De kleuren van de wereld.
Sommige zijn mooi, de andere zijn droevig.
De kleuren leven vredig rond.
Sommige mensen zien er niks in...
Maar, hij wel.
Hij is bijzonder.
Als mensen hem tegen komen op straat zeggen ze
Hey, daar is dat gekke joch weer!
Het doet hem niks.
Zijn hart heeft al te veel geleden om daar nog wat kwetsends in te vinden.
Hij zit op zijn bed,
Te kijken naar zijn lege kamer.
Er is geen behang, geen meubels, geen kleur.
Het enige wat er is in zijn kamer is een bed en een foto.
De foto is van zijn ouders,
Ze zijn allebei vlak na zijn geboorte overleden.
Eerst was hij te jong om te beseffen dat...
Het leven geen zin heeft.
Nu is hij ouder en kan hij op beide benen staan.
Maar, wat als hij valt?
Hij heeft toch niemand meer...
Het erger is nog dat niemand hem geloofd.
Als hij zegt dat hij depressief is geloofd niemand het.
Hij lijkt zo vrolijk van buiten,
Maar is kapot van binnen.
Hij zocht naar een oplossing,
Die vond hij
Zelfmoord...
Daar stond hij,
Op het dak van het hoogste gebouw.
Hij stond op het punt om te springen.
Tt hij een hand op zijn schouder voelde.
Het was een meisje.
Ze had prachtige groene ogen.
Zo mysterieus...
Laten we samen springen.
Zei ze.
Hij pakt haar hand,
En ze sprongen samen.

Hey,
Met dit verhaal wil ik trouwens niet duidelijk maken dat zelfmoord een oplossing is voor je problemen.
Ik zeg dit voordat jullie deze verhalen verkeerd gaan opvatten.
Ik heb trouwens een gedicht gemaakt.
Die staat in het boek van AniekNijhof
Dus daar kan je die lezen

Aantal woorden (285)