, lepiej będzie jak nikt nie będzie jej przeszkadzać. -

Wampir kierował się do wyjścia, a ja i Shu do swoich pokoi.

- Shu... Czemu nam pomagasz? - spytałam, gdy szliśmy korytarzem.

- Po prostu musimy Was zaakceptować. - uśmiechnął się.

- Dziękuję. - cmoknęłam blondyna w policzek, po czym weszłam do pokoju, zamykając za sobą drzwi.

Shu POV

Wiem, że to był tylko zwykły buziak w polik, ale... Dziewczyny nie są złe, a zwłaszcza Nanami. Sądzę, że mogę zaprzyjaźnić się z blondynką.

Ocknąłem się z przemyśleń i kierowałem do mojego pokoju.

~~~~~~~~
Wieczór

Razem z moimi braćmi jesteśmy w salonie gier, a Ayato jak nigdy nie chce ze mną rywalizować.

- Ayato! Co Ci jest? - podszedłem do brata.

- Nic... Idę się przejść. -

No i tak jak powiedział, tak zrobił.

Mogę powiedzieć tylko jedno: od kąd dziewczyny tutaj są to dzieje się z nami coś dziwnego, coś co nie umiem opisać słowami...

- Fiu, fiu~~ nasz braciszek się zakochał. - Laito poprawił kapelusz.

💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕

Ohayo!

Jeśli spodobał się rozdział to zostaw komentarz i gwiazdkę 👑👑

Mam do Was pytania:
1. Czy Reiji w końcu powie powód, przez który się tak zachowuje?
2. I co dzieje się z Ayato? Czyżby Laito miał rację?

Ciao!

'Akane'