- Spakuję twoje rzeczy i jedziemy, dobrze? - bierze torbę spod ściany i zaczyna pakować do niej rzeczy.

- W porządku.

- Ah, i Lou?

Patrzę na niego czekając aż coś powie.

- Pokaż rękę. - prawie rozkazuje.

- Co? Nie. Nie musisz tego widzieć. - krzywię się i chowam ją za siebie.

- Skarbie, pokaż. - podchodzi do mnie.

- Nie.

Łapie mnie za łokieć i przyciąga do siebie. Ściąga bandaż, by po chwili uważnie oglądać moje rany.

- Serduszko? - marszczy brwi.

- Tak. Nie jest duże, więc nie będzie widać. - wzdycham.

- Obiecałeś, że tego więcej nie zrobisz.

- Wiem, ale to było silniejsze ode mnie. Byłem zraniony. - spuszczam wzrok.

- Przepraszam, kochanie. - przytula mnie. Całuje mnie w czubek głowy, więc uśmiecham się lekko.