-To niewyobrażalnie!- krzyknął Rocket.

Strażnicy Galaktyki stali właśnie przy jego szafce którą dzielił z Grootem. Do pełnego składu drużyny brakowało tylko Draxa. Ten jednak skończył szkołę dawno temu i to w innej galaktyce.

-O co chodzi futrzaku?- zapytał Starlord.

-Za ten tekst pewnie, jak tylko skończył wariować, wydłubie ci oczy- stwierdziła Gamora, sprawdzając coś na komórce.

-Życie już nie ma sensu! Dla czego?! Czemu mi to zrobiłeś!? Zaraz... Czy ty właśnie nazwałeś mnie futrzakiem?- zapytał patrząc gniewnie na Petera.

-Nie... Oczywiście, że bym się nie ośmielił. Musiało ci się coś przesłyszeć.

-Dobra. No to na czym to ja skończyłem?

-Wybrnołeś  - powiedziała szeptem zielonoskóra kosmitka.

-A tak. Nic już nie ma sensu! Zostałem zdradzony! Wbito mi w plecy nóż!

-Dobra Rocket. Dłużej twoich jęków nie wytrzymam. Gadaj co się stało- nie wytrzymała Gamora.

-Co się stało!? Co się stało!?! Jego zapytaj!- wykrzyknął pokazując palcem w Groota.

-Ja jestem Groot?- odpowiedział roślinny przyjaciel.

-Teraz udajesz, że nic nie wiesz. Przyznaj się!

-Ja jestem Groot?

-Doskonale wiesz do czego! Ty zjadłeś moje ostatnie ciastko!

-Stop. Czas. Proszę o czas- powiedział Peter Quill- To Groot może jeść? Ja myślałem, że on tylko wodę piję.

-No to się małpo dokształć!- odparł szopowaty kosmita- Tak Groot może jeść! Tak samo jak ty, czy ja! Tylko on potrzebuje dużo mniej pożywienia niż my.

-Ja jestem Groot.

-Teraz to mi się tu nie usprawiedliwiaj. To było moje ciastko! I nic nie sprawi , że ci wybaczę!

-Ja jestem Groot.

-Dobra wybaczam ci.

-Co on takiego powiedział, że mu odpuściłeś?- zainteresowała się Gamora.

-Że kupi mi miesięczny zapas ciastek. Tylko, że on ubrał to ładniej w słowa.

Rozmowę przerwał im dzwonek na następną lekcję- historię. Starlord rozsiadł się wygodnie w ławce. Albo będzie to nudna lekcja na której sobie pośpi, albo będzie śmiesznie. Jedno z dwóch.

Nauczycielka weszła do sali i od razu zapytała:

-Czy ktoś wie jak zaczęła swoją działalność T.A.R.C.Z.A?

Tylko jedna osoba podniosła rękę. Był to Kapitan Ameryka. Kiedy nauczycielka mu pozwoliła, zaczął ze szczegółami opisywać historię organizacji.

-Dobrze Rogers. Czy ktoś inny powie mi co oznacza ten skrót.

Nikt się nie zgłosił. W sali zapadła cisza.

"Tylko nie ja. Tylko nie ja!" myślał gorączkowo Peter. Już prawie zasypiał ale to pytanie go rozbudziło.

-To może pan... Peter Quill.

"Oczywiście. Moje szczęście". Zaczął główkować. Nie miał zielonego pojęcia co znaczył ten skrót.

-Tajna... Akademia... Rozwałki... Cerowania... Zszywania... Awaryjnego- powiedział pierwsze co mu przyszło na myśl. Klasa zaczęła się śmiać.

-Źle. To może pan Stark nam powie, zamiast naprawiać swój zegarek.

Tony szybko schował śrubokręt do piórnika i odpowiedział:

-Oczywiście, że powiem. Ten skrót znaczy "tost albo razowe ciastko z ananasem"- odpowiedział z uśmiechem. Śmiech był teraz o wiele głośniejszy.

-Co to jest?- zapytała zdziwiona nauczycielka.

-Przepraszam na zdrowe pożywne śniadanie- odparł miliarder.

-Pomysłowe, ale to też błędna odpowiedź. To może- patrzyła na całą klasę szukając swojej ofiary- Loki Laufeyson.

Wszyscy obrócili się w stronę nowego ucznia. Ten podniósł tylko wzrok znad książki którą właśnie czytał. Nie był to podręcznik, bo ten leżał zamknięty obok.

-Tajna Agencja Rozwoju Cybernetycznych Zastosowań Antyterrorystycznych- odpowiedział szybko i wrócił do lektury.

Nikt się się nie odezwał. Uczniowie patrzyli to na nauczycielkę, to na Lokiego. W końcu ta pierwsza się otrząsnęła.

-Tak. Dobrze. Właśnie to to oznacza ten skrót.

I wróciła do prowadzenia lekcji. Peter przyglądał się jeszcze przez chwilę nowemu. Był pewny, że ten zaskoczy go jeszcze nie raz.