Bu filmde gelip geçti. Evet, şu noktadan itibaren artık MCU içerisinde büyüde var. Büyü hoş geldi, sefa getirdi. Peki, gerçekten hoş mu geldi.

Bilemedim. Hadi hep beraber bakalım.

Yorumlamada olabildiğince az Spoiler'dan bahsetmeye çalışacağım ama söylemem gereken şeyleri de söyleyeceğim. Tamamen her şeyinden bahsetmeden, genel olarak göz atmak isteyenlerinde heyecanını bozmadan bir şeyler yazmaya çalışacağım.

Eğer filmi izlemediyseniz okumamanız filmi izlerken alacağınız keyfiniz açısında daha iyi olur.

Bunu pazartesi yazıyorum ama yayına biraz geç koyacağım. Muhtemelen filmin çıktığı ikinci hafta sonu. O zamana kadar filmi izlemeyenler bir şekilde izlemiş olur herhalde. 

Biraz fazla konuştum. Hadi yorumlamaya girelim. 

Buradaki bütün fikirler bana aittir. Siz aşırı beğenmiş olabilirsiniz. Çok çok beğenmiş olabilirsiniz. Benim beğenip beğenmemiş olmamın size bir zararı/yararı yok. Herkesin fikri kendi fikri ve kimse, kimsenin fikri yüzünden hakeret edip aşağılamamalı. Sonuçta Dünya'nın en iyi filmi bile olsa, biri beğenmeyebilir ve bu bir suç değil.

Uyarıyı da yaptığıma göre. Diyeceğim ki,

Olmamış. Konuya biraz sert girdim farkındayım. Şimdi, olmamış desem bile filmin harika yanları olduğunu kabul ediyorum. Fakat MCU'nun on üçüncü filmi olduğu için ve toplamda izlediğimi süper kahraman filmlerinin de sayısı bayağı arttığı için, filmin kötü olan yanları da var.

Filme iyi yanlarıyla girmek istiyorum. Görsel efektleri inanılmaz. Gerçekten görsel efektlere bayıldım. Filme girenlerin yorumları da bu yönde zaten. Gerçekliğin ve zamanın manipüle edilmesi filme çok iyi yansıtılmış. Fragmanlarda gördüğümüz binaların yamulması, yerin delinmesi, binaların uzaması yerin kayması gibi şeyler gerçekten de inanılmaz. 

Filmin bir kaç yerinde, bu gerçekliği bükme olayının şova dönüştüğü nokta var. O noktaların hepsinde de inanılmaz bir iş çıkarılmış. Teknolojinin nimetleri yanında bir de bunu yapmak için kuvvetli bir hayal gücü lazım. Herkes o gerçekliği bükerken ki oluşan mimariyi hayal edemez. 

Gerçekliği bükmek dışında, filmin altarnetif evren tasarımları da üstüne düşünüldüğünü gösteriyor. Filmde Multiverse'ü tanıdık, bu çıkmadan önce de söylenmişti. Multiverse, beklenilenin aksine bir şekilde karşımıza çıktı ve bu iyi bir şey. Çoklu evren denilince insanın aklına, çizgi romanlarda olan, "Tony'nin Steve ile evlendiği evren. Punisher'ın Spider-Man olduğu evren." Gibi şeyler geliyor. 

Bu filmde ise öyle bir şey yok. Altarnetif bir evren ile, fizik, kimya, biyoloji tamamen değişiyor. Evrenlerin yapısı, kökü ve işleyişi birbirinden tamamen farklı. Filmde bunları görürken sanki hipnotize ediliyormuş gibi hissediyorsunuz. Üstünüze gelen bambaşka renklerin akımı, ışıklandırmalar, mekan değişimleri ve sesler. Hepsi belli bir uyum içinde karışıyor ve ortaya bir ziyafet gibi bir şey çıkıyor.

Görsel olarak tek iyi olan şey gerçekliğin bükülmesi değil. Filmlerde gördüğüm en güzel büyü konsepti de burada sanırım. Yani bu filmdeki büyü, Harry Potter veya Lord of The Rings'deki gibi ateş topu veya yıldırım atmaktan daha fazlası. Daha iyi, fakat başkası için kötü olabilir. Bana daha iyi geldi.

Çünkü büyüyü dövüşle kombine etmişler. Büyücüler hem büyü yaparken, hemde dövüşüyor. Bunun örneklerini daha önce pek görmemiştim. Avatar gibi düşünebiliriz ama orada da büyü yapmıyorlar. Ateş bükücülerin tekme üstüne olan saldırı tekniklerini kullanarak alevi kontrol etmeleri gibi, burada da ellerinde oluşturdukları büyüleri silah gibi kullanıyorlar.

Fragmanda gördüğümüz kamçıya benzer şeyden örnek verebilirim. Büyüyü bir halat, bir kamçı gibi kullandıkları sahneler var. Açıkçası bazıları bilir. Özellikle de masal kahramanı olanlar. Harry Potter'da asa kullanmasalar daha çok sevebilirim demiştim. Burada onu yapıyorlar. Büyüleri elleriyle yapıyorlar. 

Elinde bir çember oluşturup onu kılıç gibi savurmak, sihirli bir asayı hedefe tutup sözcük sarf etmekten daha çekici geldi bana. Ancak dediğim gibi, kimine göre değnek kullanılması daha güzeldir. Bunu tartışamayız. 

Büyünün böyle kullanılması, filmdeki aksiyon sahnelerini daha güzel kılıyor. Aksiyon, aksiyon sahnesi...

Ha, doğru, hatırladım. Kusura bakmayın, aslında film hareketli olsa da aksiyon aklınızda kalmıyor. Çünkü aksiyon gibi hissettirmiyor. Hissettirmiyor çünkü film senaryo açısından en büyük hatasını, yapmamasını umduğum hatasını yapmış.

O da şu ki, Film Civil War sonrasında geçiyor. Film çıkmadan önce bir hayran teorisi duymuştum. O da şöyleydi. İron Man'in ilk filminde, Stark kaçırıldığı sırada Strange kaza yapar ve Civil War'a kadar geçen sekiz yıl süresince antrenman yapar ve filmin sonunda iyice güçlenir diyen bir teoriydi bu.

Şahsen filmin bunu yapmaktan başka bir çaresi yok gibiydi gözümde. Çünkü fragmanda da Strange'in dediği gibi. "Yılların çalışması ve deneyim."

Fakat film, karakterin azimle zirveye ulaşması konusunda Kungfu Panda gibi davranıyor. Spoiler sayılır mı bilmiyorum ama film sanki sıkılarak, istemeyerek Origin anlatıyormuş gibi.

Suicide Squad'da durum, çok heyecanlı ve çok istekli olduğu için, uzun uzun ve hızlı anlatılan bir Origin vardı. Burada istemeden hızla anlatılan bir Origin var.

Sanırım şu saniyeden sonra biraz Spoiler vereceğim, söyleyeceklerim Spoiler'lı olacak mı olmayacak mı onu bilmiyorum o yüzden şimdiden diyeyim.

Filmdeki origin fazla hızlı. Doctor film sırasında ellerini yıkarken aslında bize çaktırmadan Gusül Abdesti almış olmalı ki, bu kadar şanslı insan MCU içerisinde pek yok. O ana kadar üç hamle bilmesine rağmen yılların büyücüsü olan üç kötü büyücüyü de alt etmiş olması, teknik olarak mümkün değil ama filmde olunca oluyor.

Karakterin henüz hazır olmamış olması, filmde adamın yapabildiklerini doğal olarak sınırlamış. Bu da aksiyonu azaltan yegane sebeplerden biri. Adamı biz yıllarca Sorcerer Supreme olarak bildik ve filminde sadece üç hareket yapıyor.

Sevmediğim şey üç hareket yapması değil, filmde sadece onları öğrendiği bir zamanda bu konular işleniyor ama dediğim gibi biraz geriden alabilirlerdi. Doctor'un kaza yaptığı zamanın bir kaç yıl öncesi olmaması için hiçbir sebep yok.

Doctor orada öğrenciyken Casillus gelip sayfayı çalabilirdi. Bunlar hep olabilecek şeyler ama senaryo yazarları bunu tercih etmemiş ve bunun da ağır sonuçları olmuş.

Senaryonun zayıflamasının sebeplerinden biri bu. Filmin içindeki geçen zamanın kısa olması ama kısa sürede aşırı olay gerçekleşmesi. Diğer filmlerde de karakterler kısa sürede öğreniyor kendi olaylarını ama şimdi Spider-Man'in şehirde uçmayı öğrenmesiyle Doctor'un büyü yapmasını bir tutamayız.

Büyü yapmak, ağ atmak kadar basit bir şey değil. Doctor'un bunu yapmasını, çok yetenekli ve büyüye yatkın biri olmasına bağlarsak, o da artık suyu çıkmış olan seçilmiş kişi olayına giriyor ve seçilmiş kişi hikayesinin örneğini her türde gördük.

Üstelik seçilmiş kişi hikayelerinde, karakterin seçilmiş kişi olduğu için bir çok olayın üstesinden gelmesi, senaryodaki bir başka zayıflık göstergesidir. Strange'in büyü yapmayı hızla kavramasını bize çok daha iyi bir şekilde yedirebilirlerdi. Fakat yapmadılar. Doğru düzgün yedirmediler.

Filmde bize yedirmek için uğraşmadıkları bir kaç olay daha var. Onların hepsini söylemek istemiyorum. Fakat Ancient One karakteri ile alakalı olan şeyler de, Strange'in büyü yapması gibi pek açıklanmıyor ve havada bırakılıyor. Bize anlatılmıyor, film biliyor ama bizim haberimiz yok, fakat film bize çekiliyor. Garip durum.

Filmin senaryosunun zayıflığı ve originin Ant Man'e çok çok benziyor olmasının yanında -bu arada film boyunca burası Ant-Man, Şurası Ant-Man deyip durdum. Gerçekten benziyor ama- bir de espriler vardı ki, filmde fenalık geçirebilirdim. Gereğinden fazla espri var. Bu kadar fazla olmamalıydı. 

Bir filmin esprili olması karanlık olmasını engellemez. Bu filmden bütün esprileri çıkarsak bile bir karanlık film değil -o da başka bir eksisi- ama espriler ile durum daha kötü. Spoiler vermeyeceğim ama Pelerin'i ilk giydiği sahnedeki espri, minik şaka. Hem çok uzun hemde anlamsız. 

Şarkıcı isimleri üstünden yapılan şakalar falan. Bazıları iyi olsa da, genel olarak izlerken çok bunaldım. Civil War bu kadar esprili değildi mesela, fakat o da komikti. Onun şakalarına da güldüm, fakat fazla şaka yoktu. Burada da güldüm, fakat hepsine değil. 

İlk defa bir MCU filminde espriler bana battı. Mesela Ant-Man'in esprileri cidden komikti ve bazılarında nefes alamadığımı hatırlıyorum. Ama Doctor Strange ve Ant-Man bir olmamalı. Birinde Multiverse söz konusu, birinde bir hırsız çetesinin teki. Aralarında *evrenler* kadar fark var ama genel olarak çok benzeşiyorlar.

Kafamda bir kaç soru var mesela. Madem karanlık değil, fragmanlarda Marvel logosu neden kararıyordu. Madem korkunç değil, filme neden korku filmi dendi. Madem hiçbir yerinde korkmadık, neden filme MCU'nun en korku elementlerini hissedeceğimiz filmi dendi.

Filmin hiçbir yeri korkunç değildi. Film zaten korku filmi değildi.  Suicide Squad'da güya şen şakrak olacaktı, filmin ikinci yarısında salonda ağlayanlar vardı. 

Burada da aynı şey oldu. Yanlış Marketing, Türkçe konuşmam gerekirse, yanlış reklam, yanlış pazarlama. Bu filmi bize karanlık ve korkuyu hissedeceğimiz bir film olacağını söylendi. Hadi on üç yaş üstü filminde korku yapılamaz diyelim, gerildiğim bir sahnede yoktu.

Yazılara gelene kadar düşündüm. Bu şakalar her filmde bu kadar hissediliyor muydu? Yine yemek üstünden örnek vermem gerekirse. İnsanlar sırf yemeği sosunu beğendi diye, yaptıkları her yemekte o sosu daha fazla kullanmışlar sanki ve bir süre sonra, sos yemeğin lezzetini ince ayarda değiştirmesine rağmen kendini hissettirmeyen bir şey olması gerekirken, sosun yemekte olmasından rahatsızlık duymuş gibiyim. 

Bence filmde çok espri var, bazı aldığım duyumlara göre film çok esprisiz oldu diye bir kaç şaka eklemişler. Bence Vanilla -sade- halinde kalmalıydı. Üstüne bir şey eklemeye, onu değiştirmeye hiç de gerek yok bence.

Şunu söylemeliyim, dayanamayacağım. Pelerini ilk giydiği sahnede, pelerin onu çekiştirdiğinde garip, insanın üstüne geçen bir kafes/kelepçe gibi bir aleti alıp düşmana attığı zaman, yavaşça hareketleri kısıtlanıp kilitlenirken, dans edeceğini veya komik hareketler yapacağını düşündüm. Eğer orada adama dans ettirselerdi cidden filmden bahsedecek bir iyi şey bulamayabilirdim.

Bütün Multiverse, karanlık boyut söz konusuyken bu kadar da espri yapmamak lazım. O yüzden Strange'in, büyücü olmasından önceki şakalı tavrı dışındaki bütün esprileri iyi bir şey olarak sayamıyorum.

Buraya kadar yazdım ama Strange'in kendisinden hiç bahsetmedim. Hadi karakterlere geçelim.

Beneditch, gerçekten harika bir Doctor Strange olmuş. Tip olarak acayip uymuş. Sherlock ve Akıl oyunları filminden sonra gerçektende bambaşka bir kılıkla geldi fakat onu gerçekten de yakıştırdığım tek rolü bu oldu sanırım. Onu Sherlock olarak pek yakıştıramıyordum. Robert bana her zaman daha bir Sherlock gelmişti. Fakat bu adam da gerçekten bir Strange olmuştu. Hatta çok iddaalı konuşacağım. Tony Stark/Robert Downey benzerliğine daha yakın, hatta bence daha üst bir benzeşme yakaladım.

Bütün film boyunca, özellikle sakalını kestikten sonraki zamanda, gerçekten beğendim. Ama beğenmek derken, gerçekten sevdim. Strange olarak başkasını da görmek isterim ama, yani Beneditch dışında kimse oynayamaz demeyeceğim. Fakat oynarsa kim olabileceğini de merak ediyorum. Acaba Beneditch kadar çok benzeyebilir mi diye. Beyaz saça hasta olarak adamın kulakları üstündeki beyaz tutamları özellikle beğendim.

Onun dışında, yan karakterlerden bahsedecek olursam. Wong, Mordo ve Ancient One var. Wong, beklediğimden çok daha iyiydi. Mordo'da beklediğimden çok daha iyiydi. Ancient One, biliyor musunuz? O da beklediğimden çok daha iyiydi. Bu karakterlerin hiçbirinden bir şey beklememiş olduğumu düşünürsek, aslında hepsi beklentimi geçmekte haklılar. Bir şey beklememiştim çünkü.

Yine de film sırasında keşke bu karakter burada olmasaydı demedim hiçbir karaktere. O yüzden, karakterlerin hiçbirin de bir sorunla karşılaşmadım... Demek isterdim fakat bir sorun var.

Kötü adam. Kötü adam kötü değil, hem kötü değil, hemde kötü değil. Burada oynadığım kelime oyununu anlamak yerine size açıklayayım. Kötü adam, kötü olabilecek sahnesi yok, o yüzden karakterizasyon başarısız olamıyor çünkü yapılmamış. Sonuçta öğretmeniniz sizi yapmadığınız bir ödeve berbat diyemez çünkü ortada var olan bir şey yok.

Kaecilius adlı kötü adamımızın da bir karakterizasyonu, bir kişiliği yok. Başta sayfa çalıyor, ortada koşuyor ve sonda ayin yapıyor. Temeli veya bir gelişimi yok. Sanırım MCU'daki en beğenmediğim kötü adam oldu, üstüne kötü adamlar arasında, oyuncusu en popüler olan kişide bu sanırım. O yüzden beni daha çok üzüyor. Kaecilius hakkında sadece duyuyoruz, o duyduklarımız bile pek etkili değil gerçi.

Şu satıra kadar izlemeyip de okumuş biri varsa kaç Spoiler yedi bilmiyorum. Fakat şimdi büyük sayılabilecek bir şey söyleyeceğim.

Filmde Dormammu var, ama yok. Var ama yok. Fantastic Four: Rise of Silver Surfer'daki Galactus gibi olmasa da, gözünün çevresi dışında bir şeyini görmedik ki, o göz çevresinden de anlaşılıyor ki tasarımı çizgi romanlardaki gibi değil.

Tasarımı değişti desek bile, Strange ile olan kapışma/diyalog olayı, senaryo yüzünden zorunlu o şekilde yapmışlar. Eğer konuda adam üç hamleden fazlasını bilse belki bu filmdeki gibi olmazdı. Yine de öyle bir senaryo için yapılabilecek en iyi durum. 

İki kötü adam var ve ikisi de kendini az gösteriyor. Bu da bence filmi kötü adamsız yapıyor. Siz ne dersiniz.

Filmde bahsedilecek başka bir şey kaldı mı? Christine ile olan sahneler neden vardı? Doctor'un aşık olması lazım mıydı? Marvel'da gücü olmayan hangi kadın karakter sevildi ki? Koymasalar daha iyiydi. Sharon, nefret ediliyor, Pepper, nefret ediliyor, Jane, nefret ediliyor. Christine'in de diğer üç karakterden hiçbir farkı yok. Sonuçta Doctor Strange Christine'ye yakıştırılmayacak ve başka karakterler ile shiplenecek.

Yada Thor ile shiplenecek (umarım gönderme yaptığım şahıs buraya kadar okumuştur)

Christine bir kaç sahne daha eksik olsa, film bence daha iyi olabilirdi.

Belkide başta söylemem gereken bir şeyi sonda söyleceğim ama, araba kazası sahnesi sanırım şu ana kadar bütün filmler arasında gördüğüm en iyi kaza sahnesi. Arabanın yuvarlanması, çarpması, sürüklenmesi. O anı gerçekten iyi yapmışlar. Çizgi filminde bu kadar da şaşalı bir kaza yapmıyordu. O yüzden araba kazasını da beğendim deyip bitirmek istiyorum.

Özetle bu kadar arkadaşlar. Üzgünüm ama böyle. Doctor Strange, yanlış reklamın ve zayıf bir senaryonun kurbanı olmuş bir film. Görselliğin iyi olması onu "meh" kategorisine sokan şey zaten. Görsellik olmasa filmin geneli çok daha zayıf, hatta direk zayıf olurdu. 

+Görsellik

+Oyunculuk

-Senaryo

-Tesadüfler üstüne kurulu

-İstemsizce hızlı geçilen Origin

-Kötü adam

-Yanlış beklenti yaratmış olmaları