Vergeten door de mensen van wie ze houdt.
Vergeten door de mensen die ze haat.

Ze loop eenzaam over straat.
Niemand kijkt haar aan.
Niemand glimlacht naar haar.
Niemand kijkt als ze aan het huilen is.

De mensen die haat vroeger in elkaar trapten.
Ze geven geen kik.
Ze kijken niet naar haar.
Ze hadden haar sterker gemaakt.

Vergeten door familie.
Vergeten door de dieren.

Ze praten niet.
Ze loopt door het huis en niemand kijkt naar me.
Ze vergeten dat ze mee eet.
Ze zetten altijd een bord, glas en bestek te weinig neer.

Ze bijten niet.
Ze geven geen kopjes.
Ze kijken niet naar haar.
Ze doen niks.

Vergeten door de wereld....
Vergeten door mezelf.......

Niemand geeft iets om haar.
Ze weten niet wie ze is.
Ze weten niet dat ze bestaat.
Ze is een klein zandkorreltje op deze aarde.
Tussen deze mensen.
En niemand geeft om haar.

Ze kijkt naar mezelf in de spiegel.
Ze ziet niks.
Ze ziet niemand.
Ze ziet een vlek waarvan ze de naam niet meer weet.
Dan herinnert ze het haar weer.
Die vlek,
Die vlek waar niemand om geeft,
Dat ben ikzelf.

Aantal woorden (194)