''Minęły dwa dni od ostatniego razu kiedy widziałam Ludwika dziś ślub Holli''- pomyślała Kate wstając z łóżka nie wiedząc nawet w jakim była błędzie. Nie pamiętała bowiem nic z sceny, która wydarzyła się na zewnątrz klubu. Film urwał się jej tuż po tym jak wypiła piąty kieliszek wódki. Wzięła ze sobą szlafrok i udała się do łazienki. Nalała sobie wody do wanny i położyła się w niej wygodnie.,, Jak dobrze że rodzice pomyśleli by zrobić nad biurem jeszcze pokój , łazienkę i kuchnię '' - zamyśliła się chwilkę. Dziewczyna siedziała w wannie dopóki woda nie stała się zimna. Umyła zęby przebrała się w czystą bieliznę i ubrała szlafrok. Była już dwunasta więc poszła do kuchni i zrobiła sobie kanapki z serem i pomidorem. Jedząc zastanawiała się jak upiąć włosy postanowiła zrobić koka.

Po piętnastu minutach znalazła się w pokoju przed toaletką , kok wyszedł jej za pierwszym razem, lecz kilka niesfornych loków wypięło się i ku zaskoczeniu Kate stworzyły one cudowną harmonię. Makijaż zrobiła delikatny lekko podkreślone usta, oraz fioletowe cienie na końcu oka, a białe cienie w kącikach powiększając je , używając tylko odrobiny maskary która wydłużyła jej rzęsy dopięła całość makijażu. Gdy spojrzała na zegar było już wpół do trzeciej. ,,Jak ten czas szybko leci ''pomyślała. Wstała i zdjęła sukienkę z wieszaka ubrała ją i szpilki przeglądnęła się w lustrze i widok ją zadziwił nie poznała sama siebie. Była tak piękna jak nigdy.

-Mówiłam, że ładnie Ci w niej.-odezwał się głos za jej pleców obróciła się i zobaczyła w nich znajomego wampira.-Było otwarte wiec wszedłem.-rzekł i wskazał drzwi.

-Jesteś wcześniej?- spytała zaciekawiona co jej odpowie.

-Tak chciałem Cię zobaczyć w tej sukni jak najszybciej i choć widzę ją po raz drugi to jestem pod wielkim wrażeniem, wcześniej wyglądałaś w niej pięknie teraz olśniewasz.- po jego słowach policzki Kate przybrały kolor słodkiego różu.

-Dziękuje-odparła tylko i uśmiechnęła się. 

Po cudownych zaślubinach w kościele rozpoczęło się huczne wesele. Ludwik wspaniale dogadywał się z znajomymi Kate, ona sama rozmawiała z Holi kiedy nagle zadzwonił do niej telefon.

-Przepraszam Cię Holli- odeszła kilka kroków aby odebrać telefon na zewnątrz, Ludwik odprowadził ją wzrokiem i po chwili ruszył za nią.

-Tak Garett.- odparła.

- Pamiętasz jak nasi rodzice dali ci to biuro i powiedzieli że nadprzyrodzone istoty żyją-rozbrzmiał w słuchawce telefonu głos brata Kate.

-Tak

-Więc chyba właśnie spotkałem się z zabiciem grupki nastolatków przez jedną z tych istot. Z tego co wiem masz w biurze odpowiednią broń mogła byś mi ją dostarczyć.

-Gdzie i kiedy? -spytała

-Najlepiej dziś za godzinę na podjeździe pod cmentarz .-Kate zrozumiała że musi opuścić przyjęcie przyjaciółki.

-Dobrze postaram się być..

-Dobrze, dziekuje.

-Pa -dziewczyna zakończyła rozmowę odwróciła się w stronę domu weselnego zauważyła, że za nią stał Ludwik.

-Ile usłyszałeś?

-Wystarczająco... -odparł stanowczo i w lekkim gniewie-Nigdzie nie pójdziesz to niebezpieczne. -odparł chłodno

-Oj nie ,nie, nie.. to mój brat i ja muszę mu pomóc i nie obchodzi mnie twoja opinia , panie widzący tylko niebezpieczeństwo-spojrzała na niego był bardzo zdenerwowany.

-Nie spotkasz się dziś ze swoim bratem , zrozumiałaś! -odparł gniewnie.

-Chwila, nie rozkazuj mi po pierwsze a po drugie nie powstrzymasz mnie.-dodała wściekle.

-A założysz się- powiedział figlarnie a na jego twarzy zagościł zawadiacki uśmieszek.

-O czym myślisz.

-Zamknij oczy.

-Oj nie ma mow...- i nie zdążyła dokończyć bo wampir poderwał ją do góry i nie minęła chwila byli przy samochodzie.

-Wsiadaj..

-Nie-odparła wściekle Kate nadal jej nie słuchał wepchną ją do pojazdu i ruszył. Przez dłuższą chwilę nie rozmawiali, ona się dąsała on był skupiony na szybkiej jeździe .W końcu on odezwał się.

-Przepraszam że podsłuchiwałem ,nie powinienem - powiedział już łagodnie.

-Powinieneś przeprosić za to że mnie znów porywasz, bez mojej zgody. Wywozisz i nie pozwalasz pomóc bratu.. Coś pominęłam? -spytała z sarkazmem w głosie spoglądając na niego.

- Spodoba Ci się.-on jakby ją zignorował jej słowa..

-Co?

-Mój drugi dom to tam cię zabieram do mojego mieszkania w centrum.

-Super znów księżniczkowe domki.- Kate odparła z wymuszonym sarkazmem.

-Zdziwisz się- spojrzał tylko na nią przelotnie uśmiechną się i przyśpieszył do 200km/h.

-Zwariowałeś chcesz nas zabić!!-odparła wściekle.

-Ja już nie żyje. A tobie nic nie będzie.-powiedział spokojnie

-Nic mi nie będzie pewne dlatego że mnie w ogóle nie będzie jak w coś rąbniesz.

-Mam świetny refleks . Jestem wampirem zapomniałaś..-dziewczyna tylko spojrzała na niego. Uśmiech nie schodził mu z twarzy.
---.
I jak skarby moje się podoba.  ???