Littekens
Littekens.
Ze zitten overal.
Maar vooral op mijn hart.
Gemaakt door mensen....
Ze lachen,
Ze kijken,
Ze gaan.
Die hebben me zoveel pijn gedaan...
Littekens.
Witte strepen op mijn armen.
Ze blijven er voor altijd staan.
Heb ik spijt van mijn keuzes?
Nee!
Zo zien de mensen wat ze me hebben aangedaan.
Ze denken dat het allemaal een grap is.
Ze denken dat het leven een grap is.
Dat je zorgen weg kan lachen.
Als dat zo was....
Waarom zit mijn hart dan nog steeds vol met littekens?!
Mijn lichaam...
Onder littekens
Ik ben lelijk.
Iedereen haat me.
Niemand waardeert me.
Als iemand me ziet en vraagt:
Waar zijn die littekens?
Ze zijn onzichtbaar....
Alleen zichtbaar voor mensen die van me houden.
Aantal woorden (125)
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro