Ze huilde,
Ze schreeuwde,
Ze had pijn.

Net als elk mens.

Ze had gevoelens,
Maakte fouten,
Had problemen.

Net als elk mens.

Waarom was zij dan altijd het doelwit?
Waarom zag niemand haar goede kant?
Waarom zag iedereen alleen maar de fouten van haar?
Doet ze dan nooit iets goed?

De tijd,
Ze wachtte.
Totdat de tijd voorbij was.

Ook al was ze een normaal meisje,
Ook al was ze een gewoon mens,
Voor haar hield het nooit op.

Ze verschuilde haarzelf achter een boek.
Ze is toch normaal?
Of had ze al die tijd haarzelf voorgelogen?

Waarom zien de mensen alles?
Behalve de goede dingen?
Is dat hoe een normaal mens in elkaar
Zo ja....
Dan wil ik geen normaal mens zijn!

De dagen nadat ze dat zei
Waren de langste dagen van haar leven.
Ze werd genegeerd, geslagen.....
Bijna vermoord....

Ze dacht:
'Blijkbaar zit de zo in elkaar'
Toen was het enige nog wat ze afvroeg
'Waarom?'

Aantal woorden (163)