- Kuźwa! – krzyknął Zayn.

Ludzie zaczęli się rozbiegać w różne strony, wskakiwać na paki samochodów i odjeżdżając z plaży.

- Idziesz ze mną – powiedział dobitnie Zayn, chwytając moje ciało w jednym momencie i przerzucił przez ramię niczym worek ziemniaków.

- Idioto, postaw mnie na ziemi! – wrzasnęłam.

- Chcesz być aresztowana i spędzić czterdzieści osiem godzin w pace? Bo ja kurwa nie – odparł i puścił się biegiem przed siebie. Próbowałam trzymać równowagę, aby z niego z nie spaść i przy okazji nie zwymiotować pizzy, którą zjadłam przed wyjściem w domu.

- Dla Ciebie to pewnie nie nowość – zaszydziłam, gdy on biegł dalej, a ja tylko widziałam żwir, po którym się poruszał.

- Mam dosyć bycia za kratami za takie gówna – prychnął.

- Zdolny z Ciebie chłopak po prostu.

- Jeszcze jeden taki tekst i Cię wrzucę do morza.

- Ale...

- Jedno słowo – uciszył mnie stanowczym głosem. Odpuściłam sobie dalsze kłótnie z nim. Ten dzień i tak nie mógł się skończyć gorzej.

Chociaż z Zayn'em Malikiem wszystko było możliwe.

***

- Gdzie my jesteśmy? – zapytałam, gdy po piętnastominutowym biegu Zayn się w końcu zatrzymał i postawił mnie twardo na ziemi. Owszem, byliśmy niedaleko plaży, na której jeszcze pół godziny temu wszyscy chlali w najlepsze, lecz przenigdy nie byłam w tym miejscu. Było one... odludnione, nie wliczając jednego, sporawego domu.

- W moim domku letniskowym – oznajmił.

- I po co my tu? – spytałam po raz kolejny.

- Zostaniemy tu na noc.

- No chyba kurwa nie – spojrzałam na niego zdziwiona, a jego usta wykrzywiły się w dużym uśmiechu.

- Nie musisz się bać, ja nie gryzę – odparł. – Przynamniej niespecjalnie.

- Palant – mruknęłam.

- Udam, że tego nie słyszałem – powiedział. – Musimy tu zostać, bo policja będzie szukała wszystkich, co byli na imprezie.

- A myślisz, że do tego domu nie wejdą?

- Uwierz mi, że nie – spojrzał na mnie z lekka rozbawiony i ruszył w kierunku domu. Podążyłam niechętnie za nim. Minęła dobra chwila, nim do niego doszliśmy. – Pewnie w nocy przyjdzie reszta.

- Reszta, czyli?

- Koło dziesięciu osób – rzucił wymijająco i otworzył drzwi kluczami, które wcześniej wyjął z tylnej kieszeni. – Proszę bardzo – Zayn ustąpił mi miejsca, abym mogła przejść pierwsza.

- Wow, cóż za wrodzone dobre wychowanie – wywróciłam oczami i weszłam do środka. Panował tam lekki półmrok, przez co mało co widziałam, gdyż powoli zaczynało robić się ciemno. Dostrzegłam tylko duży kominek, dwie skórzane średniej wielkości kanapy i niektóre sprzęty kuchenne, które stały w kuchni.

- Idź na górę – wykonałam jego polecenie i powoli zaczęłam wchodzić po schodach na piętro.

- Nie gap się na moją dupę – powiedziałam, gdy poczułam na niej jego zachłanny wzrok.

- Nawet patrzeć mi zabrania, jesteś bezduszna – jęknął zdegustowany.

- Po prostu mam klasę.

- Tsa – parsknął śmiechem.

- Wątpisz w to Malik?

- Oho, już przeszłaś na nazwisko, serio musisz mnie nie lubić.

- Chociaż raz masz rację – fuknęłam.

- Ajaj, Claudia Claudia.

- Nie używaj mojego imiennie, ono jest zbyt wyjątkowe, byś mógł je wymówić.

- I to ja jestem zakochany w sobie? – zadrwił. – Idź do tych pierwszych drzwi na lewo – poinstruował mnie. Niepewnie pchnęłam drzwi do pomieszczenia, które okazało się być małą sypialną z dużym łóżkiem, szafą i tarasem z widokiem na morze.

- Masz jakieś ubrania? – zapytałam go.

- Po co Ci? Preferuję spanie nago – uśmiechnął się głupkowato.

- Nie należę do nudystów. Masz pożyczyć jakąś koszulkę?

- Może magiczne słowo?

- Jebnąć Cię? – warknęłam.

- Nie gryź maleńka – zaśmiał się i podszedł do szafy. Otworzył jedną z trzech dolnych szuflad i wyjął czarny materiał. – Łap – Zayn rzucił we mnie koszulką, którą niezdarnie złapałam. – Po której stronie chcesz spać?

- Obojętne – mruknęłam narzucając na siebie jego koszulkę, która sięgała mi na szczęście do kolan, po czym zdjęłam górę od stroju kąpielowego i rzuciłam na podłogę.

- Nie boisz się tak spać? – zapytał, rozpinając spodnie i zdjął je bez skrępowania.

Cholera jasna, miał męskie V.

- Nie – odparłam i położyłam się po lewej stronie łóżka, mając bezpośrednio widok na taras. Niemal od razu zakryłam się kołdrą.

- Jaka wstydliwa – skwitował.

- Możesz kończysz tak głupio komentować? – rzuciłam ostro w jego stronę.

- Ty możesz komentować wszystko co powiem, ale ja już nie?

- Tak, miałam zjebany tydzień, a ten dzień to jakaś masakra, więc proszę, odpuść sobie i się po prostu zamknij – odparłam niskim głosem zagarniając część swojej kołdry i odwróciłam się do niego plecami. Spodziewałam się, że Zayn rzuci w moją stroną jakąś chamską odzywkę, lecz nie zrobił tego i tylko położył się tuż obok mnie na łóżku. Przez chwilę między nami zapanowała niezręczna, grobowa cisza. Mimo, że nie miałam najmniejszej ochoty gadać z Zayn'em, to czułam się naprawdę dziwnie.

- Naprawdę Cię przepraszam, Claudia – szepnął do mnie. Nie spojrzałam na niego, ale słuchałam go. – Nie wiem co we mnie wstąpiło wtedy na stołówce... Nie chciałem tego. Nigdy bym Cię nie skrzywdził, ani naraził Twojej reputacji. Jestem cienki w mówieniu takich rzeczy, ale być może to zrobiłem, bo w jakiś sposób mi na Tobie zależy. Chciałem abyś to wiedziała.

O rzesz kurwa mać.

- Dobranoc Zayn – mruknęłam cicho, zamykając oczy.

- Dobranoc Claudia – odpowiedział.

Nie minęła chwila, a odleciałam, kończąc ten fatalny dzień.

*****

Kochani, gwiazdkujemy, pokażcie mi się ile was jest! :D 

Tyle na dziś, buziaaki! xoxo.