- Potter!!!!!!

- Tak, skarbie?

- Nie mów tak do mnie!!!

- Dobrze...słonko - myślałam, że mu przywalę.-  O co chodzi?

Musiało to zabawnie wyglądać, jak wrzeszczałam na Gryfona na środku dziedzińca.

- Jeszcze się pytasz?!! Gdzie schowaliście nasze książki?! Żaden Krukon teraz nie może się uczyć i odrobić lekcji!!

Śmieszne jest to, że wszyscy z domu Roweny zostawiają rzeczy na lekcje w Pokoju Wspólnym.

- [T.I], jak możesz być pewna, że to my za tym stoimy? - do kłótni dołączył się Black.

- Niech pomyślę...Ah! Zostawiliście jedynie moje książki - zaczęłam wyliczać - jeden z was zostawił szalik i w moim zeszycie są narysowane serduszka.

Pokazałam im dowody. Syriusz trzepnął okularnika z tyłu głowy.

- Rozumiem to jako potwierdzenie moich słów - teraz Remus uderzył drugiego przyjaciela.

- Oj, [T.I], nie bądź zła.

- To zwróć innym podręczniki, Potter.

- To umów się ze mną.

- W twoich snach - prychnęłam.

- Skąd wiedziałaś? - uśmiechnął się szeroko.

- Potter, jestem prefektem i mogę ci odjąć punkty.

- Nie zrobisz tego, zbyt mnie kochasz.

- 20 punktów od Gryffindoru za sprzeciwianie się prefektowi - Lupin i Pettigrew wydali się być przerażeni.

Wszyscy w szkole wiedzą, że potrafię odjąć 100 punktów jednego dnia, nawet Krukonom.

- Jutro w Hogsmead? - drążył chłopak.

- Zamknij się albo zaprowadzę cię do dyrektora!

- Nie musisz mieszać w to Dumbledore'a - uśmiech nie zchodził z jego twarzy. - Wystarczy, jak powiesz, to dam ci całusa.

Już chciałam odszczekać, ale wpadł mi do głowy pomysł.

- Masz rację - moje kąciki ust uniosły się do góry.

- J-ja maam r-racjeee? - zapytał zdziwiony.

Zaskoczyłam go.
Podeszłam do niego, aż stykaliśmy się nosami. Delikatnie dotknęłam jego wargi swoimi. Syriusz zagwizdał, a Peter klaskał w ręce.

- Jutro o 15 tutaj, nie zapomnij, James - odwróciłam się do nich plecami i ruszyłam do przyjaciółek.

- Heej Rogaczu! Pobudka! - Black pstryknął palcami przyjacielowi przed oczami.

- C-co? - spytał zdezorientowany.

- Hah, właśnie panna [T.I] [T.N] pocałowała cię - powiedział rozbawiony Remus.

- Umówiła się z tobą! - dodał Łapa. - Także nazwała cię po imieniu.

- Sserio!?! - nie dowierzał.

- Serio!!! - zawołali pozostali Huncwoci.

Potter rozpoczął skakanie po całej placówce, informując wszystkich i wszystko o jego szczęściu. Ja też byłam radosna, bo wiedziałam, że ktoś kocha mnie taką jaką jestem.