Chapter 28
Carlos Young Magalion
"Alzheimer’s disease is believed to be caused by the abnormal build-up of proteins in and around brain cells. Ang isa sa mga kasangkot na protina ay tinatawag na amyloid, na ang mga deposito ay bumubuo ng mga plake sa paligid ng mga selula ng utak. The other protein is called tau, its deposits form tangles within brain cells." She said to me.
I don't know why I felt sorry for Joana because she was sick or because her condition made her sick worse.
"Gagaling paba siya?" Tanong ko sa doctor.
"Yes, gagaling pa siya, pero dahil sa buntis ang pasyente ay hindi muna siya iinom ng gamot dahil sa makakasama ito sa baby na nasa sinapupunan niya, maybe she will only seek medical treatment when she has released her child."sabi niya sakin.
Tumango lang ako at nagpaalam narin kay doktora.
Nakaramdam ako ng galit sa pinsan ko.
That fucker! how could he have done this to his wife?
Humugot muna ako ng hininga bago pumasok sa kwarto, pinakain ko muna si joana bago ko ito inuwi sa bahay nag tanong pa siya kanina sakin kong ano ba ang gamot na ibinili ko dahil sa hindi niya ito pwedeng inumin.
Hindi ko pwedeng sabihin sakaniyang may sakit siya, siguro pag katapos niyang manganak ay doon kuna sasabihin, 4 week na siyang buntis at panigurado subrang liit pa nong fetus nayun sa loob niya.
Joana Ella Fuentes-Magalion
"Sa tingin mo saan ako makakakuha ng mangga?" Inis na sabi sakin ni Van.
"Sige na kasi, ang sarap kaya kumain."nakangusong sabi ko.
"Katulong ako dito. Hindi taga kuha ng mangga, si Boss nalang kaya ang sabihan mo."inis na inis na sabi niya.
Kitams ngayon na nga lang ako makakakain ng mangga ayaw pa akong bigya."nasaan ba si Carlos?" Takang tanong ko.
"Abay malay ko don?"sungit talaga.
"Bakit parang ikaw pa itong masungit buntis kaba?" Iritang sabi ko dito.
"Ako? Mabubuntis gaga! Sino namang tangang lalaki ang magkakagusto sa isang maid!" Sabi niya."bahala ka nga diyan sa kosena na ako baka pagalitan nanaman ako nong boss ko."umalis na ito sa kwarto ko kaya napasimangot ulit ako sumunod ako sakaniya ng maka baba na kami ay nakita ko si Carlos papasok na sa pintuan.
"Saan ka galing?" Sabi ko dito.
"Sa resort, may kinuha lang akong papeles."sabi niya sabay angat ng isang papel."why?"
"Bilhan muko ng mangga, gusto kong kumain sige na please."nagmamakaawa sabi ko.
"Okay, bibili ako mamaya, magpahinga kana, kumain kana ba?" Mabilis akong umiling."okay, kumain muna tayo."tumango ako at mabilis na pumunta sa table kong saan naka handa narin pala ang pagkain nakita kong umalis narin si Van at pumasok ito sa kwarto nila.
"Wag mong bilhin yung mangga dapat galing sa puno niya kunin mo."pagsabi ko napasinghap ito at kumain.
"Mukhang ako mahihirapan sa paglilihi mo ah."sabi niya natawa lang ako.
"Sige na kasi."
"Oo na nga."
"Good."
Ilang minuto din ay natapos kaming kumain pumunta ako sa sala para manood ng tv habang siya naman ay umalis para maghanap ng mangga.
"Van, nood tayo horror movie."pagyaya ko kay Van ito naman isang to, napaka sungit.
"Tsk!" Pero umupo rin si van katabi ko siya pa nga pumili kong anong papanoorin namin.
Nagsimula kaming manood ng movie hanggang sa hindi rin namalayan ay nakatulog ako, siguro dahil sa pagod.
---
"PAHINGI kasi isa lang."masungit na sabi ni Van sakin kumakain ako ng mangga tapos ito naman si Van parang siya pa ata naglilihi sakin.
"Humingi ka nalang kasi kay Carlos."pagsabi ko dito may apat kasing kinuha si Carlos.
"Ayaw ko nga."
"Doon ka nga."inis kong sabi dito.
"Ang damot mo talaga!"
"Iwan ko sayo."inirapan ko siya.
"Ma bulunan ka sana."sabi niya.
"Cheeee."ngingiting tumingin ako sa karagatan habang kumakain ng mangga ang sariwa ng hangin napaka lamig pero napaka ganda ng tanawin.
ILANG araw na akong nakatira sa cebu kasama ni Van at Carlos masaya naman ako at walang problima pero minsan talaga ay sumasakit ang ulo ko pero di kuna pinapansin yun.
"Bakit yan binili mo?" Takang tanong ko kay Van.
"Ano yan? Tangik ka talaga sabi mo binili ako mg apple."
"Huh? May sinabi ba ako ang sabi ko bumili ka ng starapple."
"Bahala ka dyan! May ganon bang apple hugis star! Tangik naman yan!"
"Pinagsasabi mo! May prutas naman talagang ganon."
"San mo naman na imbento yan!"
"Meron nga!!"
"Wala nga akong nakita kaya apple binili ko!"
Nagtalo pa kami ng ilang minuto dahil sa binili ni Van na Apple Starapple yung pinabibili ko hindi apple.
"Ito ba?" Napalingon kami kay Carlos.
"Ohh, ayan!" Mabilis kong tili at kinuha ang hawak na starapple ni carlos.
"Kapagod naman mag hanap ng prutas nato."
"Thank you,."sweet na sabi ko mabilis na niyakap si Carlos.
"Welcome."sabi niya.
"Tangik anong prutas yan?"si Van.
"Star apple." Sabi ko sabay bukas ng prutas at kinain.
"Talaga? May ganyan?"
"Oo naman, kaytaga probinsya ka tapos hindi mo alam ang prutas nato?"
"Malay ko ba."
"Sus."
"Eh, hindi naman ako masyadong lumalabas ng bahay noon."
"Kaya nga naman."
"Iwan ko sayo."
"Sungit."
Umalis na si Van kaya kami nalang ni Carlos ang natira kumain din si Carlos pero kunti lang dahil sa kunti ang ibinigay ko sakaniya.
"Did you call manang?"napalingon ako kay Carlos.
Oo nga pala hindi kuna natawagan si manang kukumustahin ko sana kong okay lang si Maximos doon pero ni pagsagot ni manang ay hindi baka busy lang talaga siya.
"Hindi pa eh, baka busy pa siya."
"Hmm, siguro nga."
"Bakit mo natanong."
"Wala lang."
"Okay."
"Nga pala, babalik ako sa Maynila, may papadala kanang pasalubong? Uuwi naman ako sa makalawa."
"Hmm, chocolate o kahit ano basta pagkain."masayang sabi ko.
"Hmm, sige if you want something just say it."
"Yes, sasabihin ko."
"Okay, I'm leaving.."
"Agad agad?"
"Yes, may meeting pa ako bukas."
"Saan ka matutulog?"
"Hotel."
"Ah, okay mag ingat ka pag nakita mo si Maximos Please wag mo nalang sabihin na––"
"Why would i do that?"
"Sabi mo nga."
Ngumiti lang siya at hinalikan ako sa pisngi."bye take care."
Ngumiti ako bilang pagtugon ng maka alis na siya at sinara ang pinto ay pumasok narin ako kwarto ko para magpahinga.
Maybe he's happy now dahil sa wala na ako sa tabi niya.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro