Steve: Zostałaś postrzelona i straciłaś przytomność. Pamiętasz cokolwiek?

Natasha: Tylko karetkę jadącą do szpitala.

Steve: To nie była karetka. Ja cię tam zaniosłem.

Natasha: Ale słyszałam syrenę...

Steve: To był Sam.

Sam: Nie przeproszę za to, że boję się krwi.