Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 25

Ilang oras na ata akong naka upo sa sahig habang humihikbi at umiiyak tahimik lang ako hanggang sa..

"Iha, ayus kalang ba?" Napalingon ako kay manang ng makita ko itong nasa pintuan na habang nakatingin sakin.

"Manang.." naiyak ako lalo kaya nataranta si manang na lumapit sakin.

"Ano ba talaga ang nangyari?" Takang tanong niya.

"Pinagkaisahan nila ako manang, ang sakit sakit na... hindi kuna kaya.."niyakap ako ni manang.

"Mag kwento ka sakin."pagsabi niya.

Na kwento ko naman kay manang yung pangyayari sa school hanggang sa mawalan ako ng malay at mag mulat ako sa isang kwarto na kasama nag babae nakahubad ako at walang saplot pati ang pagsabi nito sakin ay sinabi ko rin kay manang."Manang hindi ko kaya, ayaw kong iwan si Maximos pero...galit siya sakin."mahina kong sabi.

"Alam kong hindi ako pwedeng makialam sa inyo pero ito lang ang pwede kong masabi sayo, subukan mong kausapin siya."pagsabi niya.

"Pero, manang...papano? Kasama ni Maximos si Janella at may ginagawa silang hindi tama, tinapon din ni Maximos ang wedding ring namin."sunod-sunod kong sabi..

Napakamot si manang ng ulo at akma na sanang mag sasalita ng biglang tumunog ang doorbell.

"Baka si Maximos nayan, kausapin mo siya, mag explain ka sakaniya sabihin mo ang totoo."tumango ako kay manang at inayos ang damit ko, lumabas si manang sa kwarto ilang minuto din ay naramdaman ko na ang yabag mg paa papalapit sa kwarto namin.

"What are you doing here? I told you to leave my house!!" Napalunok ako dahil sa tuno ng boses niya galit na galit na siya at naglalasing siya.

"Maximos, magpapaliwanag ako."nagmamakaawa kong sabi tumawa siya ng mahina at pumasok sa pinto lumapit siya sakin kaya napa atras ako.

"Anong? Ipapaliwanag mo? Ang kasinungalingan mo? Malandi kang babae ka! Akala ko iba ka sa lahat ng nakilala ko, katulad ka rin pala nila, pera lang ba ang habol mo sakin? Sabihin mo?"

"Hindi pera ang habol ko sayo!" Nainis ako dahil sa sinabi niya okay na sakin ang sabihan niya akong malandi pero wag niyang sabihin sakin na mukha akomg pera."isaksak mo sa baga mo yang pera mo!"inis kong sabi.

Tumawa ito at napapailing."I know you want my money,sinabi yun sakin ni Janella, sabi niya isa ka rawang bayarang babae."natawa pa ito at lumapit sakin."Eh, bakit no'ng naka sex kita ang sikip sikip mo––the fuck!!" Sinampal ko siya dahil sa mga pinagsasabi niya wala na siya sa tamang pag-iisip."Get out of my house bitch! I don't need you here, sumama ka sa lalaki mo kong gusto mo wala akong paki sayo."pagsabi niya sabay talikod sakin ni hindi man lang nito pinakinggan ang paliwanag ko.

Nakakainis paniguradong may kinalaman ang impaktang babaeng yun.

Pumasok siya sa banyo at pabagsak na isinara ito.

"FUCK YOU! FUCK YOU! YOU BITCHH!!" napatakip ako sa bibig ko dahil sa sigaw niya sa banyo ramdam ko ang pagkawasak ng kong anong nandoon sa banyo naiyak akong kinuha ang mga gamit ko sa Closet.

Hindi kuna kaya, ayaw kuna .... pagod na pagod na ako, hindi naman ganitong buhay ang gusto ko... Gusto ko yung dating kami yung magkasama kami ni mama at masaya kahit na laging itlog lang ang ulam namin.

Ng makalabas ako sa kwarto ay nagtatakang tumingin si manang sakin at lumapit."Saan ka pupunta iha?"takang tanong niya.

"Manang--hindi kuna po kaya, ayaw kuna po..."pagsabi ko habang umiiyak.

"Alam ko, magpakatatag ka iha, alam kong kakayanin––ayos kalang?" Bakas ang pag-aalala sa mukha ni manang ng bigla akong parang masusuka..parang nilukot ang sikmura ko dahil doon kaya mabilis akong nag punta sa kusina at sumuka sa lababo.."Ayos kalang iha?"hinagod ni manang ang aking likuran habang sumusuka ako.

Pinunasan ko ang aking bibig at lumingon kay manang naiiyak na ako dahil sa hindi ko alam subrang sakit narin ng puso ko.

"Ilang buwan kanang hindi Nereregla?" Tanong sakin ni manang kunot naman ang noo ko.

"Huh? Bakit po manang?"

"Basta sabihin mo sakin?" Pilit kong inaalala kong ilang buwan naba akong hindi neregla ni wala akong ma alala.

"Wala na po akong maalala pero,...basta manang hindi na po ako Nereregla nagtataka rin ako."pagsabi ko.

"Siguradong buntis ka iha."pagsabi ni manang.

Nanlaki ang mga mata ko dahil doon."Magkakaanak na kami ni Maximos –––"hindi natuloy ang sasabihin ko dahil sa biglang may sumabat.

"Paniguradong anak yan ng lalaki mo, bakit hindi kapa umalis! Diba pinapaalis na kita! Wala kanang karapatan dito sa bahay ko, umalis kana! Baka ano pang magawa ko sayo!" Mahina niyang sigaw sakin.

Napabaling ako kay manang na nakayuko lang ito, napabuntong-hininga muna ako bago ngumiti."Siguro nga hindi sayo ang batang ito,."pagsabi ko bago lumabas sa kusina at nilampasan siya.

Tanginang buhay to!! Hindi naman ganito ang gusto ko! Bakit ako pinaparusahan ng ganito! Putangina!! Tangina! Bwisit! Sisiguraduhin kong gagantihan ko kayo!!

Sasakay na sana ako ng taxi ng may makita akong isang kotseng paparating at tumigil sa harap ko.

"Joana?...." Nagtatakang tumingin siya sakin."It's nice to see you again" Nakangiting sabi niya.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro