Prawdopodobnie oszalałam z częstotliwością dodawania rozdziałów, ale tymi komentarzami dajecie mi takiego kopa w dupę, że chce mi się sto razy bardziej, serio :D

Ebola: Jestem

Ebola: Cholera, nie chcę się tłumaczyć, bo to głupie

Myszka Mickey: Okej, nie musisz :)

Myszka Mickey: Dobrze się bawiłaś?

Ebola: Lepiej bawiłabym się z tobą

Myszka Mickey: To mogłaś napisać, ja tutaj byłem i czekałem :))

Ebola dzwoni...

- Masz okres, Michael? - po drugiej stronie słuchawki rozbrzmiał zachrypły głos Sam. Mike z westchnieniem przewrócił się na drugi bok i narzucił na siebie kołdrę, nie poszedł dziś do pracy, ponieważ nie czuł się najlepiej.

- Nie, Samantho, a czy ty masz okres?

- Nie.

- Szkoda.

Wstrzymała powietrze, aby powstrzymać się od chamskiego komentarza. Próbowała go przeprosić, tak więc obrażenie nie wchodziło w grę.

- Przepraszam, Mike. Jestem do dupy, wiem, mogłam napisać. - Oparła brodę o swoje kolana, wyglądała i czuła się jak definicja bałaganu. Wpatrując się w żółtą ścianę wystukiwała przypadkowy rytm o poduszkę.

- To prawda, mogłaś... - odpowiedział z zawahaniem. - Co masz na swoje usprawiedliwienie?

- Ja... Ugh, byłam w stanie lekkiego upojenia alkoholowego, chciałam napisać po ogarnięciu się, ale rozbolała mnie głowa.

- Serio, Sam? Serio? Miałem w głowie tysiąc czarnych myśli, a ty po prostu byłaś pijana?

- Nie pijana! Wstawiona.

W odpowiedzi usłyszała jego cichy śmiech, na ten dźwięk odetchnęła z ulgą. Naprawdę zależało jej na dobrych stosunkach z Michaelem, nie chciała tego zepsuć.

- Po prostu... Czułem się dziwnie czekając na ciebie. Piszemy ze sobą codziennie od kilku ładnych miesięcy, więc kiedy nie napisałaś o umówionej godzinie... Nie wiem, i do tego ten Chris. Jakiś randomowy facet, którego poznałaś przez Internet i znacie się krócej niż my, ale to on widział się z tobą już dwa razy.

- Michael, czy ty jesteś zazdrosny? - Cicho zachichotała.

- Mam na to inne słowo, Samantho. Jestem facetem, jestem terytorialny, okej?

- Okej. - Jej uśmiech się poszerzył. - Ale Mike...

- Hm?

- Czy ty naprawdę zafarbowałeś włosy na żółto?

- Przez chwilę miałem taką ochotę - parsknął śmiechem - ale nie, to była forma zwrócenia na siebie uwagi. - Znowu się zaśmiała, zagryzła policzek od środka. - A teraz tak na poważnie, Samuelu, jak poszła randka?

Westchnęła i rzuciła się na poduszki, a Mike wreszcie wstał z łóżka i zabrał się za sprzątanie pokoju, postanowił wrócić do życia, w końcu nie mógł przeleżeć całego dnia.

- Było okej...

- Tylko okej? Czyli nie było próby morderstwa i gwałtu?

- To nie byłby gwałt... - zniżyła głos, a po drugiej stronie słuchawki zapanowała cisza. - Zanim zareagujesz, żartowałam.

- To dobrze, przez chwilę miałem zawał i dwa wylewy. Nie śmiej się, widziałem tego gościa, jest przerażający.

- Jest uroczy.

- Ja jestem uroczy!

Musiała zakryć twarz poduszką, aby stłumić śmiech. Jak Mike to nazwał... Ach tak, terytorialność. Kochała terytorialność Michaela.