Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chan is a pain in the ass & Felix is stupid

- Więc to był Felix, huh. - odezwał się Chan przerywając na chwilę projektowanie. Changbin w odpowiedzi jedynie mruknął twierdząco nie przerywając rysowania.

- No weź porozmawiaj ze mną, no. - jeknął starszy odkładając na bok swój szkicownik.

- Boże, co? - Changbin również odłożył przybory do rysowania spoglądając na przyjaciela. - O czym chcesz gadać?

- Jak to z wami jest? - spytał Chan. - Z tobą i Felixem. - dodał po chwili dla doprecyzowania pytania.

- Normalnie? - odpowiedział czarnowłosy podnosząc jedną brew do góry.

- Wiesz, że nie o to cię pytam głupku.

Seo jedynie kiwnął głową w geście potwierdzenia.

- Co ja mam ci powiedzieć? - stęknął młodszy spoglądając na srebrnowłosego z pod grzywki.

- Najlepiej wszystko ale znając ciebie to nie ma na to szans. - westchnął Chan opierając głowę na swojej dłoni.

- Musisz być taką męczydupą? - zapytał Seo spoglądając na przyjaciela.

- Muszę.

~*~

-

Panie Lee nudzi pana mój wykład, jeśli tak to proszę wyjść z sali. - syknęła nauczycielka poprawiając spadające jej z nosa okulary.

Feioletowowłosy ukłonił się w geście przeprosin i usiadł na swoje miejsce czerwoeniąc się jak burak. Na szczęście chwilę później pani profesor oznajmiła koniec zajęć i pozwoliła wynudzonym studentom opuścić salę, oczywiście uprzednio żądając im pięciostronicowy esej.

Felix westchnął pod nosem czując już nie przespaną noc, następnie powolnym krokiem ruszył w stronę stołówki. Odszukał stolika przy którym siedział Seungmin i usiadł obok niego uprzednio biorąc tackę z jedzeniem.

- Gdzie cię wywiało wczoraj? - spytał czerwonowłosy zjadając się kanapką.

- Zasnąłem w pociągu. - zaśmiał się Felix drapiąc się w tył głowy.

- Głupek. - mruknął młodszy kręcąc głową.

- No przecież nie specjalnie to zrobiłem.

- Dobra już, dobra. Jedz bo zaraz mamy następny wykład.

Lee fuknął pod nosem następnie biorąc w rękę kanapkę i zaczynając jeść.

a/n : Wybaczcie, że takie krótkie ale chciałam dodać w końcu coś po tak długim czasie. Postaram się aby następne rozdziały były lepsze.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro