Vanessa Labaro

Kunot ang noo ko dahil sa sinabi ni joana. anong kalukuhan nanaman ang pinagagawa ng isang to.

"Seryoso?" Iritang sabi ko sakaniya.

Kunot ang noo nito at nagtataka na tumingin sakin, kinausap ni carlos ang doctor kaya ako nalang ang natira sa loob."Hindi nga po, kita kilala."pagsabi niya.

"Wag, mukong pagtripan."seryoso kong sabi sakanya pero wala, ni blangko lang ang ibinigay niyang tingin sakin."talaga bang hindi muko kilala?" ulit ko tumango siya at walang pasabing humiga sa kama.

Anong? Seryoso talaga?

Napalingon naman ako sa pintuan ng bigla itong bumukas.

"Carlos, anong sabi ng doctor?" Mahina kong tawag kay Carlos.

"She, have an a amnesia."pagsabi niya napahawak ako sa bibig ko dahil sa gulat."Dahil siguro sa sakit na natamo--este sa sakit niya kaya ganyan ngayon lang yun umipikto buti nalang at okay lang ang anak niya--"

"Anak?" Napalingon ako kay joana.

"Yes, your son,.... our son."napakunot ang noo ko dahil sa sinabi ni Carlos.

Anong pinagsasabi ng lalaking to? Anong our son?

"Our son?" Si joana.

Joana Ella Fuentes-Magalion

Hindi ko maintindihan ang babaeng ito na nasa harap ko, lagi niya kasing sinasabi na nagsisinungaling ako.

"Wag, mukong pagtripan."seryoso ang pagkakasabi niya tanging tango lang ang ibinigay ko."talaga bang hindi muko kilala?" pagulit niya mabilis nanaman akong tumango.

Hindi kuna siya pinakinggan dahil sa pagod rin at sumasakit ng bahagya ang tyan ko.

Humiga ako sa kama at pinikit ang mata naramdaman ko namang may kausap siya pero hindi ako nakinig.

Ilang minuto rin ay nagmulat ako."Dahil siguro sa sakit na natamo--este sa sakit niya kaya ganyan ngayon lang yun umipikto buti nalang at okay lang ang anak niya--"napalingon ako sa lalaking kausap niya sinong anak? Ako? Ako ba tinutukoy niya?

"Anak?" Sabi ko dito.

Lumingon silang dalawa sakin.

"Yes, your son,.... our son."pagsabi ng lalaki.

Our son? Anak namin?

"Our son?" Ulit ko.

Ngumiti siya sakin at lumapit hinawakan niya ang kamay ko."yes, ella our son."napalingon ako sa babaeng nasa likuran niya pero wala itong kurap parang gulat na gulat din.

"Hm, nasan ang anak ko?"kahit hindi sigurado ay gusto ko rin makita ang anak ko--ang anak namin ng lalaking nasa harap ko.

Hindi ko rin maipagkakaila na gwapo siya, mukhang mayaman at mabait.

Ngumiti ang lalaki sakin."Gusto mo bang makita siya?" Sabi niya.

"Oo,"mabilis kong sabi.

"Sure, maghintay ka sakin pupunta ko ang nurse para madala dito ang anak natin."nakangiting sabi niya sabay alis napalingon ako sa babae.

"The heck! Grabe naman."natatawang sabi niya."congrats ha!" Sakrastikong sabi niya sakin at umalis nalang bigla anong?

Bakit bigla yung umalis isa pa hindi kupa natatanong ang pangalan niya.

Napapailing akong humiga sa kama at pinikit ang mata.

            "PLEASE, van suportahan mo nalang ako sa gagawin ko."boses lalaki.

"Tsk! Iwan ko sayo!" Boses babae.

"Please, gusto ko siya, at kaya kong panindigan yun kahit masakit."dahan dahan kong iminulat ang aking mata at lumingon sa nagsalita.

Yung babae. Bumalik na pala siya kasama nito ang lalaki napalingon naman ako sa katabing kama ko may katabing kama ma pala ako, at yun ang kama ng isang maliit na sanggol na natutulog.

Bigla akong na excite."ito naba ang baby ko?" Nakangiting sabi ko mabilis naman na lumapit sakin ang lalaki.

"Yes, hon."nakangiting sabi niya mabilis kong inakay ang baby ko at tiningnan ito napaka cute niya napatingin naman ako sa ama niya, may hawig ito sakaniya siguro nga siya ang ama ng baby ko.

"Asawa ba kita?" Tanong ko dito.

"Yes, hon.."sabi niya habang nakangiti yung babae naman ay narinig ko rin ang pag buntong-hininga nito."oh, by the way im Carlos and this girl, your bestfriend."turo niya sa babae."si Van."ngumiti ako kay van siya naman ay pilit na ngumiti at lumingon sa baby ko.

"Yung baby mo,. Ang cute congrats."sabi niya at mapait na ngumiti iwan ko pero nakikita ko sa emosyon niyang nasasaktan siya? Nasasaktan ba siya dahil sa nanganak ako?

"By the way, hon aalis tayo pag nakalabas kana, pupunta tayo sa Canada gusto kong mag simula ulit tayo at hindi na tumira dito."sabi niya ngumiti ako at tumango dahil sa asawa ko naman siya ay siya na ang bahala sa akin.

Napalingon naman ako sa hawak kong baby na bigla itong gumalaw kaya mabilis ko itong kinausap.

"Hi, baby ako ang mommy mo."sabi ko dito habang nakangiti.

"Ella."napalingon ako sa asawa ko.

"Yes?"

Ngumiti siya sakin at umiling, "bibili lang ako ng pagkain."pag-sabi niya.

"Sige ingat ka."

"Yes, of course."

Ngumiti lang ako sakaniya lumingon ako kay van."hi, van hindi ko alam kong kaylan tayo nag kakilala pero, masaya akong naging kaibigan kita at nandito ka sa tabi ko."pagsabi ko.

"Hm, mukha nga akong mahihirapan nito eh, ang gwapo ba naman ng baby mo, nga pala anong ipapangalan mo sakaniya?" Sabi niya.

Oo nga pala wala pa akong pangalan na maibibigay sakaniya."hm, siguro ano...Zaven Dio ....ano yung surname niya?" Takang tanong ko.

"Magalion..."nakangiting sabi niya sakin napangiti naman ako dahil doon.

"Zaven Dio Magalion."nakangiting sabi ko sabay tingin sa baby ko."Hi baby Dio,"

"Aba may tawag/palayaw kana agad."natawa nalang ako sa sinabi ni van.

"Oo naman, ako pa."sabi ko habang nakangiti.

"Welcome to this world Zaven Dio."nakangiting sabi ni van sa baby ko ngumiti ako at hinalikan ang anak ko sa pisngi.

Mahimbing itong natutulog habang nasa kamay ko subrang gaan lang niya.

Ang saya ko sa araw na ito.