Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Kabanata 11: Gitara

Princess Edotheia's POV

Dalawang linggo na rin ang lumipas nang makarating sa Islang ito si Lilassari dala ang liham nang aking nakakatandang kapatid na si Kuya Rilon.

Hindi pa rin mabatid nang aking damdamin kung ano na ang nangyayari sa kaharian nang Atlantis. Nais ko mang maghatid din nang isang mensahe ngunit alam kong magiging delikado iyon lalo pa't hindi ko alam kung saang sulok nang karagatan nang tatago ang aking mga kapatid kasama ang ilang sireno at sirena.

"Batid kong may suliranin kang iniisip, prinsesa Edotheia" ani ni Lilassari na nakapagbalik sa aking katinuan "Maaari mo bang maihayag sa aking kung ano ito?"

Ngumiti ako at bahagyang umiling para ipabatid na hindi ko na kailangan pang sabihin sa kanya ang aking dinadamdam sapagka't maayos naman ang aking kalooban.

Nakita ko sa kanyang mukha ang pag-alma ngunit hindi siya nangahas pang magtanong pagkuwan ay lumangoy sa padako sa gilid nang swimming pool.

Ang sabi nila Devian dahil delikado na bumalik si Lilassari sa mundo namin sa karagatan ay pinaanyayahan nila na manatili na rin si Lilassari rito katulad ko.

Natuwa ako sa kanilang paanyaya gayon den si Lilassari.

Ngunit batid nang aking kaibigan ang panghihinayang dahil hindi kinakaya nang aming buntot ang init nang araw kaya nagpasya silang dahil na lamang si Lilassari sa malaking dagat nila na nasa loob na tinawag nilang indoor swimming pool.

Nakakatuwa nga'y may ganito sila. Naaalala ko ang unang beses ko makarating dito upang magtago. Kasiya'y siya talaga sa akin ang pakiramdam nang tubig sapagka't naprepreskuhan ang aking buntot.

Simula rin nang narito na si Lilassari ay dumito na din ako natutulog at namamalagi kasama niya. Naintindihan naman nang magkakaibigan dahil batid din nila na kapag hindi ko sinamahan si Lilassari dito ay baka malungkot ito.

"Yoww! Kamusta kayo diyan!" ngiting ngiti na sabi ni Macoy na nay hawak na kung anong kulang kahoy na bagay "Tara kantahan"

Nagkatinginan kami ni Lilassari bago lumangoy dako papunta malapit kay Macoy. Umupo naman si Macoy para mapantayan kami.

"Ano ang iyong hawak, Macoy?" tanong ni Lilassari "Mukha siyang hugis nang isang nakakatuwang hayop"

Napanguso dun si Macoy dahilan nang paghagikgik namin ni Lilassari sa tuwa.

"Gitara tong hawak ko"

"Gitara?" Ani Lilassari "Anong ginagawa niyang bagay ba iyan?'

Ngumisi si Macoy sa kanya bilang tugon.

"Ito. Ginagamit to para magproduce nang sound— ay shet!"ani nang makita ang kunit nio naming mukha "Di nga pala kayo marunong mag ingles. Ano ginagamit to para mag strum— ano ba tagalog nun— ay! Ano. Basta kayang gumawa nito nang isang tugtog tas kakanta ako"

Nagkatinginan kami ni Lilassari dahil dun. Sabay pa kaming ngumiti dahil sa tuwa.

"Talaga?!" Halos magningning was ang mga mata ni Lilassari sa tuwa "Pakitaan mo naman kami, Macoy"

Ngumiti si Macoy sa kanya bago niya inilagay ang bagay na tinawag niyang gitara sa kanyang nakaupong hita bago hinawakan ang parang matigas na lubid sa gitna nun.

Napaawang na lamang ang labi namin ni Lilassari sa pagkamangha nang may lumabas na mga magagandang tunog mula run.

Napatingin si Macoy kay Lilassari na ngayon ay ngiting ngiti na sa tuwa.

"♫ Do you love the rain? Does it make you dance. When you're drunk with your friends at a party? What's your favorite song, does it make you smile?
Do you think of me? ♬"

Napapikit ako at dinamdam ang kantang kanyang kinakanta kahit hindi ko maintindihan ang pinahihiwatid nito ay parang nadadala ako.

"—♫ When you close your eyes, tell me, what are you dreamin'?
Everything, I wanna know it all ♬"

Tunay ngang tama ang aking ina na kahit abong lengguwahe ang ipakalat ay walang kahit anong tibag nun kapag musika na ang lumalabas.

Sapagka't nagiging isa na ang lahat kapag sumasabay na sa mga ritmo nito.

"—♫ I'd spend ten thousand hours and ten thousand more. Oh, if that's what it takes to learn that sweet heart of yours. And I might never get there, but I'm gonna try. If it's ten thousand hours or the rest of my life. I'm gonna love you ♬"

"♫ ooh, ooh ooh, ooh, ooh ♬" pagsabay namin kay Macoy sa parteng iyon.

Nangiting siyang umiling sa amin dahil at muling siyang nagpatuloy.

"♫ Do you miss the road that you grew up on? Did you get your middle name from your grandma? When you think about your forever now, do you think of me? When you close your eyes, tell me, what are you dreamin'? Everything, I wanna know it all ♬"

Nagkatinginan muli kami ni Lilassari bago pumalakpak kasabay nang tugtog na nagmumula sa gitara.

"—♫ I'd spend ten thousand hours and ten thousand more. Oh, if that's what it takes to learn that sweet heart of yours. And I might never get there, but I'm gonna try. If it's ten thousand hours or the rest of my life. I'm gonna love you ♬"

"♫ ooh, ooh ooh, ooh, ooh ♬"

"♫ I'm gonna love you ♬"

"♫ ooh, ooh ooh, ooh, ooh ♬"

Muli na naman siyang natawa sa pagsabay namin sa parteng iyon.

"♫ Ooh, want the good and the bad and everything in between. Ooh, gotta cure my curiosity. Ooh, yeah. I'd spend ten thousand hours and ten thousand more. Oh, if that's what it takes to learn that sweet heart of yours (sweet heart of yours) And I might never get there, but I'm gonna try. If it's ten thousand hours or the rest of my life. I'm gonna love you ♬"

"♫ ooh, ooh ooh, ooh, ooh ♬"

"♫ I'm gonna love you, ooh, ooh ooh, ooh, ooh, Yeah, And I. Do you love the rain, does it make you dance? I'm gonna love you (I'm gonna love you) I'm gonna love you ♬"

Nang matapos siyang tumugtug at kumanta ay agad kaming pumalakpak ni Lilassari sa kanya. Ngiting ngiti naman siya nang dahil ron.

"Napakaganda nang iyong tinig, Macoy" puri sa kanya ni Lilassari

"Siyang tunay" pagsang ayon ko "Kung iyong mamarapatin, Macoy, maaari bang malaman kung anong ibig ipahiwatig nang iyong kinanta?"

Napakamot naman si Macoy nang kanyang batok na para bang nahihiya siyang sabihin kung ano yun.

"Ang title nang kantang yun— Ten thousand hours o sa pagkakaintindi niyo. Isang libong oras"

Nanlaki ang mga mata namin dahil dun.

"Kantang pag-ibig?" Tanong ni Lilassari sa kanya "Bakit mo kami kinantahan nang kantang pag-ibig, Macoy?"

"Ano ba kayo hindi big deal yun" aniya na natatawa "Gusto ko lang talagang maka-jamming kayo."

Sabay kumunot ang noo namin ni Lilassari sa pagtataka.

"J-Jamming?" Tanong ni Lilassari bago ibaling ang tingin sa akin "Prinsesa alam mo ba ang ibig sabihin nang jamming?"

Umiling ako sa kanya bilang tugon.

"Nako, Lilassari bago lang den iyan sa aking pandinig." Sagot ko bago muling ibaling ang tingin kay Macoy "Kung iyong mamarapatid, Macoy, maaari bang ibatid mo sa aming ang ibig mong sabihin sa salitang jamming?"

Tumawa siya sa amin na para bang biro ang aking tinanong.

"Sorry sa pagtawa" aniya "Ano. Yung jamming ibig sabihin nun Edotheia ano kantahan. Ginagawa nang magkakabigan para malibang, ganun"

Umawang ang bibig namin ni Lilassari sa pagka aliw.

"Akala ko'y nais mo ko haranahin o ang aking prinsesa, Macoy" nakahingang maluwag si Lilassari dahil dun "Alam mo kasi ay bawal sa amin ang umibig sa tao. Nagiging isa kaming bula kapag iyon ay natupad"

Ngumiti sa kanya si Macoy bilang tugon.

"Naiintindihan ko. No hard feelings" natatawa niyang sabi "Bakit nga pala akal niyo nanliligaw ako? Ganun ba ginagawa nang mga sireno sa inyo? Teka! May syokoy den ba sa inyo?"

Muli kaming nagkatinginan ni Lilassari at sabay na napahagikgik sa tuwa.

"Oo, Macoy" sagot sa kanya ni Lilassari "Dun nagsisimula ang atraksyon nang isang sireno sa sirena at oo merong mga syokoy ron"

Umawang ang bibig ni Macoy sa pagkamangha. Mukhang may itatanong pa sana siya nang dumating si Curie na may hawak na bilog na bagay— yung plato! At base palang sa nakalagay dito ay mukhang pagkain na naman ito nang mga tao.

Natakam ako lalo na nang maamoy ang masarap nitong aroma.

"Kain kayo"

Agad kumuha si Macoy at kinagatan ang ang pagkain. Tumingin ako kay Curie at ngumiti.

"Ano ang pagkain na ito, Curie?" Tanong ko "Masarap ba ito?"

Mabilis na tumango ang bata sa aking tanong.

"Pork Barbeque yan, Ate Edotheia." Sagot niya "Paalala lang ah— wag mo kakainin yun stick ah"

Tumango naman ako at bago kumain ay tinuro pa sa akin ni Curie ang stick— tinuruan ko den kumain si Lilassari nang pagkaing tao dahil hindi siya mabubuhay sa kapag gutom. Nung una'y nang nagdalawang isip pa siya ngunit nang makakagat nang pagkain ay halos ubusin na niya lahat.

Tuwang tuwa sila Macoy at Curie at kumuha pa nang maraming pagkain na tawag ay pork barbeque.

Mas natuwa pa ako nang dumating silang lahat na may mga dalang pagkain— tuwang tuwa namin lahat iyong pinagsaluhan at nang matapos ay nagkasiyahan pa kami sa tubig sa paglangoy at paglaro lahat nang tinatawag nilang beach volleyball.

Walang puwang ang nararamdaman ko sapagka't sobrang tuwa ang aking nararamdaman.

Sana ganito lagi.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro