Warning: Mature content ahead. Please don't make me say 'I told you so'.

Holly has woken up with the giggles coming from the kitchen. Napalikwas siya ng bangon. Napuno siya nang mainit na pagmamahal sa isiping kinarga siya ng asawa mula sa taniman hanggang sa bahay nila. Hindi niya namalayang nakatulog na pala siya at ngayon nga'y may nakatakip ng gauze sa nasugatang braso niya.

Kalish doesn't care of his scars. It was only her that matters to him and it was enough to keep her at ease. Muli niyang narinig ang pagtawa ng isang babae mula sa kusina at binalot ng kaba ang dibdib niya. The voice was familiar though.

Bumaba siya mula sa kama at nagmamadaling lumabas ng silid nila ng asawa nang 'di na nagaabala pang isuot ang sapin sa mga paa. Napahinto siya sa tabi ng dibisyong humahati sa sala at kusina nang makita si Marissa na masayang naghuhugas ng gulay sa lababo samantalang si Kalish ay abala sa paghihiwa.

A pang of jealousy surged through her as she watched their backs. It should be her who's helping her husband preparing their meal but because she has no talent in cooking at all, other woman was here in aid of him.

"Kung pinakbet ang lulutuin mo dapat pahaba ang hiwa ng talong." Sabi ni Marissa saka inagaw ang hawak na kutsilyo at talong ni Kalish. Nagpaubaya naman ang asawa niya at pinanood ang ginagawa ng dalaga.

"Hatiin mo sa vertically sa dalawa tapos horizontally sa apat." Wika ni Marissa habang ipinapakita ang paghihiwa ng gulay. Kalish was watching it with great interest.

Doon niya ikinilos ang mga paa.

"Kalish." Tawag niya sa asawa habang palapit dito. Nang lingunin siya nito'y patakbo niyang tinawid ang distansya nila saka yumakap sa baywang nito. She felt him wrap his hand around her waist as he kissed the top of her head.

"Feeling better now?" He murmured.

Iniangat niya ang mukha upang banayad itong ngitian. He smiled back warmly at her while tucking some stray strands of her behind her ear.

"I'll get you something to drink." Sabi pa nito ngunit higit niyang hinigpitan ang yakap sa asawa at isinubsob ang mukha sa dibdib nito. He lightly chuckled and the sound tickled her insides.

"Tinuturuan ko siyang magluto ng pinakbet." Tila pagkuha ni Marissa ng atensyon nilang dalawa. She straightened up and reluctantly let go of his husband though she was still pressed against him.

"Pasensya ka na sa nangyari kanina, Marissa." Nahihiyang aniya rito.

Ngumiti naman ang babae, "Wala 'yon," kapagkuwa'y kumunot ang noo nito, "pero bakit ba takot na takot kang magkapeklat?"

Holly stiffened.

"Ayoko lang kasing nasusugatan siya." Kalish answed in her stead. Umakbay sa kanya ang asawa saka hilaikan siya sa sentido. "Please excuse me for a while." Sabi pa nito saka sila iniwang dalawa ni Marissa sa kusina.

"P- Pwede ba akong tumulong?" Holly tried to open up another topic, hoping that Marissa would totally shrug off the incident a while ago.

"Oo. Pero patapos na din naman." Nakangiting sagot ni Marissa at ipinagpatuloy ang ginagawa. Pinanood na lamang niya ito sa mabilis na paghihiwa at nakadama siya ng inggit. Kung sana ay marunong din siya ng ginagawa nito, marahil ay mas matutuwa ang asawa sa kanya.

"Pwede mo ba akong turuan?" Nahihiyang tanong niya sa dalaga.

"Oo naman." Sagot ni Marissa pero bago pa nito maiabot ang kutsilyo sa kanya ay nakabalik na si Kalish sa kusina na dala ang sapin niya sa mga paa. Natigilan siya ng lumuhod sa harapan niya ang asawa saka isinuot sa kanya ang pambahay na tsinelas.

Nang tumayo ito'y hinila siya nito sa mga kamay saka iniyakap sa baywang nito.Ilang sandali pa'y nararamdaman niya ang pagsuklay nito ng buhok niya gamit ang mga daliri saka maingat na itinali ang kanyang mahabang buhok. Her heart fluttered with the warm gesture of her husband. He was showering her with so much love and until now, everything seemed like a dream. Kalish Russet is indeed a dream come true.

She tiptoed and planted a chaste kiss to his hunband's lips.

"Ang sweet naman." Nangingiting komento ni Marissa. Holly's face flustered upon realizing that there was another person there aside from them. She shyly buried her face on her husband's chest. Kalish's chest vibrated in a light chuckle.

"'Yan siguro 'yong nagustuhan mo sa kanya noh? 'Yong pagba- blush niya." Tanong ni Marissa kay Kalish sa paraang pabiro.

"I won't use any color in my canvass aside from the colors she make. My wife's my favorite color, afterall."

.................

It was five o' clock in the afternoon when Holly woke up.Kalish had insisted in doing the dishes and told her to take a short nap. Gusto pa sana niyang tulungan ang asawa sa paghuhugas ng pinagkainan nila ngunit hindi din naman siya nanalo sa convincing powers ng binata. She was pampered by her husband and she was all aware of it. Halos hindi siya nito pagawin ng mga gawaing bahay liban lamang siguro sa paglilinis. Sa paglalaba naman ay matinding pakiusapan pa ang nangyayari upang payagan siya nitong siya na lang ang maglaba sa halip na umupa pa ng labandera.

Umahon siya sa kama at inabot ang salaming nasa night stand. Isinuot niya iyon at isinunod ang pambahay na tsinelas saka lumabas ng silid. Wala si Kalish sa sala kaya't dumiretso siya sa maliit na kusina. Napansin niyang may nakatakip na pagkain sa mesa. Napangiti siya ng makitang banana cue iyon. Marahil ay ang asawa niya ang naghanda nito para sa kanya. Bagaman nakaramdam ng gutom ay hindi naman siya makakain ng hindi kasama ang asawa. Muli niyang ibinalik ang takip ng pagkain saka lumabas ng bahay upang hanapin si Kalish ngunit naikot niya na ang buong bakuran ay hindi pa rin niya mahagilap ang binata.

Nanlulumong naupo siya sa duyan sa harapan ng bahay nila. Ito ang unang pagkakataong umalis si Kalish nang hindi nagpapaalam sa kanya at nagdulot iyon ng takot sa kanya. Napapagod na ba ito sa ganitong set- up? Nagsasawa na ba ito sa kanya?

Ipinilig niya ang ulo at pilit winaksi ang nadaramang pagdududa. Alam niyang mahal siya ng asawa kaya't malabong mangyari ang iniisip niya. Pumikit siya at huminga ng malalim. She was taking into her all the positivity that she can get from the soft blowing air.

Right. She should trust him. She loves him so much and she trusts him.

Kalahating oras na siyang nakaupo sa duyan at naghihintay ngunit wala pa ring Kalish na dumarating. Tumayo siya mula sa pagkakaupo sa duyan at nagdesisyong puntahan na lang ang bahay nina Mang Tasyo at umaasang naroon ito. Nahihiyang nginitian niya ang mga kapitbahay na bumabati sa kanya at napatigil siya sa paglalakad nang masalubong niya ang anak ni Mang Ador na tricycle driver.

"Holly, saan ang punta mo?" Tanong nito sa kanya pero sa halip na sumagot ay natigilan siya lalo na't nakakaramdam siya ng hiyang hindi man lang niya maalala ang pangalan ng kausap. Nang mapansin ang discomfort niya at kimi siyang nginitian ng binata na napapakamot sa ulo. "Ako si Carlos, 'yong anak ni Mang Ador na kumpare ni Kapitan."

"P- Pasensya ka na. N- Nakalimutan ko kasi ang pangalan mo." She replied honestly. Bahagyang naging komprtable ang pagngiti ng lalaki sa kanya.

"Ayos lang. Hindi mo naman kasi ako madalas nakikita dito. Madalas kasi ako doon sa baba para mamasada." Anito, "Hinahanap mo ba ang asawa mo?" Kapagkuwa'y tanong niya. Natigilan siya. Paano nito nalamang hinahanap niya si Kalish?

"Nakita ko kasi siya doon kina Kapitan." Dugtong nito. Tama nga ang hinala niyang naroon ang asawa. Napangiti siya. Nagagalak siyang nakahanap ng kaibigan ang asawa sa lugar na iyon at nababawasan na rin kahit paano ang pagiging antisocial nito. "Ihahatid na kita doon." Pag- ooffer nito at hindi na siya tumanggi lalo na't papadilim na rin. Sabay silang naglakad.

"Tuwang- tuwa ang mga kapitbahay natin sa inyong mag- asawa." Sabi pa ni Carlos habang naglalakad sila, "Sabi ng mga babae para daw kayong mga karakter na nabuhay sa drama." Natatawang dugtong pa nito.

Sa narinig ay hindi niya maiwanag mamula. Hindi niya inaasahang ganoon ang tingin sa kanila ng mga kapitbahay.

"Maswerte sa'yo ang asawa mo, Holly." Sabi pa ng lalaki at nilingon niya ito. There was a genuine smile on his lips that made her smile, too.

"Salamat. Pero mas maswerte ako sa asawa ko." Makatotohanan niyang tugon at napahinto siya nang biglang huminto sa paglalakad si Carlos na nakatingin sa iisang direksyon. Nang sundan niya ang tinitingnan nito'y natulos siya sa kinatatayuan. Nasa harapan ng lomi house nina Mang Tasyo si Kalish at nakikipag- usap sa ngiting- ngiting si Marissa. Maging si Kalish ay may naglalarong ngiti sa labi at nais niyang makadama ng panibugho dahil doon.

But no. Kalish loves him and he was just being nice with Marissa. Siya ang nagiisang mahal ni Kalish at hindi niya dapat pagdudahan iyon. She somehow relaxed with the thought though her chest was still heaving fast. Nagdesisyon na lang siyang iiwas ang tingin nang pamansing tahimik pa rin si Carlos na nakamasid kay Marissa.

"G- Gusto mo ba siya?" Mahina niyang tanong sa binata na nahihiyang napayuko sa narinig. Malungkot ang ngiting tumingin ito sa kanya.

"Hindi ako ang tipo niya. Isa pa, may pinagaralan siya samantalang ako ay wala." Bagaman nakangiti ay malungkot ang tinig nito. "Hindi kami bagay."

Natahimik ang dalaga. Sino nga ba ang magdedesisyon kung nararapat magsama ang dalawang tao? Sa pananaw niya noon ay hindi din sila nababagay ni Kalish ngunit pag- ibig ang nagbuklod sa kanilang dalawa.

Hindi na lamang siya nagsalita. Wala siyang karapatang panghimasukan ang buhay nig binata. Maybe, God will make a way for him to be enlightened. Ipagdadasal niyang magkaroon ng lakas ng loob si Carlos na umamin kay Marissa.

Nang ibalik niya ang tingin kina Marissa at Kalish ay nagulat siya ng salubungin siya ng tingin ng asawa. Ihahakbang na sana niya ang mga paa ng iangat ni Marissa ang isang kamay upang humawak sa braso ni Kalish. Humigpit ang dibdib niya ang pakiramdam niya'y may mga tinik na bumabaon doon sa bawat paghinga niya lalo na ng lingunin ni Kalish ang babae at tipid na nginitian.

She didn't want any woman touching her husband. She wanted him all by herself. This love was making her greedy but instead of feeling the fear, the need of claiming what's hers was getting the best of her.

"Nandyan na ang asawa mo, Holly. Maiwan na kita." Ang boses na iyon ni Carlos ang gumising sa lumulutang niyang huwisyo. Tipid niya itong nginitian at umusal ng mahinang pasasalamat.

Sa isang iglap ay naramdaman niya ang pagbalot ng mainit na mga braso sa kanyang katawan at pinuno siya ng pamilyar na bango ni Kalish. She wanted to hug him back but jealousy was getting hold of her emotion. Pilit siyang kumawala sa yakap ng asawa.

"U- Umuwi na tayo." Mahinang usal niya rito at nagpatiuna nang maglakad paalis.

Hindi siya pinigilan ni Kalish. Hindi rin ito umagapay sa paglalakad niya. Hindi niya maalalang nakadama siya ng ganoong klaseng inis buong buhay niya. Gusto niyang pagalitan ang sarili dahil doon ngunit mas nananaig sa kanya ang panibugho. At dahil ngayon lamang siya nakadama ng ganoong damdamin ay hindi niya alam kung paano iyon haharapin.

What if Kalish found her jealousy disturbing and he would just fall out of love because of it? What if he realized that she was a very insecure woman and just decides to let her go? Maybe it's better if she just stay silent 'til her jealousy subsides. She will talk to him when she calms herself down.

Tumuloy siya sa kanilang kwarto at nagpanggap na abala sa pagaayos ng kamang dati ng maayos. Natigilan siya at nahigit ang paghinga ng yumakap mula sa likuran niya si Kalish at ipinatong ang baba sa balikat niya.

"I know you're upset." He murmured against the sensitive skin of her neck.

She hitched her breath with the burning sensation. It was only his breath yet her body was all in fire now. She doesn't want to speak though. She wasn't used with lying and keeping her silence would keep her from doing so.

"I won't leave the house again without telling you, coure mio. Talk to me please." Mahina ang malambing at nagsusumamong boses ng asawa. Huminga siya ng malalim at humarap dito upang sumubsob sa matipuno nitong dibdib. Humigpit ang yakap sa kanya ng asawa at naramdaman niya ang labi nito sa ituktok ng ulo niya.

"I'm jealous." Sabay pa nilang bigkas at sabay ding nagkatinginan. Kalish faint a smile and lowered his head to plant a chaste kiss on her lips.

"I'm sorry." Muli'y sabay nilang sabi na ikinangiti na nilang dalawa.

"I'm sorry that I don't want other woman touching you." She confessed honestly.

"I'm sorry that I don't want you talking to other man other than me though I know that it's impossible." He murmured.

"You think that's bad?" Masuyo niyang tang sa asawa na masuyo din siyang nginitian.

"It's normal feeling jealous, coure mio, most especially that I love you so much."

"I love you, too, maybe more than so much." Inosenteng tugon niya na mahinang ikinatawa ng binata. His chuckle was music to her ears so she closed her eyes and drowned with the graceful sound his laughter brings. Naramdaman niya ang paghalik ni Kalish sa tungki ng kanyang ilong.

"I love you, coure mio, beyond any words can express and much more than the past existence had ever felt. I love you isn't even enough to tell you how I'm engrossed reading every movement of your lips, how I'm captivated with the sound of your breathing, how I'm mesmerized with the flickering daylight in your laughter, how I wanted to drown myself with the beautiful ocean in your eyes, how I wanted to trap into me your sweetness and I just wanted to feel how soft you are and hear the music in your voice. You are the greatest art I'd ever laid my eyes into." He murmured and she felt inundated with his low husky voice and mesmerizing pools of melting chocolates.

She was drowning with his love and she had no idea what to do if ever his tides come low. But should she ever think about it now? This is the love she'd ever wanted all her life and here it is. She felt the trickling of her tears from the corner of her eyes.

"I wanted to tell you how much I love you too but it felt like your words swallowed all the love and beauty that I could use no word to express it to you." Her voice strained, her chest still swamped with the love a Kalish Russet have for her.

Kalish kissed away her tears and whispered in her ear, "How about you just show it to me?" He murmured huskily making her insides twist in a delicious anticipation.

She swallowed. Even when she felt excited, there was still a feeling of shame that she can feel that kind of lust towards his husband. "H- How about our dinner?"

"You will be my dinner." He breathed and lowered his head to kiss her hard on the lips.

Bahagyang humiwalay sa kanya ang binata upang alisin ang salamin sa mga mata niya saka muling nilamukos siya ng nagbabagang halik. And because she was wearing a dress, it wan an easy access. She gasped when she heard the ripping of her underwear and in an instant his long delicate finger was fumbling her sensitiveness. She moaned as she gets damper. Kalish was doing all the wonders in her body enough to set her system in a consuming fire.

The kiss was loud and wanton. Their caresses were getting more erotic and needy. Holly felt her back laid down on the bed and Kalish positioned his hard body over her. The kiss and groping continued, delirious moans filling the corners of the room.

"Open wide, coure mio." Kalish murmured and she separated her thighs giving an easy access to his hardness. She whimpered when she felt him brushing her opening and moaned deliciously upon his entrance. Kalish breathed hard with her tightness, her control slowly slipping down as her tightening walls give better friction to their organs.

She groaned with the loss of friction when he knelt in front her, pulling her leg up and taking her feet to his shoulder. He entered her hard and the gasp turned into a moan when he started shoving in and out. The speed was making her all crazy and she could feel him pulsating deep inside her tightness. Few more deep thrusts and she felt her delicious explosion followed by his mind- blowing release.

Ibinagsak ni Kalish ang katawan sa kanya at naramdaman niya ang malalim na paghinga nito. Ngunit nang halikan siya ng binata sa leeg ay muling nabuhay ay kaaapula pa lamang na init ng katawan niya.

"K- Kalish..." She whimpered and his lips caught hers in an open mouthed wet kiss.

"Te amo, coure mio." He whispered hoarsely and once again entered her.

🌷