Chapter 6
Nadatnan ni Yana si Ryker na abala sa kaniyang cellphone at wala pa ding pang itaas na damit, goodness gracious!
"Magdidinner tayo? Kailangan ko bang magsuot ng magarang damit?" tanong nito.
"Hm hindi na. Nagorder na ako ng pizza I want to stay home and I want to know you better" anito habang abala pa rin sa kaniyang cellphone at hindi man lang nilingon ang dalaga.
Namilog ang mga mata ni Yana sa gulat, "Kumakain ka ng pizza?" takang tanong nito. Tinignan niya ito na para bang hindi tao ang kausap niya.
Buti naman at ibinaba na ni Ryker ang kaniyang cellphone, "Yes of course. I drink water and I breathe in oxygen too, Nayana."
He should be bringing her to one of the most expensive restaurant in this town and his Dad would love that for sure, it's for their exposure. But fck it! Somehow he just want to stay home while eating pizza with her.
A smile curved into her face. Nagulat si Ryker "You're smiling" he said out of nowhere. Eto ang kauna unahang nakita niyang ngumiti ang dalaga sakaniya and it's a genuine smile.
Ryker rolled his eyes. Fuck it! It's just a smile! Marami na siyang nakitang iba't ibang ngiti may mga seductive pa nga e. Pero ewan ba, her smile was so priceless at hindi ito matutumbasan ng kahit kaninong ngiti.
Ilang sandali pa ay dumating na ang dalawang box na pizza na inorder ni Ryker. Nasa balkonahe silang dalawa at prenteng nakaupo sa isang wooden sofa habang nakapatong ang kanilang mga paa sa isang maliit na coffee table. Tumingala si Ryker sa langit. Andaming bituin! This feels strangely comfortable. Ni minsan ay hindi pa ginawa ito ni Ryker kasama ang isang babae.
Dapat ay nasa public places sila ngayon upang ipakita sa ibang tao at sa mga paparazzi ang ginagawa nila but no. This is heaven for him. Mabuti nalang at naisip niya ito.
Nayana didn't expect this from Ryker kaya ganoon na lamang ang pagkabigla nito nang yayain siyang kumain ng pizza. Okay he's bearable for now. "How was your day?" biglang tanong ng binata.
Lumingon si Yana sakaniya ng may halong pagtataka sa kaniyang mukha, "A-ayos naman. Andaming talents ang gustong pumasok sa agency namin. Kung hindi lang nila-" Ryker cut her. "Ang tanong ko kamusta ang araw mo, not the company." Masungit na sabi nito.
Bakit naman tinatanong ni Ryker ang araw niya? Ang simple lang ng tanong nito pero bakit parang ang hirap nitong sagutin? Her brown eyes darted back and forth at mukhang hindi naging komportable ang dalaga sa tanong nito. Sana'y hindi nalang siya nagtanong.
"Lumabas ako kasama ang aking mga High school friends ngayong araw. At magkakaroon daw kami ng reunion sa isang resort malapit sa beach." Finally at nagkaroon na din siya ng boses upang magsalita. But her eyes saddened. Ryker let out a breath, he wanted to hug her so bad. He wants to wiped out the sadness in her.
"So sasama ka sa reunion niyo?" tanong nito. Para siyang tumutungtong sa isang balat ng itlog at maingat siya dahil ayaw niyang mabasag ito. Hindi naman siya nahihirapan noon makipag usap sa isang babae pero bakit ngayon nahihirapan siya? Gusto niyang tanungin ang dalaga kung mayroon ba siyang problema ngunit hindi niya magawa. Parang biglang umurong ang dila niya.
"N-no. A-ayokong pumupunta sa mga b-beach" nauutal nitong sabi. And that was it. Hindi na sila muling nagusap hanggang sa natapos silang kumain at pumunta ng kwarto upang matulog. Pero atleast, he found something about her... ayaw nitong pumupunta sa beach.
Nagtatalo, nagsusumbatan at nagsisigawan ang kaniyang mga magulang. She just want to escape, naririnidi na siya. It's always like that. She found herself at the coast while looking the crystal blue water of the beach.
Iminulat ni Yana ang kaniyang mga mata habang habol ang kaniyang hininga. "Yana, are you alright?" alalang tanong ni Ryker sa kaniya na nagising rin pala.
Umiyak si Yana she can't help but to cry. Those scenarios always haunt her. Hinigit ni Ryker ang kaniyang beywang at inilapit sa kaniya. "It's okay. Don't cry" anito habang pinapatahan siya. "You're safe now." Niyakap niya ito ng mahigpit hanggang sa nakatulog muli and dalaga.
Nagising si Yana dahil sa mabigat na nakadagan sa kaniyang beywang. Nanlaki ang mga mata niya ng mapagtantong nakayakap pala ang damuhong iyon sa kaniya. Mabilis siyang lumayo rito at tinulak hanggang sa mahulog sa kama si Ryker. "H-hoy anong ginawa mo sa akin! Bakit nakayakap ka sa akin?! Pinagsasamantalahan mo ako habang tulog ako no?!" tarantang tanong niya sa binata.
"Anong klaseng tanong iyan?" inis na tanong ni Ryker. "I didn't do anything to you" tumayo si Ryker mula sa pagkahulog niya sa kama at muling humiga sa tabi ni Yana.
"I am not a morning person, my love. Your fiancé need more sleep." Anito habang nakapikit na ang mga mata. Besides, Daniel still not here kaya't it's still his bed time. Umalis na si Yana sa pagkahiga, no ayaw niyang tumagal roon at baka pagsamantalahan pa siya ni Ryker.
Ilang minuto pa ay bumaba na si Ryker upang pumunta sa kaniyang personal gym room para mag work out. Dumating na rin si Daniel upang sabihin ang schedule niya para sa araw na iyon.
Nakaupo si Yana sa mahabang dining table magisa habang naguusap ang dalawa malayo sa kaniya. Mukhang handa na ang mga ito para pumunta sa opisina.
Yana didn't expect that Ryker is capable in managing their company at seryoso siya tungkol rito. Biglang lumukot ang mukha niya. Lagi niyang iniisip kung ano ang pakiramdam ng may kasalong kumakain sa hapagkainan. Bakit laging tahimik? At bakit lagi nalang siyang magisa?
Pinagmasdan niya ang donut na hawak niya. Mag isa nanaman siyang kakain ng almusal sa araw na ito. Siguro lagi nalang ganito kahit saan pang bahay siya tumira. Kinagatan niya ang hawak na donut, masarap iyon dahil natikman na niya ito dati. Pero bakit hindi niya malasahan?
"Ayaw niya ba ng donut? Dadalhan ko ba siya ng mas masarap na breakfast para bukas?" tanong ni Daniel kay Ryker habang pinagmamasdan nila ang malungkot na mukha ni Yana habang kumakain.
"Nalulungkot akong tinitignan siyang kumain. Hindi ko alam na nakakalungkot pala ang kumain ng donut" biro ni Daniel.
"Hindi ko alam kung ano ang mga tumatakbo sa utak niya" bulong ni Ryker. Ito, ito ang gumugulo sa kaniya. Para siyang bumubuga ng apoy minsan but when her guard down, she feels so vulnerable. Parang noong unang nakita ko siya. "Let's go" pagaaya ni Ryker sa kaniyang sekretaraya.
"Ikaw yon!" lumingon si Yana sa nagsalita "Umalis ka bago pa ako makahingi ng tawad sayo doon sa insidente mo sa pool"
Nginitian ni Yana yung photographer noong araw na malunod siya sa pool, "Ayos lang ako, buhay pa naman ako. Wala kang kasalanan"
Nagkamot ng ulo iyong photographer na nag ngangalang Sed. "Noong isang araw ikaw yung naging model dahil wala ka nang talents pero ngayon mayroon ka ng mga top actress at model sa agency mo" masayang wika nito. "Balita ko love at first sight daw yung sa inyo ni Ryker. Ako ba yung cupid sa inyong dalawa?" masayang sabi nito.
Kumunot ang noo ni Yana. "I-ikaw?" Hindi niya alam ang pinagsasabi nito, cupid siya sa kanilang dalawa? Tumango nalang siya.
"Iyon ba iyong sinagip ka niya sa pool o mayroon pang mas nauna roon?" tanong nito muli. Wow ah ang chismoso ng photographer na ito.
Pero wait, "Nandito noon si Ryker? At s-siya yung sumagip sa akin?" takang tanong nito sa kausap.
"Oo madam, nagdived siya non para sagipin ka naka suit pa nga nun' siya e" pahayag ni Sed.
Hindi makapaniwala si Yana sa narinig niya, ang akala niya ay isang lifeguard ang sumagip sa kaniya noong araw na iyon. Oo nagtama ang mga paningin nila pero ng dahil sa takot nawala na iyon sa isip niya. "Sigurado kang siya iyon?" tanong nito ulit.
Tumango ito, "Yes its Ryker Gunn Thompson, and he fired me after that incident."
Tutok na tutok si Yana sa kaniyang cellphone. Sinagip siya ni Ryker noong araw na iyon pero bakit nagpanggap ito na hindi siya nito kilala? Ni hindi man lang niya iyon nabanggit sa kaniya. Heck! Sinipa niya pa ito sa maselan niyang bahagi. Anong sasabihin niya rito? Ittext niya ba ito para humingi ng tawad?
Nagulat siya ng nagvibrate ang phone niya. Mensahe iyon galing kay Ryker. Pinapaalala niya iyong engangement party na gaganapin sa mansion ng mga Thompson at susunduin raw siya nito sa trabaho. Simpleng 'OK' lang ang sagot nito sa binata.
-🎀
A/N: Don't forget to vote this chapter and leave a comment. I really appreciate that. 🖤
K B L U E S C R I P T
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro