Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

El piano

Manos, manos, necesita el piano.

Sin humanos, manos y manos.

En soledad tocábamos.

Nosotros nos escuchábamos

Y escuchaban los querubines

La canción que sonaba como un "te amo",

Escueta, directa y secreta,

Pero nosotros nunca,

Nunca nos amamos

Porque el amor no es evanescente,

Ni conoce de "amos",

Suele ser más transparente

Que el cristal por el cual contemplamos

El inicio y la caída de una noche de verano.


Y yo sabía que volverías

Como un sueño largamente columpiado.

Flotando entre flautas encantadas,

Las serpientes por una vez no sisearon.

Porque la música fue la noche

Y te volvió un astro,

Porque la noche se volvió canción

Y voló sin dejarme tu rastro.


Yo perdí y tú perdiste.

Perdimos ambos, 

De noche esto nació,

Se envolvió entre sueños,

Sufrió sus altibajos,

Con un triste chasquido

Se consumió en el acto,

Y la noche fue insensible al tacto,

De noche murió el piano 

Con un frío azul,

Sin manos de humanos.

Y yo aún me duermo

Escuchando cómo tocas el piano,

¿Cómo es posible si tú no estás?

¿Cómo, si no veo tus manos?


¡No, imposible! 

¡Ambos morimos una noche de verano!


Pintura: Spirit, por George Roux


Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro