Kansunun anlatımından devam;

Başımdan aşağıya akan suyla gözlerimi araladım.

Yavaş yavaş her şey netleştiğinde nasıl bir boka battım diye düşündüm.

Her yer avcı kaynıyordu.

Hareket etmeye çalıştığımda , bir tahtanın üzerinde ellerim kollarım demir bir zincirle bağlanmış asılı durduğumu fark ettim.

O an ki öfkemle tüm kurtları harekete geçirtecek kadar uğuldadım.

Önümde duran yaşlı kadınlardan biri ellerini kaldırıp üzerime doğru yürüyüp bir şeyler söylemeye başlayınca cadı olduğunu anlamak pekte zor olmadı.

"Hepinizi öldüreceğim!" Diye bağırdım.

Yaşlı cadı elimi saran demirleri daha da sıkılaştırarak etrafıma görünmez bir duvar ördü.

"Buradan kurtul da görelim" diyerek son sözünü söyleyip yürümeye başladı.

Gerçekten tüm bu avcı ve cadı soylarını kurutacaktım!

Masalın anlatımından;

Kansu'nun serdelemesinden yararlanarak kaçtım. Bilmediğim bir ormanda canım pahasına kaçıyordum.

Hem avcılardan hemde belki kansu peşimden geliyordur düşüncesiyle ondan.

Hızla koşarken ayağımın takılmasıyla yokuş aşağıya doğru taklalar atmaya başladım.

Acıyla inlemelerim bir ağacın gövdesine çarpmamla son bulmuştu.

Gözümden akan bir damla yaşı silerek ayağa kalkmaya çalıştığımda serdeleyerek yere düştüm. Her yanım ağrıyordu. Fena yuvarlanmıştım.

Bir an da yalnız olmadığım hissine kapılarak etrafıma bakınmaya başladım. Sanki biri beni izliyor gibiydi.

"Hey biri mi var orada?" Diye seslendim etrafıma bakmaya devam ederek.

Bana yaklaşan ayak sesleri duymaya başladığımda başımı hızla etrafta gezdirmeye başladım.

Önümde beliren bir kurta gözlerimi büyüterek baktım. "Y-yaklaşma bana" diyebildim kekeleyerek.

Kurt beni dinlemeyip biraz daha yaklaşmaya başladığın da hızla elime taşlar alıp ona atmaya başladım.

"Yaklaşma!!" Diye bağırdım yeniden.

Kurt bana dişlerini göstererek kızgın bir ifadeyle yaklaşmaya başladığında sertçe yutkundum. Kaçışım yoktu.

"Korkma sana zarar vermeyeceğim" kurt beyin yoluyla benimle konuştuktan sonra insan formuna döndü.

"Ne istiyorsun benden?" Diye sordum çekinerek.

"Seni güvenli bir yere götürmeye geldim" diyerek yanıma geldi. Ayağımı hareket ettiremiyordum ve her yerim kanlar içindeydi. Fena yuvarlanmıştım.

O da bunu fark etmiş olacak ki yere eğilerek beni kucağına aldı.

"Kimsin sen?" Diye sordum.

"Adım Ers , kansunun sürüsündenim"

Kansunun sürüsü mü? bunu duyar duymaz kucağında tepinip bağırmaya başladım.

"Bırak beni o pisliğe gitmeyeceğim bırak!"

"Sakin ol kansu henüz gelmedi birlikte olduğunuzu sanıyorduk"

"Değiliz kansu bir kapana takıldı sonrasında kaçalım dedim ama vakit yok dedi bende onu öylece bırakıp kaçtım" dedim sanki gurur verici bir sey yapmısım gibi.

"Kansu güçlüdür başına bir şey gelmemiştir ama yinede onu bulacağız ve sende bize yardım edeceksin" dedi iddialı bir sesle.

"Hayır asla" dedim.

"Göreceğiz"

Kansuyu bulmalarına yardım etmek mi? Ben ? Ahh hayır asla bunu yapmazdım. Adam resmen bana işkence hayatı yaşatmıştı ve ben onu bulmalarına yardım mı edecektim? Hadi ya..

-

Ers beni bütün yol kucağında taşımıştı ve sonunda sürülerinin oldugu kamp yerine gelmiştik.

Etraf kalabalık bir ordu gibiydi.

"Ers ne oldu bu kız da kim?" Diyerek başka bir erkek kurt , insan formuyla yanımızda bitti.

"Bu kan.." dedi hemen ardından.

Ers "Kansu gibi , ama diğer soydan Oris acilen yaralarına bakılması gerekiyor" dedi. Hayret düşünceli biriydi. Kansu gibi hödüğün teki değil.

"Tamam bana ver" diyerek oris denilen kurt beni kucakladı.

Beni revir gibi bir yere getirip boş bir yatağa yatırdı. Burada bir iki tane kurt formunda yatan birileri vardı.

"Bak beni bırakın ben sizin aradıgınız kişi değilim kansu diye birini tanımıyorum" diyerek ufak bir yalan attım belki inanırdı.

"Kansuyu tanımıyor olsan bile bırakamayız kanına ihtiyacımız var" diyerek oris denilen gıcık kurt bana göz kırparak birkaç malzeme alarak yaralarıma bakmaya başladı.

Sinirle nefes alıp verdim.

Yaralı bacağıma pansuman yaparken acıdığı için biraz inleyerek "yavaş" dedim.

"Nasıl kurtsun sen? Acıya dayanıklılığın bile yok" diyerek kücümseyen bakışlar attı.

"Ben kurt falan değilim anlayın artık bunu!" Diye atarlandım.

Kurt beyinleri bir türlü anlamıyordu ben bir kurt falan değildim ve asla da onlar gibi bir canavar olmayacaktım!

Oris yaralarıma bakıp sardıktan sonra akan kanlarımı bir bezle temizleyip bezi bir kavanozun içine koydu. Ona şaşkınca baktım.

"Öyle bakma kanın değerli bir mücevher gibi"

"Alt tarafı bir kan çok büyütüyorsunuz "

"Sen öyle sanmaya devam et küçük hanım"

Resmen saçmalığın içine düşmüştüm.

Biraz yattıktan sonra kendimi iyi hissedince ayağa kalktım. Yan tarafımda yerde yatan kurtlardan biri kalkarak yanımda belirince biraz gerildim.

"Kaçmayacağım zaten bu halde kaçamam" dedim. Ah resmen bir kurtla konuşuyordum.

Kurt sarı gözlerini gözlerime dikmeye devam edince rahatsızca nefes verdim.
"Of yemin ederim tamam mı? Kaçmayacağım"

İnandırıcı bir şekilde gözlerine bakmaya devam ettiğimde kurt yanımdan ayrılıp yerine geri döndü.

Her yanım ağrısa da dikkatli adımlarla Oris ve Ers in yanına doğru yürüdüm.

"Masal senin dinleniyor olman gerek güç topla bayağı yürüyeceğiz"

Ers'in bu sözlerine tam karşılık vermek üzereydim ki tüm kamp alanını bir uğultu kapladı.

Bir kurt uğultusuydu.

"Kansu bu!!" Dedi Oris panikle.

Kollarımı göğsümde birleştirdim. "Uğuldayacağına yanımıza gelse ya"

"Gelemez. Bu acil yardım çağrısıydı."

"O da ne demek ?" diye sordum şaşkınca.

Oris sert bir ifadeyele "Kansunun başı belada demek" dedi.

Ve sonrasında kamp alanında ki tüm kurtları etrafında topladı. Bir yönetici gibi bir şeyler zırvalıyordu. Onu duymazdan gelerek etrafıma boş boş bakınıyordum.

"Kansuyu bulmamızda Masal bize yardımcı olacak arkadaşlar ona göre herkes hazırlığını yapsın beş dakika içinde yola çıkacağız"

İsmimi duyduktan sonra dinlediğim kısım çok canımı sıkmıştı. Banane ki Kansudan! O pisliği neden kurtarmalarına yardım ediyor muşum? Adam resmen baş düşmanım.

"Hey hey durun bir dakika ben hiç bir yere gitmiyorum"

Bir anda tüm kurtlar durup gözlerini bana kızgınca dikti.

Oris sert bir sesle "Geliyorsun!" Diye kükredi.

"Ama bu halimle yürüyemem ki" diyerek belki yırtarım diye düşündüm.

"Yorulduğun yerde seni taşırız sıkıntı değil"

Sinirle inlememek için kendimi zor tuttum. Maalesef her türlü Kansuyu kurtarma timindeydim!