Elke dag,
Hij leefde met angst.

Elke maand,
Leefde hij met angst.

Elk jaar,
Bad hij zo hard dat de angst weg zou gaan.

Elke dag,
Leek op de andere dag.

Elke dag,
Was hij bang.

Angst voor de toekomst,
Angst voor zijn verleden.

Angst omdat hij niet wist wat er zal gebeuren,
Angst dat zijn verleden terug zou komen.

Alles wat hij deed,
Hij werd gedwongen door zijn angst.

Alles wat hij hoopte,
Kon zijn angst even niet de baas over zijn.

Soms was hij veilig.
Voor wat zijn angst nu weer ging doen.

Zijn angst was de baas over zijn leven.
Hij praatte nooit met mensen.

Hij zat verscholen.
Vaak achter een boek of papier.

Dan was hij aan het lezen of tekenen.
Dan las hij over zijn angst en tekende erover.

De mensen keken hem raar aan.
Maar, daar gaat zijn angst niet om.

Soms vragen mensen aan hem...
Hoe voelt het om in angst te leven.

Hij haalt altijd zijn schouder op,
En loopt weg.

Zijn dagelijks leven...
Het is niet meer, niet minder.

Zolang alles het zelfde blijft hoeft hij geen angst te hebben eigenlijk,
Maar de angst is te sterk.

Blauw, de kleur van angst.
Zijn leven was blauw.

Alles was angst.
Alles wat hij deed...

Hij was bang dat daardoor de toekomst zou veranderen.
Of dat zijn verleden terug kwam.

De angst nam zijn leven over en hij pleegde zelfmoord.
Hij kon niet meer tegen het gevoel van angst.

Boven leefde hij verder.
Hij leefde verder zonder angst.

Aantal woorden (258)