Niall pov.

-Nie tu Mike, postaw to na tamtym stoliku-krzyknąłem

Ja: O kótrej będziecie?

Luke: Za 30 minut.

Luke pov.

Lily aż cała się trzęsła ze złości kiedy pokazałem jej 10 gitarę elektryczną z rzędu.

-Możemy już iść?-zapytała zła

-Tak, chodźmy-powiedziałem łapiąc ją za rękę

-Nie bierzesz żadnej?-zamrugała kilkakrotnie

-Niee, nie podobają mi się-powiedziałem machając ręką

Widziałem jak dziewczyna robi się czerwona na twarzy, pociągnąłem ją za sobą i usadowiłem w aucie.

-Gdzie jedziemy?- zapytała

-Do Ashtona-odpowiedziałem

-Nie chce do niego jechać, chce do domu.

Nic nie odpowiedziałem tylko ruszyłem w kierunku Irwina.

Lily pov.

-Jednak mnie nie posłuchałeś-powiedziałam znużona

Chłopak uśmiechnął się i podał mi rękę abym wysiadła z auta. Udaliśmy się do drzwi, Luke nacisnął rączkę i otworzył drzwi.

-Powinniśmy zadzwonić-powiedziałam

-Po co, on i tak nigdy nie zamyka-odpowiedział gładko.

Ściągnęłam moją kurkę i udałam się do salonu. Nagle zostałam oślepiona przez światło które się zaświeciło.

-WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO!-krzyknęli wszyscy moi znajomi.

Jednak nie zapomnieli.

Wszystkie emocje dzisiejszego dnia się skumulowały i jedna łza szczęścia spłynęła po moim policzku.

-Hej, mała nie płacz-podbiegł do mnie Ashi

-Idioci, myślałam że mnie olaliście-walnęłam Luke'a ręką w brzuch- nawet ty.

-Nigdy bym nie zapomniał o tak ważnym dniu-cmoknął mnie w usta.

-A po za tym to był pomysł Niall'a- dopowiedział Ash

-Niall ty mała kurwo-podeszłam do niego-jak mogłeś.

-Sto lat, słoneczko-wtuliłam się w niego.

.

Wszyscy dobrze się bawili a mój najgorszy dzień zmienił sie w najlepszy.

Nagle poczułam wibracje mojego telefonu.

Lukey: Wyjdź na taras

Schowałam telefon i skierowałam się w stronę wyjścia.

Podeszłam do chłopaka i przytuliłam jego plecy.

Luke odwrócił się i złapał moje ręce w swoje.

-Teraz moja kolej-powiedział

-Na co?-zapytałam

-Na prezent- sięgnął ręką do swoich czarnych spodni i wyciągnął małe kwadratowe pudełeczko.

Momentalnie zabrakło mi powietrza.

Chłopak uklęknął przede mną i otworzył pudełko.

-Jestem słaby w wyznawaniu miłości i głoszeniu długich przemówień -zaśmiałam się cicho a moje oczy piekły od łez-ale wiem że cie kocham i będę kochał do końca moich dni.

Po moim policzku popłynęła łza, którą od razu wytarłam.

-tak, więc czy uczynisz mi ten zaszczyt i wyjdziesz za mnie?

Stałam dłuższą chwilę w milczeniu a moje ręce trzęsły sie od tych wszstkich emocji.

-nie mówię że już, ale po szkole kiedy będziemy wolni.-dodał

-tak- powiedziałam cicho

-Co?

-Tak!- powiedziałam głośniej i rzuciłam mu się na szyję aby pocałować te miękkie malinowe usta.-kocham cię-dodałam

-Ja ciebie też-nawet nie zauważyłam, że wszyscy wyszli na zewnątrz i zaczęli klaskać i gwizdać.

W tej chwili byłam najszczęśliwszą dziewczyną na ziemi.

Koniec części pierwszej!