Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Cap 12.

Me encerraron, me había convertido en asesina, la gente ve un poco de sangre y exagera, antes de que pudiera volver a morder a alguien o comerlo por decir así me pusieron una máscara (o bozal) y me mantenían atada por precaución.

No podía moverme bien, no me daban de comer, se supone que era canibal pero realmente necesitaba alimentarme, con lo que fuera solo quería comer algo. Aprendí un poco de ruso ya que me habían transferido a un manicomio en el mismo País, era frío y agradable.

.- пожалуйста, дай мне что-нибудь поесть (por favor, denme algo de comer)-. Dije de forma débil.

Me iban a dejar morír, las otras dos semanas fueron iguales, un día me soltaron y mi fuerza de voluntad me impulso para poder levantarme, quería comer, comer un poco, lo que fuera, carne, humana? O de animal, debo elegir a quien mataría está vez.

.- к феномену столовой (al comedor fenómeno)-. Me empujo haciendo que volviera a caer, me levanté cómo pude y lo seguí.

Era bastante grande, me agrada este lugar, todos me miraron, yo aún no tenía exprésion alguna, me llevaron a una mesa apartada, en lo oscuro, y me dieron de comer. Al fin maldita sea.

.- Спасибо (Gracias)-. Pronuncie y los guardias se fueron a vigilar a los demás.

Cómo había llegado hasta aquí, que me había pasado.

.- mi amada, te ves hermosa, muriendo lentamente por tus propios méritos-.
.- Al menos déjame comer algo sin estar diciendo estupideces-.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro

Tags: #miedo