~7 BÖLÜM~
Keyifli okumalar...
Huzurla uykudan uyandım.Denizle bir odada kalıyordum.2 küçük yatak vardı.Yatakların yanında küçük şirin çekmeçeler.Odanın rengi beyazdı,çekmecelerde ona uyğundu.Odanın içinde 1 banyo.1 giysi odası vardı.
Ben kalkıb banyoya girib banyo yapdım.Banyodan çıkıb kalın bir şeyler giydim.Sonra denizle aşağı indik.
"Günaydın"dedik Denizle birlikde.Melek ve Burak beyle selamlaşıb sofraya oturduk.Kahvaltı ederken Burak bey bir bana bir Denize bakıyordu.Endişeliydi sanki.
Kahvaltı bitmişdi.Burak bey ve Melek hanımla salona geçdik.Bizimle bir şey konuşacaklarnı söylemişlerdi.Burak bey konuşmaya başladı.
"Kızlar odanızı sevdinizmi?"
"Evet efendim.Teşekkür ederiz"dedim.
"Biz bir karar aldık ve size söylemek istedik"dedi endişeyle
"Nedir efendim"dedi Deniz
"Bizim çoçukumuz olmuyor.Biz sizi evlatlık almak istiyoruz"dedi.Nee şok olmuşdum.Çoçukları olmuyordu ve bizi evlatlık almak istiyorlardı.Ne demeliyiz?.Denize baktım oda şaşırmış bana bakıyordu.
"Biz ne diyeceğimizi bilemiyoruz"dedim.Gerçekdende şaşırmışdım.
"Tabii düşünün istediğiniz zaman kararınızı bildirin"dedi Melek hanım.
"Şeyy teşekkür ederiz"dedi Deniz utanarak.
Salondan çıkıb odamıza gittik.
"Rüzgar ben çok şaşırdım ne diyeceğimi bilemiyorum"
"Bende çok şaşırdım Ne yapmalıyız Deniz?."
"Belki kabul etmeliyiz.Ben hep bir ailemin olmasını istedim.Hem ablam olacaksın.Ben hep annemin babamın beni sevmesini istedim.Şimdi sende varsın düşünsene harika olucak"Dedi Deniz heyecanla.
"Şeyy..ben biraz daha düşünücem"
"Tamam"dedi.
Odanın kapısı çalındı.İçeri Burak bey girdi."Size bir şey gösterecem.Beni takib edin"dedi.Kalkıb ayağa onu takib ettik.Bizim odanın içindeki giyinme odasına girdi.Odanın içinde duvardan gardıroblar vardı.Ortadaki gardırobun için açdı.Elini duvarına götürdü.Gardırobun içinden işik yandı.Hayır bu işik değildi.Bu bir gizli odaydı.
Gördüklerim karşısında şok olmuşdum."Burası gizli oda Maskelerni burada saklıya bilirsin.Benden karımdan ve sizden başka kimse bilmiyor.Gizletmek istediğiniz şeyi buraya koyun.Çünki odaları hizmetçiler temizliyor.Hem acil durumlarda burada saklana bilirsiniz."dedi."Vay canına burası harika"dedim.Denizinde ağzı açılmış odayı izliyordu.Oda çok büyüktü.Ortada büyük bir masa vardı.
Sonra Burak bey odadan çıktı.Bende bavulumdan Maskelermi alıb masaya düzdüm.Denizle ben maskelerle oynarken zamanın nasıl geçdiğini unutmuşdum.
Saate baktım saat 8e geliyordu.Hemen hazırlaşdım.Elime bir maskede aldım.Bu gün dövüşüm vardı.Denizde hazırlanıb eline maske aldı.
Aşağı indik Melek hanım endişeyle bize bakıb"Dikkatli olun tamammı sizincin dua edicem"dedi.Bizi sarılıb öptü.Bu iyi gelmişdi.Annemden görmediğim şevkati ondan görmüşdüm.
Maskelermizi taktık ve evden çıktık korumalar dikkatle bizi izliyordu."Okan gidelim"dedi Burak bey.Korumalar gelib hemen kapıları açdılar.Arabaya oturduk.Şofor koltuğuna Okan oturdu.Gitmeye başladık.Arkamızda 4 araba dolusu koruma geliyordu.
Dünkü büyük zalın önünde durdu araba.Arabadan indik.Korumalar etrafı sarmışdı.İçeri girdik.Burak bey denizi aldı ve odasına götürdü.Okan ve ben dünkü soyunma odasına gittik.Dünkü şort ve tşortü verdi.Dışarı çıkıb kapıda bekledi.Üstümü değişib odadan çıktım.Gözlerimde siyah bir maske vardı.
Kalidorun sonundakı perdeden etrafı izledik.Bu gece bir maç olaçakdı.Ben ve Xan arasında.Rakibimin lakabı Xan dı.
Etrafı kolacan etmeye başladım.Görüş alanıma Burak bey ve Deniz girdi.Beni izıeyecekdiler.Biraz heyecanlanmışdım.Biraz da sevinmişdim.
Hakem eline mikrofonu aldı ve konuşmaya başladı."Bayanlar ve baylar öncelikle hoş geldiniz.Dünkü olaylardan hepinizin şok olduğuna eminim.Yenilmezlerimizden olan Hulk ilk kez yenildi.Hemde bir kıza,MASKEYE.Bu gün size 1ci dövüşçümüzü tanıtayım.Karşınızda yenilmezlerimizden olan XAANNNNN"DEDİ.Etrafda alkışlar kopmaya başladı.Xan dövüş pistindeydi.Dev gibiydi nerdeyse ama ondan korkmuyordum.Ben güclüydüm.
Hakem mikrofonu yine eline aldı."Şimdiyse ikinçi dövüşçümüzü piste davet edelim karşınızda MASKEEE"DEDİ hakem.Pisde doğru yürümeye başladım.Her kes alkışlıyor ve 'MASKE' diye bağırıyorlardı bir yerde.Bu benim moralimi düzeltmişdi.Deniz ve Burak bey gülerek alkışlıyorlardı.
Pisde çıktım.Xanla tokalaşdım.Hakem"Tek kural var ölmemeye çalışın"dedi ve geri çekilib zili çaldı.Etraf sessizlikdi.
Xan"Hulkun senin gibi bir kıza yenileceğini düşünmemişdim.Ben Hulk gibi salak değilim.Beni o kadar kolay yenemezsin"dedi.
Ben"sen öyle san"dedim.Nerden geliyordu bu öz güven bana merak ettim doğrusu.
Zil çalar çalmaz Xan üstüme gelib beni vurmya çalışıyordu.Bütün hamlelerinin önünü kesmişdim.Sinirlenerek bana tekme atdı.Tekmesin tutdum ve baçağın ters çevirdim.Vay canına baçağını kırmışdım.Xan yere düşmüş bağırıyordu.Her kes şok olmuş bana bakıyordu.Xan yerde ağrıdan kıvranıyordu.Hakem beni geri çekdi ve saymaya başladı.10,9,8,7,6,5,Herkes hakemle birlikde sayıyordu.4,3,2,1,.Xan ayağa kalkmadı ve kazanan ben oldum.Hakem elimi tutub kaldırdı ve"Bu geceninde kazananı gizemli kızımız MASKEEE"Diye bağırdı.Herkes onunla birlikde bağırmağa başladı.Maske...Maske diye bu hoşuma gitmişdi doğrusu.
Kolidora doğru yürüdüm.Okan perdelerin yanındaydı.Onunla odaya gittim.O dışarda bekledi her zamanki gibi.Bende üstümü değişib dışarı çıktım.
Deniz ve Burak bey büyük hayranlıkla bana bakıyordular.Hemen yanlarına gittim.Deniz boynuma sarıldı.Onlarla birlikde eve döndük.
Akşam yemeğine oturduk.Burak bey karısına akşamki dövüşden bahs ediyordu.Melek gurur duyan gözlerle bana bakıyordu.Tam bir aile gibiydik.Her zaman hayalini kurduğum aile gibi.Kararımı vermişdim
Utanarak"Şey...ben bir şey diyecekdim"dedim.Herkes dikkatle bana baktı."Ben kararımı verdim.Kızınız olmayı kabul ediyorum".Dedim.Denizde sevinerek elimi tutdu"Bende kabul ediyorum"dedi.
Burak bey ve karısı sevinerek ayağa kalkıb bize sarıldılar.Melek sevinc göz yaşları döküyordu.Burak beyinse gözleri dolmuşdu.Bizde onlara sarılmışdık.Hepimiz çok mutluyduk.
"Bize anne baba deyin"dedi Melek.Gercekdende adı gibi Melekdi."Tamam anne"dedik Denizle birlikde.
Melek yani annemiz sevinerek ağlıyordu.Babamızında gözünden bir kaç damla yaş düşdü.Ona sarılıb "Ağlama baba"dedim.Babamda bana sıkıca sarıldı.Bu onu daha çok duygulandırmışdı.
Gece olmuşdu.Yerlermize gidib uyuduk.Gece boyunca çok düşündüm verdiğim karardan pişman değildim..
Sabah olmuşdu odamızda işlerimizi halledib aşağı kahvaltıya indik.Babam"Günaydın ateş parçaları"Günaydın"dedik gülümsüyerek."Bu gün sizi kendimle götürücem.Evrakları halletmeliyiz sizin resimleriniz ve imzanız lazım"dedi."Tamam deyib yemekmizi yedik.Yedikden sonra maskelerimizi takıb dışarı çıktık.
Arabaya bindik.Okan arabayı çalışdırdı ve gitmeye başladık.Bir kücük binanın yanında durduk.Okan kapıları açdı.Her kes arabadan indi."Okan sende bizimle gel"dedi.Okan şaşırmış bizimle geldi."Evrakları burada hazırlanacak"Dedi babam."Okan evrakları sen hazırlayacaksın.Kızlarımın kimliğin senden başka kimse bilmeyecek"dedi.Okan şaşırarak "Tamam efendim"dedi.
Kücük binanın içine girdik.Etrafa kahve rengi hakimdi.Binada çok fazla kişi yoktu.Babamı görenler ayağa kalkarak selam verdiler.Babamda onlara selam verdi.Bir odaya yaklaşdık.Okan kapıyı açdı.Hepimiz içeri girdik.
Odada kimse yoktu."Maskelernizi çıkarın kızlar"dedi.Bizde çıkardık.Okan bize dikkatle bakıyordu."Kızlarım benim soy adımı taşıyacak"deyince Okan bize bakmayı kesib babama bakdı.Gözlerin büyük büyük açdı.Çok şaşırdığı her halinden belliydi.Kekeliyerek"Ta..tamam efendim"demesi bizi güldürmüşdü.
Resimler ve imzadan sonra işimiz bitmişdi.Kimliklerimiz bir kaç güne hazır olacakdı.Ordan çıktık.Babam şirketine gidecekdi.Okan arabayı büyük binanın önünde durdurdu.Babam bize dönüb"Sizi şirkete başka zaman götürürüm şimdi eve gidin hanımlar."Dedi.Bizde "iyi günler baba"dedik gülerek.Babamızda bize gülerek"Görüşürüz kızlarım"dedi.
Okan arabadan inip babamın kapısını açdı.Babam şirkete girene kadar onunla yürüdü.Babam şirkete girdikden sonra geri döndü.Arabaya binib sürmeye başladı.
Camdan dışarı baktım karlar erimeye başlamışdı.Ağacların budaklarında kalan karlar suya dönüşüyordu."Okan deniz kenarına sür"dedim.Canım sıkılmışdı.Yalnız kalmak istiyordum.Deniz bana huzur verir."Babanız eve götürmemi söyledi""Okan yalnız kalmak istiyorum.Deniz kenarına sürmezsen bir daha babamızı göremezsin"dedim tehtitkar bir sesle."Tamam efendim"dedi.
Nihayet deniz kenarına varmışdık.Maskemi çantama koydum.Arabanın kapısını açıb çıkarken"Siz gidin ben daha sonra dönerim"dedim."Ama ef.."derken Okanın sözünü kestim"Gidin dedim"dedim."Dikkarli ol seni evde bekliycem"dedi Deniz hafif gülümsüyerek."Tamam"dedim.
Arabanın kapısını kapatıb ordan uzaklaşdım.Araba haraket etmeye başlamışdı.Her zaman oturduğum yere oturdum.
Hafif rüzgar vardı.Yapdıklarımı düşünmeye başladım.İlk kez birini öldürmüşdüm ama hic pişman değildim.Hani filmlerde falan oluyor ya ilk kez birini öldürdüğünde kabuslar falan görüp deli oluyorlar,acı çekiyorlar.Ama ben aksine kendimi çok iyi hiss ediyordum.Neden böyle olmuşdum.Eskiden bir karıncayı bile incitmezdim bu benmiyim.Kişiliğim tamamen değişmişdi.Yo hayır sadece kişiliğim değil ben tamamen değişmişdim.
Eskiden gözlerimin altında uykusuzlukdan ve yorgunluktan halkalar vardı.Ellerim,ayaklarım morluklarla,çürüklerle doluydu.Hatta omuzlarımda ve belimde çoçukluğumdan kalma kemer izleri vardı.Şimdi hepsi geçmişdi.Tenimin rengi beyaz,dudaklarım dolgunlaşmış,saçlarım canlanmış,tüm yaralarım geçmiş.Hatta ben tamamen değişmişdim.Acaba annemler beni görseler tanırmıydılar?.
Sahi ya acaba onlar ne yapıyordular.Beni hiç aradılarmı,hiç merak etdilermi.Kızını tek başına dışarı atınca merak ettimi annem.Beni hiç özledimi?.
Bunları düşünce gözlerimden bir kaç damla yaş firar etdi.Hemen göz yaşlarımı sildim.Ayağa kalkdım.Eski evime gitmeye karar verdim.Onlara görünmek istemiyordum ama nasıl olduklarını merak etmişdim.Belki annem ağlıyordu,beni arıyordu.
Yürüyerek evimize gelmişdim.Kapıya yaklaşdım.Onları görmek istiyordum.Ama içerden gelen sesler beni bir kez daha hayal kırıklığına uğratmışdı.Her kes gülüyordu.İnanamıyorum ya.Ben onun kızı değilmiyim.Biraz merak etse biraz özlese beni.Ne olurduki sanki beni azda olsa sevselerdi.
Hızlı adımlarla ordan uzaklaşdım.Kendimi tutamıyordum.Gözlerimden yaşlar damla damla dökülüyordu.Hızla göz yaşlarımı sildim.Güçlü olmalıydım.Rüzgar seni bu zamana kadar sevmediler,şimdimi seveçekdiler diye haykırıyordu iç sesim.
Göz yaşlarım durmuşdu sonunda amacsızca yürüyordum.Doğru ya artık benim bir ailem vardı.Beni seven annem,babam,kız kardeşim vardı.Onların yanına gitmeliyim.
Yolda giderken bir adam cüzdanını düşürdü.Cüzdanını düşürdüğünden haberi bile yok gidiyordu.Cüzdanı yerden alıb adama yetişdim."Bayım cüzdanınızı düşürdünüz"dedim.Cüzdanı ona uzatdım.Adam yüzünü bana çevirdi.Çok yakışıklıydı."Teşekkür ederim"dedi gülümsüyerek"Bi şey değil"dedim.Tam ağzını açıb bir şey demek istiyorduki yanından hızla uzaklaşdım.
Yoldan bir taksi çevirdim.Taksinin kapısını açıb oturdum.Kapısını kapatırken biri kapıyı tutdu.Kafamı kaldırıb ona baktım.Bu oydu cüzdanını düşüren adam."Cüzdanımı bana vermene karşılık teşekkür olarak seni evine bıraka bilirim"dedi.Gözlerini dikmiş gözlerime bakıyordu."Teşekküre gerek yok kim olsa aynısını yapardı.Taksiyle gitsem iyi olur"deyib kapıyı kapatdım.
Taksici sürmeye başladı.Ön aynadan baktım adam hayla taksinin arkasınca bakıyordu.Taksiciye evin adresini verdim.Sonunda evin önüne gelmişdi.Taksicinin parasını verib maskemi takıb düşdüm.
Villanın kapısını çaldım.Hatice teyze kapıyı açdı.Onunla selamlaşıb salona geçdim.Deniz ve Melek koltukta oturub film izliyorlardı.Yanlarına gidib yanaklarından öpdüm."Nerdeydin kızım sen çok merak etdik seni"dedi annem."Deniz kenarındaydım annecim"dedim gülürek.Oda güldü bi şey demedi."Ben odama çıkıyorum biraz uykum var"dedim.""Tamam seni akşam yemeğine kaldırıcam"dedi Deniz.Başımla onaylayıb yukarı çıktım.
Odaya girib üstümü değişib pijamalarmı giydim.Öğlendi ama uykum vardı.Ben ağlayınca hep uykum geliyordu.Yatağıma girib yatdım.
"Ablacım...Ablacım kalk"hemen korkarak gözlerimi açdım.Nefes nefese kalmışdım.Her şeyin rüya olduğunu sandım.Gercek ablamın beni uyandırmaya çalışdığını sandım."Rüzgar kabusmu gördün?"dedi Deniz endişeyle.Ona baktım Allaha şükür etdimki beni uyandıran Denizdi."Şeyy..hayır"dedim.Kalkıb banyoya girdim.Odadan Denizin sesi geldi"Hadi akşam yemeği zamanı aşağı in"dedi ve kapının kapanma sesi geldi.
Aynadan kendime baktım.Gerçekdende korkmuşdum.Lanet olsun o günlere bir daha dönmek istemiyorum.Onları görmek istemiyorum.Soğuk suyu açıb yüzümü yudum.Banyodan çıkıb aşağı indim.
Babam,annem ve ablam sofrada oturmuşdu.Selamlaşıb sofraya oturdum."Uyuyan prensesim nasılsın bakıyım?"dedi babam."İyiyim babacım sen nasılsın?"dedim.Neşeli bir sesle konuşuyordum.
"İyiyim kızım size bir haberim var"Merakla üçümüzde babama baktık"Nedir?"dedim."Sizi okula göndermeyi karar aldım",Sevincle "Oleey"diye bağırdım."Gercekdenmi yani biz yeniden okula gide bilirmiyiz"dedi Deniz.
Babam gülerek"Evet kızım"dedi.Ayy sevincimden bilmiyorum ne yapayım.Masadan kalkıb babama sarıldım.Oda bana sarıldı."Bu kadar sevineceknizi bilmiyordum.Görüyorsun dimi Meleyim kızlarımızda sana çekmiş"dedi.Hepimiz güldük.
Güzel bir akşam yemeğinden sonra tatlı yemeye başladık."Yarına hazırlanın"dedi babam."Yarın çok heyecanlı olucak şimdiden sabırsızlanıyorum."dedi Deniz heyecanla."Hadi kızım gidin uyuyun yarın erken kalkıcaksınız""Tamam anne"dedim.İkisininde yanağından öpüb odamıza çıktık.
Yerimize girib uyuduk.Gercekdende yarını sabırsızlıkla bekliyordum.
Yarın olmuşdu.Saatın sesiyle uyandık.Banyoya girib rutin işlerimizi hall etdik.Aşağı indik koşa koşa."Ne oluyor kızım arkanızdan kovalayanmı var" "Sanada günaydın anne"deyib yanağına öptük ikimizde."Günaydın ateş parcalarım"dedi babam onuda yanağından öpüb günaydın dedik.
Masaya oturub kahvaltı yaptık.Kapı çaldı.Hatice teyze kapıya açmaya gitdi.Kimdiki bu saatde.Elinde iki poşetle geri döndü."Burak bey oğlum Okan kızların formalarnı getirdi"dedi.Hemen ikimizde koşarak Hatice teyzenin elinden formaları aldık."Gidin giyinin"dedi baba.
Bir birimize bakıb güldük Denizle sonrada koşarak odaya çıktık.Üzerimizi değişib formalarımızı giydik.
Formalar güzeldi.Beyaz gömlek,siyah etek,siyah ayakkabı.Saçlarımızıda açık koyduk.İkimizinde saçı belimize kadar geliyordu.Deniz hafif sarışındı saçları.Benimse kahve rengiydi.
Aşağı indik."Ayy çok yakışmış kızlarıma"dedi annem."Evet benim kızlarıma her şey yakışır"dedi babam bizi süzerek."Hadi baba gidelim sabırsızlanıyorum"dedi Deniz heyecanla.Benide heyecan basmışdı."Tamam kızım gidelim"dedi.Çantalarımız siyahdı.Kolumuza taktık annemizle sağollaşıb Maskelerimizi taktık.
Babam korumaların yanında maskesiz dolaşmamamızı söylemişdi.Tek güvendiği bir kaç adamdı.Bizide okula Okan götürecek o yüzden bir tek o biliyordu.Kimsenin haberi yoktu bizim Burak Ateşin kızları olduğumuzdan.Babamız mafyaların liderydi.Ona zarar vermek isteyenlerde çok o yüzden bizi gizli tutuyordu.Kendimizi korumayı öğrendiğimizde bizi her kese söyleyecekdi.
Dışarı çıkıb arabaya bindik.Sonunda liseye gelmişdik.Yüzümüzden maskelermizi çıkarıb çantalarmız koyduk.Arabanın içini kimse dışarıdan görmezdi.Sadece içerden dışarı görünüyordu.Evin camlarıda öyleydi.Lise çok büyüktü,etrafda bi sürü insan vardı.Dikkatimi çekense lisenin ismiydi"Özel Ateş Lisesi""Burası seninmi baba?"dedim merakla.Gülerek bize baktı"Tabiikide kızlarımı başka liseye gönderemezdim"dedi.Deniz"vayy canına"demekle yetindi."Burası benim ama müdür bir arkadaşım.O idare ediyor burayı.Güvendiğim bir arkadaş sizin benim kızlarım olduğunuzu biliyor soyadınızı saklıyacak merak etmeyin"dedi."Tamam ine bilirmiyiz şimdi çok merak etdim içini"dedi Deniz.
"Tabii ki kızım.Müdürün odası 1ci katta adınızı söyleyin o anlayacak""Tamam baba size iyi günler"deyib arabanın kapısını açdık."Çıkışda Okan sizi alacak "dedi."Tamam baba"deyib arbanın kapılarnı kapadık.Liseye doğru irelledik.
Her kes bize dönmüşdü.Bu beni utandırıyordu.Nihayet lisenin kalidoruna girdik.Denizde utanmışdı.Hafif yanakları kızarmışdı.Müdür yazılan odanın kapısını tıklatdık.Odadan gir sesi gelince kapıyı açıb içeri girdik."Merhaba efendim.Ben Rüzgar.Bu da Deniz"dedim Denizi göstererek.Adam ayağa kalkıb yanımıza geldi."Xoş geldiniz demek sizsiniz Burakın kızları.""Evet efendim"dedi Deniz."Tanışdığımıza memnun oldum ben Yusuf.Kimliğinizi merak etmeyin tüm öğretmenlerle konuşdum ağızlarını kapalı tutacaklar.Şimdi gidelim size sınıfnızı gösterecem"dedi."Teşekkür ederiz efendim"dedik."Bir şey olursa bana bildirmeniz yeterli"dedi.
Yusuf bey 35 40 yaşlarında güler yüz biriydi.Üstünde takıb elbisesi vardı.Kapıyı açdı dışarı çıktı,bizde onu takib etdik.Kolidorda yürümeye başladık.9A sınfı yazılan odanın kapısını tıklatdı.Sınıfdan gir sesi geldi.Sınıfa girdi bizde arkasından."Günay öğretmen dersinizi böldüğüm için üzgünüm.Size yeni öğrenciler getirdim."dedi ve bizi göstererek devam etdi"Rüzgar,Deniz"dedi.Öğretmen bize baktı ve gülümsüyerek "Hoş geldiniz kızlar.Arka sıralar boş oraya gecin"dedi.Bizde öğretmenle selamlaşıb arka sıraya gectik.Ben en arkada oturdum pencerenin yanına.Denizde benim önümdeki sıraya oturdu.Sınıfda 10 kız 8 erkek vardı.Bizimle kızların sayı 12ye çıktı.
Yusuf bey odadan çıktı.Öğretmen "Hadi çoçuklar dikkat derse"dedi.Her kes yüzünü öğretmene çevirdi.Derin bir nefes aldım.Bu kadar dikkat çekmek fazla bir kaç gün böyle olur sonra düzelir dedim içimden.Dersimiz matamatikdi.Günay öğretmen çok iyi ders anlatıyordu.Anlatdıkları anladığım şeylerdi o yüzden kolaydı.
Nihayet zil çalmışdı.Öğretmen dışarı çıktı.Ardından erkekler çıktı.Kızlar başımıza toplanıb bizimle tanışdılar hepsi çok seveçendi.Sonra kantine indik hepimiz.
Masaları birleşdirib oturduk 12 kız.Kantindekiler bize bakıb bi şey konuşuyorlardı.Sinirmi bozansa kızıl saçlı kızın bize bakıb bir şey deyib gülmesiydi.Hiç gözüm tutmamışdı bu kızı.Sinir bozucu olduğu her halinden belliydi.
Kantindede kızlarla söhbet edib güldük.Özel hayatımız hakkında kimseyle bi şey konuşmuyorduk.Onlarda anlayışla karşılıyorlardı.
Kantinin kapıları açıldı içeri 5 yakışıklımı yakışıklı erkek girdi.Beni şaşkına çevirense ilk giren erkek oldu.Bu oydu.Cüzdanını düşüren erkek.
Nasıl beğendinizmi hikayeyi?
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro