Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Suratsız Şey.


Uyandığımda yanımdaki yatakta Percy yatıyordu. Kolunu sarmışlardı. Şaşkınlıkla ağzımı açtım.

"Percy! Ne oldu sana?"

"Önemli bir şey değil." Yanındaki Annabeth'i yeni fark ediyordum.

"Annabeth?" dedim. "Ne oldu?"

"Kampa yeni bir melez geldi. Tabii arkasından da bir canavar. Percy'de o sırada yaralandı."

"Geçmiş olsun. Şimdi iyi misin?"

"Evet."

Aradan kısa bir süre geçtikten sonra Annabeth işi olduğu için yanımızdan ayrıldı.

"Eee,şey." dedi Percy. "Buraya geldiğinde sana biraz kötü davranmış olabilirim.Çünkü senin kardeşim olabileceğini düşününce biraz tuhaf oldum. Onca senedir Poseidon'un melez olan çocuğu bendim ve sen gelince biraz...şey oldu işte.Biliyorum çok çocukça davrandım ama bir daha öyle bir şey yapmayacağım."

Kısa bir süre sessizlik oldu.

"Belki Poseidon melezi bile değilimdir."

"Böyle bir olasılık yok bence."

"Peki. O zaman sana bir şey anlatmam gerekecek."dedim ve gördüğüm o tuhaf görüntüleri anlattım. Percy şaşırmışa benziyordu.

"Bence bunu Kheiron'a anlatmalıyız."dedi.

"Tabii sen iyileştikten sonra."

"Ve sen de."

Sonra birbirimize bakıp kahkahaya boğulduk. Biliyorum, komik bir şey yoktu ama içimden içimden gülmek gelmişti.

Daha sonra kapı açıldı.İçeri kaşları çatık bir halde Nico geldi.Biz de gülmeyi kestik.

"Suratsız şey." diye mırıldandım.

"Ne dediğini duydum." Ama mırıldanmıştım!

"Duyarsan duy." Ayağa kalktım ancak sargılı bacağımın üzerine basamadım ve inleyerek düşeceğim sırada Nico'ya tutundum. Güldü.

"Suratsız şey bazen işe yarıyormuş demek ki."

Utançla yere baktım. "Teşekkür ederim."

"Sen neden yerinde değilsin?"

"Çünkü buradan sıkıldım."

"İstersen Leo'yu çağırayım , onun yanında mutlu oluyorsun?"

Ne yani , beni mi kıskandı şimdi bu?

"Sen...beni kıskandın mı?" diye sordum.

"Kıskanmak mı? Bu da nereden çıktı?" dedi ve kahkaha atmaya başladı. Gülmesine şaşırdım. Komik bir şey söylememiştim.

Arkadan öksürme sesi geldi. "Ben hala buradayım. Biliyorsunuz değil mi?"

Nico sustu ve Percy'ye baktı. "Sen burada mıydın? Görmedim. Merhaba." dedi. Percy sırıttı ve "Merhaba." dedi.

"Kör müsün Nico?!" diye çıkıştım.

"Sana ne?"

"Sen...tamam bana ne?"

Dışarı çıktım ve çilek tarlalarına doğru ilerlemeye başladım. Ayağım ağrıyordu ama çaktırmadım. Arkamdan ayak sesleri geliyordu. Arkamı dönünce Nico'yu gördüm.

"Eee, nereye gidiyorsun?" diye sordu.

"Sana ne?" diye cevap verdim. Havalı bir şekilde önüme döndüm ve çilek tarlalarına ilerlemeye devam ettim.









Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro