Noi tym nie liczącym się akcentem kończymy 5 rozdział memików kotlecików. Jutro zakończenie roku szkolnego, kto ze mną kończy szkołę? I wiem, że Pani tego nie przeczyta, ale moja kochana matematyczko, od zawsze we mnie wierzyłaś i nigdy się nie poddawałaś mimo tego, że jesteśmy klasą humanistów ty wierzyłaś, że zrozumiemy matematykę. Oprócz naszych humanistycznych zapędów problemem była nasza była matematyczka, która zostawiła wielkie braki w najłatwiejszych działaniach, ale ty się nie poddałaś i z uśmiechem powtarzałaś materiały z trzech wcześniejszych lat i właśnie w ten sposób w zaledwie dwa lata nadrobiłaś trzy i nauczyłaś nas rzeczy, które musieliśmy przerobić w tych dwóch latach. Robiła pani wiele próbnych, które nie zawsze były zadawalające i z każdym kolejnym traciliśmy cierpliwość do matematyki, ale Pani wierzyła w nas i chciała jak najlepiej. Chciała Pani żebyśmy dobrze napisali egzaminy. Teraz, kiedy jest czas pożegnań chcę Pani powiedzieć, że polubiłam matematykę i jestem najszczęśliwszym człowiekiem, ponieważ egzaminy poszły mi świetnie! Dziękuję za trud, za uśmiech i cierpliwość do nas. Jest Pani cudowna i jedyna w swoim rodzaju, nie wiem czy jest nauczyciel, który z taką miłością przekazuje wiedzę mimo tego, że Pani przedmiot sprawia trudność całemu światu. Będę strasznie tęsknić, mam nadzieję, że miło Pani będzie wspominać te dwa lata z nami.

Miłego życia ^^