JOE

As soon as I got off the school bus, Finn's annoying face immediately greeted me. If I hadn't just kept my mouth shut, I would have been cursed in front of him. I know some bad words but I don't spit it with my mouth, I'm trying 'cause I hate cursing.

"Hey, Joe! Did you rest well?" Finn asked and put the wireless mic in front of my face. Inilapit naman nito ang kanyang mukha sa'king teinga. "We're live. Don't make me feel like fool here, dude. Makisakay ka na lang." Finn chuckled.

I simply rolled my eyes. "Really, Finn? Kumikita ka talaga diyan sa pagbo-broadcast mo, ano?"

Hindi niya ako inabalang sagutin at ngumiti ulit sa camera na hawak naman ng assistant nitong si Binx.

Both Finn and Binx are part of journalist club--- to be exact sila lang dalawa ang members, they soon also made the oh so called Media of School which Finn is the one and only Host/Reporter and Binx the camera girl. Lahat ng pangyayari sa loob at labas ng school alam at malalaman nila.

"So! Nakapaghanda na ba ang manlalaro natin ngayon? Excited na malaman ng mga kapwa students dito sa Holsen, oh! Look!" Finn asked as he pointed out some of students whose around us. They were all looking at us---No, on me.

Mabilis kong inagaw ang mic kay Finn. "Of course! I'm ready! Susuportahan niyo naman ako, hindi ba?" I didn't bothered to look at the camera instead I smilingly said while looking of my co-students in this school.

They all nodded as an answered. Some also shouted at me saying, "Bring home the bacon, girl!"

"I will!" I shouted.

Diretso akong naglakad sa campus ground papasok sa main door ng school. Nakasunod pa rin sa'kin ang dalawang si Binx at Finn. As usual, nakuha ko na naman ang mga tingin ng estudyante sa loob ng hallway. Some smiling at me and some greeted me 'Good morning'

"Hey, Joe! What's up?" I turn my gaze who just called my name and then I saw Denver who's walking with some girl in his arms. Practically, he's a player. Changing girl every other day.

I just shook my head and continue walking.

"Hey, hey, hey! Why are you not answering me?" napansin kong tumakbo ito at ngayo'y nasa kanang gawi ko na, wala na ang girl na hawak nito. Samantala, nasa kaliwa ko pa rin ang dalawang si Binx at Finn.

"Obligasyon ko bang kausapin ka?" mahinang sabi ko sa kanya sabay na tinakpan ang camera na hawak ni Binx.

"Yes? You can't ignore me, Joe." saad ni Denver at inakbayan ako.

Lumaki naman ang mga mata nitong si Finn at humarap sa'min habang naglalakad ito ng patalikod, "Are you two somewhat dating?!" Finn suddenly shouted as a results. People around me turn their heads on us.

Sinubukan kong ikalma ang sarili ko, inilayo ko ang lalaking si Denver sa tabi ko at tumingin kay Finn. I'm actually glaring him. "No, that's ridiculous. Sino ba ang papatol sa lalaking ito?" I answered.

All the students in the hallway agreed on me by nodding, some shouted "He's a player!"

Ngumiti na lang ako kay Denver na naka-nganga ngayon sa biglang pagsagot ko, pinagpatuloy ko na lamang din ang paglakad, nakabuntot pa rin sa'kin sina Finn.

Hindi pa man ako nakakalabas ng hallway ng mapansin ko ang babaeng pinagpupulot ngayon ang mga nagkalat na libro sa sahig. Pinigilan ko ang braso ng may kagagawan ng kalat. "Can you please stop doing this? Hindi ka batas dito." I calmly said to Nola--- The famous bully in this campus but some people admire her, she's actually strong--- she's good at boxing.

"Nakakairita kasi siya." Nola replied pero hindi rin nagtagal tinulungan niya ang babae sa sahig. The girl looked at me and smile. She murmured 'thank you'

"Joe, is it true na makakalaban mo mamaya si Amara?" Finn asked me. Nakababa na ngayon ang camera ni Binx.

Tumango ako. "Oo."

"Sabi na e! Alam mo ba na nag-ensayo talaga siya ngayon para sa kompetisyon? She just beat her practice records!" napakuyom pa ang palad ni Finn habang kinu-kwento niya ito.

Napangisi na lang ako. "Let's just see later."

Since I had not been able to have breakfast at home, I went to the cafeteria to eat at least some food.
Muli, hindi ko inabala ang mga tingin ng tao sa loob, hinanap ko kaagad ang mga nakahilerang pagkain sa left side.

Tinanggihan ko ang mga nag-aalok sa'king mauna sa pila. I am not an exploitative person, I do fair and squared.

"Hi Miss! Magandang umaga!" the server guy greeted me while he puts some rice on my plate. I saw him put a lot on mine than the other plates on the students.

I looked at him and smile. "Hello! Good morning too." Bago pa ako makalaalis ay tiningnan ko ulit ito. "Let's now be fair, okay?" I said and I heard him chuckled. Alam kong naintindihan naman niya ang pinupunto ko.

"That's why people love you, Joe!" Finn said behind my back.

Mag-isa akong humanap ng bakanteng upuan, nang maka-upo ako sa right side vacant table ng mag-isa ay tahimik kong nilantakan ang pagkain ngayon. Urgh. I'm really hungry.

"Para sa'yo, Joe." some girl approached me in my table and gave me some soy milk. "Manonood kami mamaya, galingan mo po." she said and immediately go back on her seats with her group of friends. Based on their specific ID lace. They're all from 10th Grader Junior High.

I was to go back on eating when I heard annoying voice calling me loudly. Gustuhin ko mang kumain ng tahimik alam kong malabo iyon.

"Joe! Joe! Joe! Nice to see you here! You want me to join you?" South said as he sit in front of me.

"Nakaupo ka na." pamimilosopo ko.

"Don't mind him, Joe. Nakatira na naman 'yan." North suddenly appeared. Nakatayo ito habang seryosong binabasa ang isang science book.

"I know."

Bumalik ako sa pagkain kahit na iniinis na ako sa nakakairitang pagtitig sa'kin nitong si South. Urgh. Bakit hindi niya gayahin ang kambal nito? Mag-aral para pumasa man lang sa acads!

North and South are fraternal twins. Magkaibang-magkaiba sila lalo na sa pag-uugali. North was know as the Bookworm one, he rank top 3 in the over all in the campus while other South pasang-awa. Maskulado itong si South, si North may maipagmamalaki naman. They're both good looking tho. Mas prefer ko nga lang si North, matino. Si South kasi tinagurian itong 'fuck boy' he's just like Denver malala nga lang ang isang 'to dahil may konting kabaliwan.

"Namumula ah, ano? Nahuli ka na naman?" I pointed out South left side cheek. Badly injured from a slap. "What? You're going to tease me?" he said.

"Yeah. He will, South." komento naman ni North na nakaupo na rin sa tabi ko.

"Pwede bang kahit minsan man lang ibaba mo muna libro mo, North? Kain ka oh." sabi ko sa kanya at nilapag sa harapan niya ang binili kong yogurt.

"Pinaghahandaan na niya ang darating na Exam, Joe. Binabalak pa rin kunin ang pwesto mo." singit ni South na halakhak pa ang tawa nito.

"Really, North Sy? Well, Good luck." ngingising saad ko sa kanya.

If North hold the Rank 3, Me? I am just the only one who holds the first rank in the campus.

"If I could just sabotage you I would have done it, but no. I'm a fair person like you, Joe. Gusto kong pinaghihirapan ko ang nakukuha ko." North replied. Ibinaba nito ang libro at binuksan ang ibinigay kong yogurt.

Binilisan ko na ang pagsubo ng pagkain para makalayas na sa dalawang kambal na 'to.

"PJ!"

A familiar voice shouted my name and felt his heavy arm behind me that wrap around my neck. Inis kong inalis ito. "Stop it, Ronan. Huwag ako." I said.

Tatawa-tawa itong umupo sa tabi ni South. "What? You don't want this?" Ronan playfully said while shaking the full bottled of whip cream.

"Don't you dare, Ronan. Masasapak kita." South said.

"Naghahanap nga ako ng pwedeng pagdiskitahan. Hindi pwede ngayon e, may laban si Joe at kailangang mag-cheer nitong ugok na South, sino kaya? Hmm." hagikgik pa ni Ronan habang iniikot-ikot ang tingin sa mga tao sa cafeteria.

"Joe! Hello!" I looked at Quinn who's waving at me. Nakaupo rin ito, tatlong table ang layo sa'ming pwesto.

"What the hell is she doing?!" South suddenly shouted as they all looked at Quinn who's now standing in the table.

"Ehem! Ehem!" sandaling inayos ni Quinn ang kumikinang at mahaba nitong buhok. "All eyes on me people!" Quinn shouted and now all of the crowds in this cafeteria are now looking at her.

I also saw Finn and Binx starting to video what might gonna happen.

"This is the special day for us, you know right? Our beloved Joe." Quinn said as she pointed her hand to me. "Will again represent our school name! This is the day that we should all support Joe in her competition! I already organized three busses outside! Who's coming with me!" Quinn announced.

In a spin of seconds, all the students are cheering up as they all looking at me.

Naramdaman ko na lang ang malakas na paghatak sa'kin nina South at Ronan, ilang sandali lang ay pinagtulungan na akong buhatin ng mga estudyante papunta sa kinatatayuan ni Quinn.

"Let's all cheep up for Joe!" Quinn again shouted. I am now standing in the table in front of the crowds.

"PJ! PJ! PJ! PJ!"

Wala na akong nagawa kun'di ang ngumiti sa lahat ng taong nandidito. Napatalim ang tingin ko kay Finn na kumukuha na naman ng video ngayon... At tinawanan lang ako.

"YEAH! LET'S ALL BE HAPPY! WHOO!!!" Ronan suddenly shouted.

Napamura ang iilan ng biglang magpa-ulan ng whip cream itong si Ronan. Gusto kong tumawa pero pinigilan ko, may mga iilan kasing nabigyan ng whip cream sa mukha nila.

"What the hell, Ronan! What did you do!" Quinn exclaimed. Naiirita nitong hinawak-hawakan ngayon ang buhok nitong puno ng whip cream.

"What? You all said cheer! So do I! Let's cheer, Joe!" ani Ronan at mabilis pa itong tumakbo sa paligid ng cafeteria at ang sunod na ginawa, nagpa-ulan na naman ng whip cream sa mga estudyante.

I was hoping some will raise a complaint about what Ronan did, but no. Nakalimutan ko pa lang may saltik ang nga estudyante dito. Imbis na magalit, lalo lang sila nag-enjoy. Urgh.

"I really hate you, Ronan!" inis na sigaw ni Quinn kay Ronan.

Bumaba na ako sa mesa at humarap sa kanila.

"I hate you too, Quinn! HAHAHA" tatawa-tawang sigaw ni Ronan.

Basically, Ronan is the happy go lucky guy, but he's know for being prankster in this campus. Even Teachers pinapatulan niya. While Quinn? Yes. She's the popular kid. The Queen cheerleader.

I just shook my head and without saying a word. I went down to the table and turned my back on them. I walked to Coach Davis' Office.

Pagpasok ko sa loob ay nadatnan ko itong prenteng umiinom ng kape.

"Oh! PJ. Itold you we would just meet outside, right? Do you need anything else?" pagtatanong ni Coach.

"Wala naman." I said and looked around, I looked for the papers on its table. I secretly picked it up and looked at the official list of participants. Hindi nga ako nagkamali at kasama si Amara. Hindi ko naman talaga alam na sumali siya, ayoko lang talagang mapag-usapan.

"Are you worried?" I heard Coach Davis' voice.

I looked at him. "No, I'm thrilled." I answered, kinuha ko na ang new varsity jacket ko sa table nito at muling lumabas.

Everyone looked at me as I seriously walked out of hallway. I saw North, South, Quinn, Nola, Denver, Ronan looking and smiling at me. I even saw Finn and Binx that even from a distance their camera still took my place.

Kung kanina ay tahimik, ngayon ay muli nang lumakas ang mga hiyawan sa hallway na gawa ng mga estudyante. All of them are cheering me up.

The set up is weird but yeah. This is how my student life is going.

As I put on my varsity jacket, I smiled at my fellow students.

There are a lot of idols in this campus but I am the idol's... Idol.

"You have 5 minutes to take your warm up! Good luck, runners!"

Sandali kong sinulyapan si Coach Davis na nasa bleachers na ngayon, he just gave me a good luck sign. Pilit na lamang akong ngumiti dito kahit sa kaloob-looban ko ay patong-patong na ang kaba sa dibdib ko. Hindi naman ito ang first time ko, hindi ko lang talagang maiwasang hindi kabahan kapag nasa sitwasyon na ng laro.

"You scared? Uso back out, Joe."

Tiningnan ko ang katabi ko sa lane ngayon na bigla-bigla na lang nagsasalita. I smirked. "Sorry, hindi uso sa'kin ang tumatalikod. Hindi naman ako kagaya mo, Amara." I said as I alternately hug my legs up. It's an exercise by the way.

"Aww. Is it just me or did you just remind me of something that we used to? Sorry, Joe. I can't be friends with anymore." I heard Amara laughed. Sa paglingon ko sa kanya ay siya ring pagwagayway ko papataas ng legs ko, napaatras siya sa ginawa ko.

"Oopps. Sorry," I said while I still continue to exercise my legs by swinging it. "Why don't you use the warm up time to exercise too? Para naman may pwersa ka para matalo ako mamaya." sabi ko pa at tumalikod na sa kanya.

Lihim na ngumiti ang labi ko. Tsk.

"Joe! Joe! Joe!"

"Holsen High School! Holsen High School!"

Napatingala ako sa malakas na pagsigaw ng mga school mates ko na pinangungunahan ngayon ni Quinn at Finn habang wala sila tigil sa kakavideo. Natawa naman ako ng mapansin kong hawak-hawak naman ni South at Ronan ang may kalakihang banner na nakasulat ang pangalan at player number ko.

Napailing na lang ako at tinuloy ang pagwa-warm up. Ilang sandali lamang ay narinig na namin ang tunog ng mc ngayong game.

"Okay! The time is over! But first, let us all welcome all the five schools participants and their respective representative of the competition!" pagkasabing-pagkasabi nito ay
nagsimula ng mag-ingay ang buong stadium, halos makalahati na ng mga estudyante ito from different schools.

"The representative of this school! Carmela from Castilleja High School!"

"Welcome, Lori Anne from Hills High School!"

"Cleo from Valley High School!"

"Amara from Liberty High School!

"...and lastly, the woman who still holds the position in the top records! Phoebe Joe from Holsen High School!"

Napatakip na lamang ako ng teinga ng dumagundong ang malakas na pagtambol ng drums ni Denver at ang malakas na pagtili ni Quinn. Hawak nito ang mic ni Finn kaya sakop ang boses nito sa buong field.

Wala kami sa school, hindi namin ito lugar pero kung makagawa ng ingay ang mga 'to, inaangkin e.

Tumahimik na ang lahat ng malakas ng pumito ang official sa amin. Sandali kong sinulyapan ang mga kasama ko sa blocks lane. Lahat sila ay mukhang handa na.

Okay! Ikaw rin, Joe!

"On your marks!"

Itinuon ko na ang tingin ko sa lane. I place my feet on the blocks, same as I put my fingers on the ground.

"Set!"

I hold my breath as I put my hips slightly above on my shoulder.

Sa huling segundo ay nagpakawala ako ng malalim na paghinga. Relax.

Nang marinig na namin ang malakas na 'Bang!' ay siya ring pagtakbo namin ng mabilis.

I just focused my eyes running on the tracks. Wala akong naririnig, tanging ang pagpintig lamang ng puso ko ang malakas na tumutunog. Malalaki ang mga iginagawad na hakbang ng mga binti ko sa pagtakbo

In my own estimation, it will only take me a 5-6 minutes to finish the 100m run which is I need to run in 4 laps. This is it! You can do it, Joe!

"2nd laps ahead!"

When I heard the official shouted the next lap ay nagpakawala ako ng malakas na paghinga. Takbo lang ako nang takbo. Hinahayaan ko ang mga paa kong dalhin ako sa nararapat na paglagyan ko. Dahil alam ko, sa akin ang araw na ito.

"3rd laps ahead!"

Hindi ako mapapagod sa pagtakbo dahil ito ang magiging lakas ng sarili't loob ko. Ito lang pinanghahawakan ko.

"4th laps ahead!"

Bumibigat na ang paghinga ko, nanlalambot na rin ang mga paa ko sa pagod but I'm telling myself, it will all be worth it.

"Number 4 Phoebe Joe is now ahead with the 4 competitors. Will she win again?"

I will run and run again.

Napatitig ako sa isang mahabang red ribbon na papalapit na ng papalapit sa mga mata ko, ilang sandali lamang ay hawak-hawak na nito ng mga kamay ko.

"Number 4 Phoebe Joe Murillo finish the tracks in a time of 5 minutes and 35 seconds! She got rank 1st place!"

When the official announced my name ay tila ba nabunutan na ako ng tinik sa dibdib. Kahit namamanhid ang mga paa ko sa pagtayo at ang pawis kong walang tigil na paglabas. Tumakbo pa rin ako papalapit sa harapan ng mga kaklase ko sa benches. Nakagiti kong iwinagayway ang red ribbon sa kanila.

"We bring home the bacon!" I shouted. Hindi ko na inabala ang camera ni Binx na nakatutok ngayon
sa kinatatayuan ko. Masaya ako at ayokong sirain ito ngayon.

Chineck ko ang over all standing namin at nakita kong pumangalawa na naman sa'kin si Amara, pumangatlo si Cleo.

"Let's call on Ms. Phoebe Joe Murillo. We will now give the gold medal on her. Again! Let's give her a round of applause!"

Tumakbo kaagad ako sa mga officials, nakangiti nilang isinakbit sa'kin ang gold medal.

"Congratulations! Ms. Murillo!"

And this is what my life, happiness means to me.

Pagkatapos lamang ng laro sa field ay agad na akong tumungo sa locker room ng gym room nitong school kung saan nakalagay ang mga gamit naming manlalaro. Hindi ko na nilapitan ang mga kasamahan ko sa school dahil alam ko namang mamayang paglabas ko dito ay siguradong sasalubungin ako ng mga tanong no'n lalo na si Finn.

"Leaving already? Tatakas ka na naman ba sa mga 'fans' mo? If you always do that to your supporters, why don't you just give me your place?"

Chineck ko muna sandali ang message sa indox ng phone ko bago ko lingunan ang babaeng nasa likod ko.

It's a text from mom. She's home.

I face Amara but before I could say something she cut my words. "Just kidding. Congratulations anyway." she said. "Here, take this. You need to drink." Amara handed me a sports drink.

Kinuha ko pa rin ito sa kanya at nagpasalamat kahit alam ko namang hindi sincere ang mga lumalabas sa bibig ng babaeng ito.

I nodded. "Congratulations too, Ms. Rank 2." nilagpasan ko na ito at nagpatuloy na sa paglakad pero bago ko pihitin ang doorknob. I half glance at her. "Better luck next time, Amara." and slam the door.

Pagkalabas na pagkalabas ko sa kwartong iyon ay hinanap ko kaagad ang exit or kahit na anong daan dito sa school kung saan wala halos taong makikita sa akin. Gustuhin ko man silang harapin ngayon, uunahin ko muna si Mama. It's been months ng huli siyang dumalaw, hindi ko ito papalagpasin lalo na't espesyal ang araw na ito.

Lihim kong tinakpan ang mukha ko sa hoddie na suot-suot ko ngayon, inalis ko na kanina pa ang mga sports wear na nagamit ko kanina sa field. Sandali akong nagmasid sa paligid at nang mapansin ko ang isang daan na may iilan lamang tao ay agad na akong kumaripas ng takbo.

Napahawak sa isang puno sa labas ng campus. Hinabol ko ang hininga ko at wala nang choice kun'di ang inumin ang binigay na tubig nitong si Amara. Kung hindi lang ako nauuhaw itatapon ko 'to. Tsk.

"Omyghad!" mahina akong napasigaw ng mahagip ng tingin ko itong si Finn at Quinn sa loob, mukhang hinahanap nila ako.

Urgh. Run, Joe!

I ran for a about an half hour just to get away from them and I was secretly relieved when they finally disappeared from my sight.

Ngayon ko na talaga nararamdaman ang pagod ko at ang pagtakgaktak ng pawis dahil sa pagtakbo ko. Sinabayan pa nito ang init ng araw! Urgh. Great, Joe. Next time, kalimutan mo na lahat 'wag lang ang payong!

I continue walking towards to the other side of the street. I held my head for a moment as I felt a sudden dizziness.

"Urgh! Ano ba naman 'yan, Joe!" reklamo ko sa sarili ko habang hawak-hawak na rin ang tiyan kong humahapdi na rin sa sakit.

Hindi ko namalayan na napahawak na pala ako sa isang poste sa gawing kanan ko. I looked up at a stranger man who's now in front of me.

"Uh. Mister?" even though his back was in front of me and was covered by an umbrella I knew it was still a man because of the built and his posture.

"Pwede ban----"

My mouth dropped as he finally face me. I was just stunned as I silently watched him. I can't be wrong because he is...

"Elli?"