3 dni do balu

-Thor bal już za pasem, a ty nadal nieprzygotowany- powiedział Stark- Chodź jutro do tego krawca. Nie wiem jak on to robi ale umie uszyć najlepsze garnitury w niezwykle krótkim czasie.

Szli do pokoju. Thor nie miał zbytniej ochoty iść do jakiegoś krawca. Zawsze znajdował jakąś wymówkę. Przestał już słuchać Tony'ego. W głębi duszy zazdrościł Lokiemu, że ten ostatnio poleciał na misję. Mu zawsze pomagała niezła rozwałka. Mógłby się w każdej chwili rzucić w wir walki gdyby się taka przytrafiła. Zaczął już marzyć o wielkich bitwach które będą go czekały w przyszłości.

-Halo? Ty mnie słuchasz w ogóle?- ocucił go głos Tony'ego.

-Tak... Tak, oczywiście...

-To o czym przed chwilą mówiłem.

-Eeee- "Myśl, myśl o czym on mógł mówić?"- O krawatach?

Stark przez chwilę wpatrywał się dokładnie w Thora. Potem się rozchmurzył.

-Dobrze. Kolor krawata nr może być zbyt krzykliwy bo odwróci całą uwagę od ciebie. Nie może być też zbyt drętwy. Wyglądał byś w tedy jak jakiś biznesmen.

Kiedy weszli do pokoju Thor od razu zwrócił uwagę na dwa pokrowce na ubrania położone na jego łóżku.

-Poczta przyszła- powiedział Steve czytając jakiś list.

-Jej!- Stark rzucił się na stos paczuszek, listów i przesyłek leżących na jego łóżku.

Thor poszedł do swojego. Przy jednym opakowaniu była przypięta karteczka z napisem "Thor", a przy drugim "Loki". Otworzył swój. Uśmiechnął się widząc zawartość.

-Chyba już nie potrzebuje twojej pomocy Tony- powiedział. Miliarder podniósł wzrok znad jednej paczki. W środku był czarny garnitur ze srebro- niebieskimi dodatkami. Wyglądał normalnie, ale miał w sobie coś baśniowego.

-Ładny, ale i tak nie pokona mojego- stwierdził Iron Man- Steve od kogo dostałeś list?

-Od Peggy. A ty?

-Oczywiście od moich wielbicielek. Nie mogą się pogodzić z tym, że jestem już zajęty.

Thor wyciągnął z swojego opakowania list z królewską pieczęcią. Otworzył go i przeczytał:

"Co ty byś beze mnie zrobił, Thorze? I lepiej poćwicz tańczenie walca.

Mama"

Wyciągnął telefon i zadzwonił.

-Czego znowu chcesz?- powitał go jak zwykle radosny głos brata.

-Zejdź do mojego pokoju- powiedział.

-Po co?

-Po prostu tu przyjdź.

-Jeśli to nie będzie nic ważnego to pożałujesz- odparł i się rozłączył.

Po chwili na środku pokoju pojawiła się zielona mgła i wyszedł z niej Loki.

-No niech to kolejny!- zawołał Tony- Czy wy wiecie do czego służą drzwi?! Teraz wypad i użyj drzwi!

-Spoko- powiedział czarnowłosy, zniknął w ten sam sposób i po sekundzie wszedł przez drzwi.

-Ale nadal nie zapukał- odparł szeptem Stark.

-O co chodzi?- zapytał Thora.

-Spójrz na to- powiedział gromowładny pokazując mu jego opakowanie. Loki je otworzył. W środku był trochę mniejszy podobny garnitur. Miał jednak złoto-zielone dodatki.

-Skąd ona wiedziała?- zapytał zdziwiony.

-Nic jej nie wspominałeś w listach?

-Piszę jej tylko, że żyje.- odpowiedział Loki.

-Uważasz, że Heimdall patrzy w  naszą stronę?

-Jesteś następcą tronu, to czuba oczywiste, że tatulek sprawdza, czy nic ci nie jest.- powiedział, wziął swój garnitur i znikł.

-Przesyłka od mamy?- zapytał Tony.- Mnie też kiedyś denerwowały ale przez kogoś już tak nie jest. Nawet nie wiesz jak za tym tęsknię.

-Tony, on nie był w tedy sobą!- zawołał Kapitan Ameryka- Ile razy mam ci to powtarzać?

-Pomyślmy... W dzień matki, na święta wszelkiego rodzaju, w jej urodziny, w rocznicę ich ślubu i śmierci, kiedy tylko Thor będzie pisał listy i dostawał paczki, oraz oczywiście kiedy tylko mi się przypomni.