*Luke's POV*

*Przy tej muzyce głównie pisałam. Myślę, że bardzo pasuje do tego rozdziału*

Rzuciłem na ziemię trzecią puszkę po piwie i znów spojrzałem na wyświetlacz. Nic...

Sięgnąłem po kolejną puszkę, kiedy nagle słyszę dźwięk przychodzącego połączenia. Wziąłem telefon w dłoń i spojrzałem na ekran.

"Nina"

Nigdy nie rozmawialiśmy, a teraz, nagle po tym jak dostaję od niej wiadomość, że mamy przestać pisać, ona dzwoni do mnie?

Jednak alkohol działa swoje.

Przesuwam palcem po ekranie i przystawiam urządzenie do ucha.

- Halo? Nina, co się stało?

- Dzień dobry - W słuchawce odezwał się mężczyzna. - Z tej strony Tayler McCourtney. Dzwonię z Sydney Adventist Hospital*. Czy jest pan kimś z rodziny poszkodowanej?

- Jak to poszkodowanej?! Co się stało?! - Ogarnęła mnie panika. Niby się nie znaliśmy, ale ja czułem do niej przywiązanie i myśl, że coś mogło jej się stać łamała moje - już i tak złamane - serce.

- Panna Moon miała wypadek samochodowy. Czy jest pan kimś z rodziny? Pana numer był ostatnim z którym kontaktowała się przed wypadkiem.

- Nie... jestem chłopakiem Niny... - musiałem skłamać. Od tego zależy to czy się dowiem co się stało.

- Dobrze. Rozumiem. Czy mógłby pan poinformować kogoś z rodziny panny Moon o wypadku?

- Niestety... nie mam jak się skontaktować. Niech pan zadzwoni z telefonu Niny. - przerwałem, by po chwili znów zabrać głos. - Co się stało?

- Inny samochód uderzył w auto panny Moon. Ma bardzo poważne obrażenia wewnętrzne. Jest teraz na bloku operacyjnym, ale rokowania nie są dobre.

Zamilkłem, a po moim policzku popłynęła łza.

Znów stracę kogoś na kim mi zależy?

Tak zależy mi na tej tajemniczej dziewczynie.

- Czy mogę przyjechać?

- Sądzę, że tak. - Odpowiedział, ale po chwili usłyszałem dźwięk przerwanego połączenia.

Złapałem kluczyki od samochodu i kiedy miałem wychodzić, pojawił się Ashton.

- Gdzie ty się wybierasz?! - Zganił mnie widząc kluczyki od samochodu w mojej dłoni.

- Nina miała wypadek! Muszę jechać do szpitala!

- Po alkoholu skończysz obok niej na OIOMie. - Już miałem zaprzeczyć, kiedy znów mi przerwał. - Ja cię zawiozę.

Wyrwał mi kluczyki i wyszedł z domu. Po drodze dowiedział sie ode mnie tego samego, co ja wiedziałem.

Po piętnastu minutach byliśmy na miejscu. Wbiegłem do budynku i skierowałem się w stronę recepcji.

- Nina Moon... - wysapuję.

- Spokojnie. Nazwisko? - pyta nie uprzejmie recepcjonistka, nawet na mnie nie patrząc. Oczywiście słyszę szepty.

- Moon...

- Pańskie - przewraca oczami.

- Hemmings - zaciskam pięści.

- Jest pan kimś z rodziny? - Zadaje pytania, za które mam ochotę kogoś walnąć.

- Jestem jej chłopakiem - wzdycham ciężko.

- W takim razie nie mogę udzielić panu żadnych informacji. Tylko rodzina.

- Kurwa, kobieto! Muszę wiedzieć co z nią. Więc z łaski swojej powiedz mi gdzie jest i jak się czuje! - Krzyczę, na co kobieta przerażona w końcu odpowiada.

- Panna Moon jest na bloku operacyjnym.

- Gdzie?

- Drugie piętro. Sala operacyjna. Rodzina jest w drodze. Proszę tylko bez żadnych numerów - patrzy na mnie z pogardą. Biorę głęboki wdech i ruszam w kierunku schodów, na których dogania mnie przyjaciel.

Siadam w odległym końcu korytarza. I pogrążam się w myślach.

*Szpital w Sydney (tak znalazłam)

__________________________________

Podoba się? Mam nadzieję!!!

Nie mogę uwierzyć, że zaraz stuknie pół tysiąca!!!!!!! Kocham was!!!!!!!

Co myślicie o reakcji Luke'a? Jak wy byście się zachowali wiedząc, że wasz smsowy przyjaciel wylądował w szpitalu? Ja pewnie w podobny sposób xD

Pamiętajcie

Czytujesz=Komentujesz!!!

Kocham was! Dziękuję wam bardzo!!!!!!! <3 <3 <3 <3

Wasza Sinfull

Ps. Chcesz dedykacje? Pisz śmiało!

Ps2. Najdłuższy ze wszystkich xD :* (ponad 500 słów) xD