Hello happy reading! ❤️Sana magustuhan niyo.

—

Inalis ni Ryker ang nakatakip niyang mga kamay sa mata ni Yana.

She’s in shock when she saw the place. Hindi niya alam kung anong sasabihin, but she’s surprised at hindi niya inaasahan na may ganito palang pakulo si Ryker para sakaniya.

May mga nakasabit na pailaw sa buong paligid at nagkalat din ang mga petals ng roses sa sahig papunta sa isang candle-lit dinner table.

“Alam ko hindi ganoon kaganda ang pagkaayos sa lugar, ginahol kase ako sa oras.” Ani Ryker habang kinakamot ang batok.

Yana remained silent, hindi pa siya makapaniwala sa nakikita niya. This is not simple for her. For her, this is too much.

“Sorry kanina… I mean kahapon ko lang nalaman na birthday mo. An hour and half before our date to be exact.” Disappointed si Ryker sa sarili niya, he should know! Dapat alam niya ang birthday ni Yana.

Hindi pinansin ni Yana ang sinabi ni Ryker, bagkus tinuro niya ang pagkaing nakahain sa mesa, “Is that—“Yeah, pizza and wine.” Pagputol ni Ryker sa dapat sabihin ng dalaga.

“Pizza ang una nating kinain na magkasama, and the wine is for all the memories that we shared on my pool.” Nakangiting sabi ni Ryker habang inaalala iyon.

“Sinabi mo sa akin na wag na nating balikan yung nakaraan, pero may mga memories tayo na mahirap kalimutan.”

“Ryker” tawag ni Yana sa binata na nasa likuran niya. Pero saktong pagharap niya rito’y halos lumuwa ang kaniyang mga mata ng makitang may hawak itong cake.

“Belated Happy Birthday, my love.” He whispered.

Her heart is dancing in so much happiness. She can feel her heart wants to burst in her body. It’s not a simple cake. It’s a goldfish cake! At ang cute nito!

Walong taon na ang lumipas ng ikwento niya ang tungkol sa maliit na goldfish, pero hanggang ngayo’y natatandaan pa rin niya iyon. Why does he makes her feel like this? Malapit na siyang mabaliw. She can feel it.

She never felt so wanted and so cherished by anyone. No one except Ryker.

Her tears start to fall down on her cheeks, “I love you.” She whispered.

Mukhang nabigla ang binata sa sinabi niya ngunit agad naman itong nakabawi at ginantian siya ng napakatamis na ngiti. “I love you, my love. I love you so damn much.”

Nagising si Yana na katabi si Ryker. Yes, she can definitely wake up like this every morning!

Pinagmasdan niya ang maamong mukha ni Ryker, she can't help but smile. This is her man!

Bumaba ang tingin niya sa leeg hanggang sa mga balikat at braso nito. Kumunot ang noo niya ng makakita siya ng kalmot roon.

And then she remembered what happened last night. Pagkatapos nilang kumain ng dinner ay dumiretso sila sa condo niya at doon na nangyari ang isa sa mga pinakamainit niyang gabi.

Bigla siyang namula nang maalala iyon, “I did that” mahinang bulong niya.

Sakto namang iminulat ni Ryker ang kaniyang mga mata at kinusot ang mga iyon. Lumayo ng kaonti si Yana dahil sa pagkabigla. “Where are you going?” he asked. His voice was so deep and husky, halatang kagigising lang.

Hinigit siya ni Ryker sa bewang at inilapit sa kaniya. “Goodmorning, beautiful” he gave a peck on her lips. She giggled.

“I love you” Ryker said while looking straight to her eyes.

“I love you too.” Bulong niya.

Nagisang linya ang mga kilay ni Ryker at sa isang iglap lang ay nasa taas na niya ito. “Hindi kita marinig, what did you say?” nakangising tanong nito.

There was a mischievous glint in his eyes, nakakalimutan ba nitong wala silang saplot parehas? She can feel him, and he’s already hard.

“I-I love you.” Matapang niyang sagot.

It’s just three words. But that three words are so magical for her.

Yumuko si Ryker upang angkinin ang kaniyang mga labi, she gave it. Without any hesitations.

“Sigurado ka ba hindi mo kailangan ng tulong?” Yana asked.

Nasa kusina sila ngayon, nakaupo siya sa bar counter samantalang nagluluto ng pancake si Ryker para sa kanilang agahan.

Biglang naisip ni Ryker ang nangyari noong pinagluto siya ni Yana noong nagkasakit siya. Bigla itong napangiti, a total mess.

“Ahm.. Ryker, may kailangan akong sabihin sayo.”  Nagaalangang sabi ni Yana.

Humarap muli ang binata sakaniya at nagtaas ng kaliwang kilay. “I’m sorry my love, pero hindi mo na pwedeng bawiin lahat ng mga sinabi mo sa akin.”

Yana rolled her eyes, “I’m serious.”

Nameywang si Ryker, “Ano iyon?”

Huminga muna ng malalim si Yana bago muling nagsalita, “Ayaw kong may makaalam ng tungkol sa atin. I want to keep our relationship secret for now.”

Biglang naglaho ang ngiti sa mukha ng binata, he’s now looking her with a blank expression. “At bakit?” his voice was cold.

“Months ago, umalis ako sa ating kasal. At alam lahat iyon ng mga tao. Hindi ko lang maisip ngayon kung anong mangyayari kung makita nila tayong magkasama ulit.” she can’t look in his eyes. Naguguilty siya.

She’s just afraid of what people might think, natatakot siya sa mga panghuhusgang maari niyang matanggap. Hindi alam ng mga tao kung ano ang totoong nangyari at alam niyang hindi naman nila iyon maiintindihan.

“I just want to be about us, this time.” Anito habang nakatingin sa mga mata ng binata. She’s trying to read what he’s thinking.

But he remained stoic. “I’m sorry kung selfish ako at gusto kong itago ito pero—“Okay then.” Ryker cut her off.

“Naiintindihan ko, but…” he paused, he’s looking her with daggers in his eyes “If I see someone making a move on you. I can’t promise that I’ll just stay still, I will claim you and mark you as mine.”

Her brow arched, “I’m not your property, Mr. Thompson.”

Lumapit si Ryker sakaniya at pumagitna sa hita niya, pagkatapos ay hinalikan siya nito sa noo, “But you are mine.”

“F-ck” biglang mura nito. “I don’t want pancakes anymore. I’m hungry for something else.” Anito sakaniya saka siya kinindatan. Oh god.

Biglang bumukas ang pintuan sa opisina ni Yana at pumasok ang kaniyang sekretarya na may kung anong hindi mapaliwanag na tingin sa kaniya.

Binigyan niya ito ng matalim na titig, “Bat ganyan ang tingin mo sa akin?” masungit niyang tanong kay Riz. “Ipapaalala ko lang sayo. Boss mo ako and you should know your limitations.”

“You can’t just come to my office while looking me like that, You’re creeping me like a sh-t”

Tumawa naman ng malakas si Riz na animo’y walang narinig na sermon galing sakaniya. “Kahit hindi mo sabihin alam ko.” Makahulugan nitong sabi.

“Alam ang ano?” kunot noong tanong ni Yana.

“Iba yung saya sa mukha mo boss pagpasok na pagpasok mo palang sa building. You also have that after-sex-glow effect on your face.” Ngumiti ng nakakaloko si Riz.

“But… I am here to say that. That drop dead gorgeous man is on the lobby waiting for you boss. Sabay daw kayo maglunch.” Kinikilig na wika ng sekretarya niya.

“Ang swerte mo boss! Sa wakas naka move on kana!” dagdag nito at pumapalakpak pa sa sobrang tuwa.

Muling kumunot ang noo ni Yana. He’s here? Hindi nito sinabi sakaniya na dadalaw siya sa opisina niya at nagusap na rin sila tungkol sa pagsesekreto nila sa kanilang relasyon.

Napailing nalang siya, that man really.

Nang makababa siya’y nakita niya ang binata na prenteng nakaupo sa may sofa ng lobby at nagbabasa ng magazine. “Ryk—“

Ibinaba ng binata ang hawak niyang magazine at humarap sa dalaga pagkatapos ay nginitian siya nito ng napakatamis. Umawang ang bibig ni Yana, “Hugo?! Anong ginagawa mo rito?”

“Lady Berkshire gave me your office address, and I really don’t like how we left off last night. It was your birthday yesterday and I didn’t bring any gifts for you. So I’m thinking if I could treat you for lunch?” He smiled to her showing his perfect teeth and his left dimple.

Anong dapat kong sabihin? Tanong ni Yana sa sarili. “Holy yes!”

Matalim ang titig ni Yana kay Riz nang bigla itong sumabat sa usapan nila ni Hugo. “Riz!” suway nito.

“Tignan mo nga iyang lalaki sa harapan mo” bulong nito sakaniya. “You can’t just say no to him boss, and no is not an option!”

Napahilamos nalang si Yana sa kaniyang mukha, bakit ba siya nagkaroon ng ganitong sekretarya? Pinasasakit nito ang ulo niya.

“Excuse me for a while.” paaalam kay Hugo, tumango naman ito bilang sagot.

Lumayo siya sa lugar na iyon at dali daling dinial ang numero ni Ryker.

Isang ring palang ay agad na iyong nasagot ng binata. “So uhm..” o god hindi niya alam kung anong sasabihin niya.

“Hello, my love” ani Ryker. Her heart become crazy again! Wth?

“There’s this guy, ahm a family friend of my mom. Gusto niya akong itreat ng lunch, normally I would say no pero nageffort siya para makuha ang address ng opisina ko at pumunta pa siya rito. Ayaw ko naman sanang tanggihan siya but he’s nice. At mukhang gusto lang niyang makipag kaibigan sa akin.”

“Uhm, what I’m trying to say is…”

“Have lunch with him.” Ryker said without any hesitation.

Napatanga siya sa sagot nito, “Sigurado ka, ayos lang sayo?” she asked.

Tumango ang binata na para bang nakikita siya ni Yana, “It’s just a lunch, my love. Marami na tayong napagdaanan. May tiwala ako sa relasyon natin.”

Kumunot ang noo ni Yana. “So ibig mong sabihin na ayos lang din kapag nakipag lunch ka sa ibang babae?” tanong niya.

“No! Of course not!” mabilis pa sa kabayong sagot nito. “What I’m trying to say is—“

Yana chuckled. “I get it” nagbibiro lang ito. “So ayos lang ba talaga sayo?” tanong niya ulit.

“A hundred percent!” He blew a deep breath “May tiwala ako sayo.”

“Sa kaniya ako walang tiwala.” Matalim ang titig ni Ryker sa lalaking kasama ni Yana.

They where happily having lunch together at nakikita niya ang saya sa mukha ni Yana. F-ck dapat siya lang ang nakakapagbigay ng ganoong ngiti sa dalaga!

Yes, sinundan niya ang dalaga sa retaurant kung saan siya dinala nung lalaking iyon!
At kasama niya ngayon si Daniel.

“Anong order po ninyo sir?” tanong ng waitress sa kanila.

“Basta hindi chicken drumstick... Okaya naman basta hindi pwedeng ibato kahit kanino.” Sagot ni Daniel sa waitress. Naalala kasi nito iyong nangyari sa Daku Island.

“F-ck! Titingin siya dito!” mabilis na hinila pababa ni Ryker ang kaniyang sekretarya pababa upang makapagtago.

Napailing nalang iyong waitress sa kaweirduhan nila.

“I’m happy that you didn’t turn down my offer to you.” Hugo said, while smiling at her.

Ginantihan naman ng ngiti ni Yana ang binata.

“Before we leave, there’s something I want to give you.” Tumayo si Hugo at pumunta sa may likuran niya.

“This is my belated birthday gift for you.”

Nakaramdam siya ng malamig na bagay sa kaniyang leeg.

There she saw a necklace with a small emerald stone. “Y-you shouldn’t have—I can’t accept this.” Anito habang nakatingin sa binata.

“It’s nothi—“ hindi na nito natapos ang sasabihin ng biglang may humarang sa pagitan nila.

“What dessert do you want Ma’am?” nag angat ng tingin si Yana upang makita ang waiter ngunit kumunot ang noo niya ng makilala niya ito.

“Daniel? Anong ginagawa mo rito?” takang tanong niya.

Ngumiti ng abot tenga si Daniel, “Just doing my job.” He paused. “My miserable, high paying job.” pagtatama niya.

Lumapit ito sakaniya at bumulong, “Hinihintay ka ni Ryker sa may Washroom.”