Ik loop naar mijn kluisje om mijn jas eruit te halen. Net wanneer ik mijn kluisje dicht wil doen valt me een witte envelop op. Ik open de envelop en lees langzaam het slordige handschrift die ik niet herken.

Ik wacht op je bij de fietsen. Tot zo
Mike

Mijn lippen krullen omhoog. Ik doe mijn kluisje dicht en loop naar de fietsenstalling waar mijn fiets op me wacht. Ik zwaai naar de persoon die op me wacht. Ondertussen loop ik naar mijn fiets toe. Let's go dan maar.