Ο Stephan δεν ειχε ιδεα τι πάει να πει μουσική και έτσι αποφασισε για αλλη μια φορά να εκμεταλλευτεί τον "φιλο" του, Austin...

Αναδρομή στο παρελθόν :

Stephan:
Και δε μου λές, πως τα πας με τη δικιά σου?...

Austin:
Φίλε...ακριβώς! Είναι δική μου! Κ αυτο λέει πολλά! Μπροστά στους τόσους αξεστους κ ανίκανους να αγαπήσουν, εκείνη πίστεψε σε εμένα...κι ετσι απλα την ερωτεύτηκα! Το όνομα της ήχησε στ'αυτιά μου σαν την πιο όμορφη μελωδία αγάπης..

Stephan:
Μμ..και της αρεσει η μουσική τόσο πολυ ε?..

Austin:
Ναι! Η μουσική ειναι η ζωή της και για μενα η ζωή μου ειναι η Bella

Stephan:
Ναι, ωραια η μουσική αλλα..
Austin άκου, το κρατάω καιρό μέσα μου αλλά ήθελα να σου εξομολογηθώ κάτι..
Η Bella κι εγω κάποτε...

(Η Bella ήρθε τρέχοντας, αγκάλιασε τον Austin και η συζήτηση που είχαν οι δυο φίλοι διακόπηκε..)

Bella:
Τι έγινε παιδιά? Τι λέτε εσείς εδω?
Να μείνω?..

Stephan:
Βασικά ετοιμαζόμουν να του πω για πρόπερσι το καλοκ...

Austin:
Μου τα λες αλλη φορα Stephan, κατσε Bella μου..

Stephan:
Ναι..κάτσε Bella του, εγω ουτως η άλλως έφευγα...

Austin:
Μα τι έπαθε τώρα? Μια χαρά μιλούσαμε πριν...

Bella:
Δε ξέρω..Τέλος πάντων πρέπει κ εγω να πάω σπίτι μου τώρα, ηρθα απλά για να σε χαιρετήσω να σου δώσω ενα γλυκό φιλι και να φύγω ..

Austin:
Θα σε παω εγω σπίτι αγάπη μου.

Bella:
Μα δε χρειάζεται!! Θέλω να περπατήσω λίγο ..

Austin:
Ε.ενταξει όπως θέλεις Bella μου..

Writer's POV:
Η Bella φίλησε τον Austin και έφυγε...το βήμα της ήταν γοργό σαν να ήθελε κάτι να προλάβει..η μάλλον κάποιον...

Bella:
Πάς καλα? Θα του έλεγες για πέρυσι το καλοκαίρι ,για εμάς? Νόμιζα πως είχαμε συμφωνήσει οτι δεν θα το ξανασυζητουσαμε...ήταν..μια στιγμή αδυναμίας

Stephan:
Bella σε θελω δική μου! Δεν είχαμε περάσει όμορφα εκείνο το βράδυ?..Μου είχες πει πως ποτέ δεν θα ξαναενιωθες με άλλον ετσι..

Bella:
Ήμουν μεθυσμένη! Θυμασαι?
Είχα έρθει σπίτι σου για να μου δώσεις το πανωφόρι που ειχε ξεχάσει ο Austin, είχε μεινει το αυτοκίνητο μου απο βενζίνη και πέρασα ενα βράδυ σπίτι σου αυτο ηταν ολο!

Stephan:
Ένα βράδυ γεμάτο έρωτα και πόθο, βουτιές στη πισίνα και πολλα πολλά άλλα..

Bella:
Με είχες ρωτήσει αν ήθελα κατι να πιώ...αυτο ηταν το λάθος μου το οτι δέχτηκα!...επρεπε να καλέσω ενα ταξί και να φυγω!

(Ο Stephan έκανε κίνηση να φιλήσει την Bella ομως εκείνη τον έσπρωξε και τον απέρριψε)

Bella:
Δε νιώθεις καθόλου άσχημα για αυτο που κάνεις?
Ασε με να προχωρήσω τη ζωη μου...
Ήταν ενα βράδυ και τίποτα παραπάνω...!!

Stephan:
Ο Austin θα μάθει ολη την αλήθεια για εμάς...την αληθεια που του εχεις κρύψει τοσο καιρό...
Αλλά τι θα του πεις?
«Αγάπη μου πέρασα ενα βραδυ με τον φιλο σου το καλοκαίρι οταν ειχα επισκεφτεί το σπίτι του για να πάρω το πανωφόρι σου , ενω ήμασταν μαζι ηδη εναν χρονο?..»

Bella:
Παψε πια!!! Είσαι αχρείος...
Δεν ισχύει τίποτα απ'οσα λες ! Είσαι φαντασιόπληκτος...

Stephan:
Θα σε κάνω δική μου...Με οποίον τρόπο μπορέσω...θα σε κανω δικη μου !

Writer's POV
Η Bella περπατούσε αργά , δακρυσμένη..ήξερε πως ολα αυτά που έλεγε ο Stephan ηταν αλήθεια, και ήξερε οτι είχε τις κατάλληλες αποδείξεις για να δείξει στον Austin.
Κάθισε στο πάρκο δίπλα απο το σπίτι της και το βλέμμα της περιπλανιοταν στο χώρο.
Μέχρι που ήρθε ο απο μηχανής Θεός της..

Bella:
Austin! Τι κάνεις εδώ?

Austin:
Πήγα σπίτι σου γιατι ξέχασες το φουλάρι σου στο παγκάκι που καθόμασταν και ήθελα να στο δώσω αλλα δε σε βρήκα εκεί...ετσι σκέφτηκα να ερθω εδω που είναι το μέρος που συχνάζεις..Δε μου είχες πει οτι θα πήγαινες σπίτι?

Bella:
Ναι..ναι..πήγαινα αλλά τελικά τη χρειαζόμουν μια βόλτα.

Austin:
Bella μου τι σου συμβαίνει? Που πήγε το χαμογελαστό γεμάτο αισιοδοξία κορίτσι που ερωτεύτηκα?

Bella:
Αχ..Austin , υπόσχομαι κάποια στιγμή να σου πω, απλά ακόμα δεν ειμαι έτοιμη να μιλήσω για αυτό εντάξει?..

Austin:
Οπότε είσαι έτοιμη να ξέρεις οτι θα είμαι εδώ για σενα! Ο,τι ωρα και να ναι, όπου και να είμαι για σενα θα βρώ χρόνο και τρόπο για να σε δω!
Ο,τι σε απασχολεί μπορείς να το μοιράζεσαι μαζί μου.

Bella:
Ναι ψυχή μου..

Writer's POV:
Η Bella αγκάλιασε τον υποστηρικτικό Austin και άφησε ενα δάκρυ να κυλήσει στο μπλουζάκι του..
Είχε καταλάβει το λάθος της.
Είχε μετανιώσει πραγματικά για εκείνο το βράδυ , όμως όσες τύψεις κ να είχε δε μπορούσε να σταυρώσει λέξη για αυτό το θεμα στον Austin.
Πίστευε πως ο χρόνος θα εξαφανίσει απο τη μνήμη της εκεινο το γεγονός..
Πίστευε πως με τον καιρό οι ενοχές θα έφευγαν και ίσως να καθάριζε η συνείδησή της αν έδινε στον Austin την αγάπη που του άξιζε.

Την επόμενη μέρα η Bella δέχθηκε ενα αναπάντεχο τηλεφώνημα..

Γειααα σας! Τι κάνετε?
Το περιμένατε αυτό απο την Bella ?
Εγω πάντως ΟΧΙ😞❤
Μπορείτε να μαντέψετε το αναπάντεχο τηλεφώνημα της Bella??
Θα τα πούμε στα σχολιααα !