Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

C a p i t u l o 3 : Descontrolado

Les agradezco mucho a las personas que están siguiendo este fanfic espero les siga gustando :3 y que esperen a por nuestro presiado lemon xD

lesliranma
Macguy_Kawaii
Dayuu-chan
elena2099
yiyusakamaki
Shey271
rominita11
Rianberry_zeref
fujoshi_1987
frennie_lover
yukami-chan

Capitulo 3:

Descontrolado

-Se sorprende-¿Y...yuu-chan, ¿Qué haces acá?-Pregunto mika mientras tragaba saliva.

-Mika...,Tu...¿Qué hacías bebiendo sangre?-Pregunte apegándome a la muralla con mi espalda.

Mika se quedo en silencio por unos segundos, La atmosfera que nos rodeaba por primera vez se había vuelto algo tensa. Solamente miraba los ojos de mika que evadían los míos con preocupación.

-Tú...,¿Me seguiste?.-Evadió mi pregunta, algo serio pero a la vez confundido.

-Si...., ¿¡Tienes algún problema?!-Exclame apuntándole con mi dedo.-...Además no evades mi pregunta

-Yuu-chan no deberías...D...de haber venido aqu----

-¿Eh?,¿Qué te sucede?-Pregunte preocupado al ver como mika cubría su boca tosiendo.

[¿Por qué se cubre la boca de esa manera tan...Desesperante?]

-Yuu-chan vete de aquí, es peligroso...-Me aviso mientras me daba la espalda.

-Oye...,¿P...pero estas bien?-Pregunte. Alterando aun más a mika.

-Vete...I..idiota...-Susurro sin quitar su mano de su boca.

-¿Quieres vomitar?-Pregunte acercándome a él-Si quieres te acompaño al baño mika...

Coloque mi mano en el hombro de mika, pero este rápidamente me acorralo a la muralla, pude observar como mika abrió su boca dejándome ver unos grandes colmillos.

-¿Q...qué diablos...?-Pregunte empujando a mika impulsivamente, pero este nuevamente me acorralo apretando mi cuello-M....mi...ka...-Susurre mientras sentía como poco a poco perdía el aire de mis pulmones.

-Sangre...-Susurro mika mientras se acercaba peligrosamente a mi cuello.

-S...sola...mente que...ria...,que..estuvier...amos como en lo..v...viejos tiempos...-Susurre dificultosamente interrumpiendo y sorprendiendo a mika a la vez.

Mika rápidamente se alejo de mi, Sus ojos estaban abiertos de par en par, ¿Qué le sucedía?, No entendía lo que le estaba sucediendo a mi mejor amigo de infancia.

-L...lo siento..Yo me descontrole.-Se disculpo mientras me miraba a los ojos fijamente.-No era mi intencion....

-Mika...M..mejor me retiro...-Susurre antes de irme de su habitación y de su palacio.

Comencé a correr desesperadamente hacia mi casa, Estaba confundido, desorientado, Mientras corría, pude recordar los colmillos de mika como se agrandaban cada vez que se acercaban a mi cuello.

-L...llege...-Abrí la puerta de mi casa jadeando y sudando, observando a Guren en la entrada de brazos cruzados, con una mirada algo feroz.

-Oye mocoso, ¿Por qué llegas tan tarde?-Pregunto guren acercándose a mí.

-Lo siento, me quede hablando con mis amigos..-Mentí inclinando un poco mi rostro.

-No llegues más tarde-Me dijo mientras comenzaba a dirigirse a su habitación.

-Ah,¿No me digas que estabas preocupado por mi...?-Dije con una sonrisa, me gustaba búrlame de guren.

-¿Ah?,¿ Y si digo que si?,¿Qué?-Contesto volteando su rostro enfadado mientras caminaba hacia su habitación, Su respuesta me había sorprendido demasiado.

-Sorprendido-Me alegra...-Susurre en voz baja con una sonrisa.

[Me pregunto...¿Qué estará haciendo mika ahora?]

(Al día siguiente)

-Shinoa, no se te ocurra hacer lo mismo que ayer ¿Si?-Advertí mientras nos subíamos al tren subterráneo, para asi finalmente llegar a nuestro destino.

-Ahhh, Eso solamente sucederá si no te quedas dormido y no comienzas a tratar de golpearme-Se defendio con una sonrisa en su rostro, en verdad que me molestaba, ¿¡Cuando yo comence a golpearle?!.

-Ya te dije que yo no hice eso, además no soñé con nada, ¿Cuál es tu problema?-Conteste Gruñendo, esta chica me sacaba de quicio pero era alguien a quien apreciaba como mis demás amigos.

-Se sorprende-Yu..yuu-san, ¿Qué sucedió en tu cuello?-Pregunto shinoa confundiéndome.

-¿Eh?,¿Q...que sucede?-Pregunte confundido tratando de observar mi cuello, cosa que no lograba.

-Tienes marcados unos dedos, ¿Alguien te agarro del cuello fuerte?-Pregunto mirando fijamente-Tienes marcados dos manos en los lados laterales de tu cuello, ¿Estuviste en una pelea?

-Ah....No enreali----

-¡Chicos...!,¡¡Espérenme!!-Exclamo yoichi detrás corriendo hacia nosotros antes que el tren cerrara sus puertas-L.o...lo logre...-Suspiro aliviado al estar junto con nosotros, mientras las puertas del tren se cerraban lentamente.

-¿Yoichi a qué hora te quedaste dormido?-Pregunte sorprendido, yoichi tenía unas grandes ojeras marcado debajo de sus ojos.

-Ah, a...ah...,S...Sobre eso...-----

-Ah ya veo, supongo que te has quedado a dormir en la casa de kimizuki- Interrumpió shinoa sorprendiendo y ruborizando a yoichi.

-Eh,Shinoa...¿Qué estás diciendo?-Pregunte confundido, mirando a yoichi al terminar mi pregunta.

-Nada...,nada, Creo que hable mucho-Contesto riéndose.

-Oye yoichi, ¿Y por qué no nos invitaron?, Hubiésemos hecho Una noche de amigos o algo por el estilo-Dije haciendo reír a shinoa,¿¡Que le sucedía?!-¿¡Oye?!,¡¿Por qué te ríes de mi?!-Exclame enfadado.

-Por nada, por nada...-Contesto mientras se reía- Solamente...que eres muy tonto yuu-san...-Añadió sin detenerse en reír.

-¿Yoichi no has habla----

Yoichi se encontraba mirando hacia un lado con un fuerte rubor en sus mejillas, me sorprendió por completo, aunque no era la primera vez, pero esta vez había algo diferente en el.

-¿Yoichi te duele la cabeza?-Pregunte preocupado.

-Hahahahaha-Se rio shinoa nuevamente, enfadándome.

-¿De qué te ríes ahora?-Pregunte serio.

-¡Nada, nada, nada!-Exclamo riéndose.

[¡¿Qué diablos sucede con el mundo?!]

-¿Por qué se demoraron tanto?-Pregunto Mitsuba al vernos llegar a la entrada de la escuela junto con kimizuki a su lado.

-Oye ¿Por qué no nos invitaste?-Pregunte enfadado, refiriéndome a kimizuki.

-Eh,¿De que estas habl----

Kimizuki se interrumpió el mismo, Colocando una expresión de sorprendido, ¿Qué estaba sucediendo? ,¿Me perdí de algo junto con mitsuba?.

-¿Oigan de que hablan?-Pregunto mitsuba confundida al igual que yo, por lo menos no era el único. Odiaba ser el único que no supiera nada.

Nadie contesto, Yoichi y kimizuki solamente evadían las preguntas que le hacíamos yo y Mitsuba, Después de un rato no ser contestados, decidimos cambiar el tema ya que el ambiente se había vuelto algo incomoda para ellos.

Los chicos comenzaron a hablar entre ellos, yo solamente les miraba con una sonrisa, me agradaba vernos todos juntos, aunque algo faltaba para completar mi felicidad, un vació. observe la entrada de la escuela viendo como mika entraba a ella solo, al verlo así de solitario sentí un peso en mi pecho, tal vez Mika era la razón del vacío que sentía cuando conversaba con mis amigos de los mas bien.

[Me falta Mika]

-Oigan chicos esperen, tengo que hacer algo...-Le avise a mis amigos antes de ir hacia donde mika.

-Ah. Está bien Yuu-san...-Contesto Shinoa mientras corría hacia donde mi mejor amigo de infancia.

-¡Mika!-Exclame agitando mi mano, mientras corría hacia él.

-¿Eh?-Se sorprende-¿Y..yuu-chan?-Pregunto sorprendido volteando su cuerpo hacia mí.

Narración Mikaela.

En cosa de segundos, Yuu-chan me abrazo, sentí como sus cálidas manos se encontraban aferradas a mi espalda. Sonreí de manera dulce al ver que Yuu-chan estaba a mi lado, así que coloque mi mano sobre su cabello comenzando a sacudirlo ligeramente.

-¿Qué sucede yuu-chan?-Pregunte sonriendo mientras mi mano que se encontraba en su cabello se dirigía hacia su cintura.

-¿Estás bien?-Pregunto yuu-chan alejándose de mi- Ayer estabas extraño..

Me quede en silencio por unos segundos,Mire el cuello de yuu-chan sorprendiéndome, Tenia marcadas mis manos cuando el día de ayer me había descontrolado tratando de beber su sangre con fuerza bruta, Le había hecho daño...Cosa que era lo que menos deseaba, me siento un monstro.

-Yuu-chan, tu cuello...-Susurre tocando su cuello, estremeciendo su cuerpo.

-A..ah, no es nada, fue por que ayer te volviste loco-Respondió sonriendo, aunque podía notar un leve sonrojo en sus mejillas.

-Estas sonrojado...-Dije de improvisto sorprendiendo a yuu-chan.

-N...no estoy sonrojado..-Susurro mirando hacia un lado molesto y avergonzando a la vez.

-Sonríe-Yuu-chan...-Le llame sin que este me colocara atención.

-No fastidies...-Susurro dejándome ver su gran rubor.

[Y....yuu-chan...Si vieras lo adorable...que..te ves ahora....]

-Oh, Verdad, tu ayer..Cuando estabas a punto de morderme tenias unos grandes colmillos..-Dijo yuu-chan alertándome.

-Ah, Eso era unos dientes falsos, no te preocupes era una broma para que no vinieras nunca más a mi casa, quería asustarte-Conteste sonriendo mintiendo de forma vulnerable.

-Actuaste bastante bien debo admit---

-¡Oye tontiyuu, ya debemos entrar a la escuela!-Exclamo una rubia de ojos azules oscuros tan molesta como siempre, cada vez que fijaba mis ojos en ella le veía gritar, era algo molesta, no me agradaba para nada.

[Sus amigos. Me molestan..., Fastidian entre nosotros dos]

-Ah, verdad, verdad. ¡Bien mika Vamos!-Dijo agarrando mi mano dirigiéndose al salón de clases corriendo junto con sus amigos.

-A...ah, sí...-Susurre observando como mi mano agarraba la de yuu-chan mientras corríamos.

[No hagas estas cosas por sorpresa yuu-chan, si sigues así...Sonrojándote sin alguna razón...sonriendo de lo mas bien, persiguiéndome...No...no seré capaz de ocultar mis sentimientos hacia ti...]

Mientras corríamos juntos con sus amigos, pude ver como el cabello de yuu-chan se desplazaba de un lugar hacia otro, Sin darme cuenta comencé a bajar mi mirada por su espalda, comenzando a observar su trasero sin que me haya dado cuenta.

[¿¡Q...que me pasa?!,¡D...debo controlarme!]

C o n t i n u a r a

¡Aqui el capitulo 3! Mika ya no se puede controlar muy bien, y eso que apenas llebamos 3 capitulos, ¡Muchas gracias a ustedes queridos lectores!, ¡¡LOS AMHO!! <3

La imagen que esta arriba es la mas hermosa que he visto hasta ahora :3

PD: se que las desilusione xD pero vamos que ya se viene lo Hard :

!!! MIKAYUU! !!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro