-Ajk! - jęknęłam, kiedy jeden z otaczających mnie chuliganów popchnął mnie na ziemie.

-Dawaj nam pieniądze kobieto! Albo...Może chcesz dać nam coś innego?-facet podniósł mój podbródek uśmiechając się podstępnie. Ludzie tylko patrzyli nie racząc mi pomóc. Lęk ich przezwyciężył. W tych czasach człowiek jest albo bestią albo ofiarą.Nie mogę nazwać się bestią, ale też nie ofiarą. Jestem gdzieś tak pomiędzy. Ugryzłam go w rękę i szybko podniosłam się z podłogi. Czasem jestem bestią.

-Err! Mam cię dość! Najlepiej jak cię zabiję!-wykrzyczał wkurzony mężczyzna sięgając po swoją katanę i kierując zamach w moją stronę.Upadłam znowu w panice na ziemie. A czasem ofiarą. Odruchowo zasłoniłam twarz rękoma. *trzask*!!...Otwieram oczy i ku mojemu zdziwieniu nadal żyję. Widzę jak białowłosy mężczyzna stoi przed mną blokując swoją kataną atak oprycha.

-Ej co ty wyprawiasz?! Nie widzisz co próbuję zrobić tą babą?!-wykrzyczał przestępca. Tajemniczy nieznajomy nie odezwał się.

-Myślisz że niby kim jesteś?! Rusz się! Bo ciebie też załatwie!- oprych wykonał ponowny ruch mieczem tym razem w stronę długowłosego.

Chłopak powalił faceta swoją kataną, a pozostałych załatwił lisim ogniem.Chuligan, który wstał po powaleniu, przerażony uciekł w popłochu szepcząc ''Kiedyś się zemszczę na tobie kobieto, jak i na tym demonie''. Ja w dalszym ciągu na ziemi, patrzyłam z niedowierzaniem. Skryty wybawca okazał się lisim demonem! Chłopak podszedł do mnie.

-Trzymasz się ludzka dziewczyno?- spytał spokojnym głosem.

-T-tak!- przytakuję głową z lekkim rumieńcem.

Yokai odszedł zaraz po mojej odpowiedzi.

-Czekaj!-wykrzyczałam

Chłopak odwrócił się.

-...

-W ramach podziękowań mogę zaprosić cię na herbatę do mojego domu?

-Mama nie uczyła cię nie zapraszać obcych do domu?- uśmiechając się potargał ręką moje włosy i dał znak żeby go prowadziła. Dotknęłam ręką włosów i zarumieniłam się.

CDN..

.....................................................

(261 słów) Do zobaczenia całuski <3<3<3