Nagising si Yana sa araw na tumatama sa kaniyang mukha. Alas nuwebe na pala ng umaga at ilang minuto nalang ay magbubukas na ang kanilang resto bar.

Dali dali siyang bumangon sa kaniyang higaan para makapagayos, ayaw naman niyang abusuhin ang kabaitan nang kaniyang boss kaya’t ginagawa niya yung mga responsobilidad niya bilang isang empleyado.

She’s wearing a simple printed shirt and denim shorts. Tamang tama para sa init ng panahon.

She was about to get her cap when her phone rings. It’s from Ryker.

“Hello my dear friend!” bungad nito sakaniya. Hindi niya alam kung matutuwa siya o maiinis sa tono ng boses nito.

Nangaasar ba siya?

“Anong kailangan mo bakit ka napatawag?” masungit nitong tanong.

“Ouch, my dear friend. You’re hurting my feelings” may pagtatampo sa boses nito.

“Can you stop emphasizing the word ‘my dear friend’ nakakairita” Yana rolled her eyes as if he sees it.

But she’s glad, Ryker managed to call her everyday every morning. Isang linggo na ang nakakalipas simula ng umalis ito at mula ng makilala niya si Helena.

Everything is fine at hindi na ito nagparamdam sa kaniya. Kung tunay nga niya itong ina bakit hindi niya iyon pinapatunayan? Maybe nagkamali lang ito, paano nga ba magiging basehan ang isang kwintas, hindi ba? 

There’s disappointment in her, dahil akala niya’y nahanap na nga niya ang tunay niyang ina. Bakit ba siya umaasa? 25 years na itong wala, at sanay na siyang walang kinikilalang tunay na mga magulang.

Nabalik siya sa kaniyang malalim na pagiisip ng may kumatok sa kaniyang pintuan.

“Hey, Yana. Are you still there?” ow, nakalimutan niyang kausap pa pala niya ang binata. “May problema ba?” may pagaalalang tanong niya.

“W-wala naman.” Anito.

“Sigurado ka ba?” tanong nitong muli. He wants to be sure kung ayos lang ito.

Sa pangalawang pagkakataon ay kumatok na naman iyong tao sa labas.

“Oo, ibababa ko na ito. May tao sa labas. Have a good day.” Hindi na niya ito hinintay na magsalita kaya’t pinatay na niya ang tawag at dali daling pumunta sa may pintuan.

Namilog ang kaniyang mga mata ng makita kung sino iyon. Anong ginagawa niya rito?

Nagaalalang nakatitig pa din si Ryker sa kaniyang cellphone, what the hell? Binabaan siya ng dalaga, hindi man lang siya nakapagpaalam ng maayos

“Gusto mo raw akong makita, Ryker?” blanko ang ekspresyon niyang lumingon rito “Kamusta ang opening sa Daku? At ang meeting mo sa HongKong?” sunod sunod na tanong nito sakaniya.

“Oh hey, the mother of my child” baling nito sa dalaga.

Nabigla naman si Natalia sa tinuran ng binata, “A-ano? It’s nice hearing you that you want me as a mother of your child” namula ito.

He rolled his eyes, “I’m being sarcastic, Natalia.”

His eyes were burning as he looks to her “Alam ko na ang ginawa mo noong araw ng kasal namin ni Yana!”

“Nagkaanak tayo noong 18 palang tayo?! And Rylie is our son?!” hindi makapaniwalang tanong nito. “Are you insane?”

Fear consumes her, she’s afraid of what Ryker's capable of. “I… I just want to be with you again. I want you back!” desperadang saad nito.

“8 years has passed. And we were so young back then. We were just fooling at maayos naman tayong naghiwalay. Nakapag moved on na ako matagal na. And we don’t even have a communication since you left.”

Hinilot nito ang kaniyang sentido, “Kung tungkol ito noong gabing hinalikan kita, I’m sorry again. Lasing lang ako at akala ko'y ikaw si Yana. I’m sorry if that kiss gave you the wrong impression. I only see you as a family friend, nothing more.”

Bagsak ang mga balikat ni Natalia sa narinig. Is he dumping her? “Umalis siya sa kasal niyo, mas pinaniwalaan niya ako kesa sayo. She doesn’t trust you completely!”

“I know your capabilities and I know that you can help our company, pero ayaw na kitang makita sa building na it—“Hindi na kailangan! I quit!” sigaw ni Natalia. How dare him to do this to her?

“Mark my words, pagsisisihan mo ang ginawa mo ngayong araw na ito.” may pagbabanta sa boses nito.

The place is shouting elegance and royalty. Most of the visitors are businessmen and other rich people all over the world. The sound of the classical music filled the hall yet Ryker seems distracted.

Hindi siya mapakali dahil parang may mali sa dalaga bago siya nito patayan ng tawag. She didn’t reply to her text neither, he’s worried.

“Bitawan mo nga iyang cellphone mo Ryker.” Sita ng kaniyang ama “Importante ang araw na ito. Today is your first public appearance after your disaster wedding. Ang atensyon ay nasayo.”

“It’s rare for the Berkshire's to hold an event like this, and it’s my pleasure to received such invitation.” Pagyayabag ng matandang Thompson.

“They’re so out of our league. Mas maganda kung maging malapit tayo sakanila para hindi maisip ng mga taga Best Hit na magkapantay lang ang estado natin.”

Hinanap ng mga mata ng matandang Thompson ang kaniyang asawa na si Julia. Saan na nagpunta iyon? Ang paalam nito’y pupunta lang ng wash room. Pero kalahating oras na ang nakalilipas at wala pa rin ito.

Yana washed her hands in the sink. She can’t believe this is happening. Nananaginip ba siya? 

“Anong ginagawa mo rito? Siguro’y nag gatecrash ka no?!” sita ni Julia sa kaniya, pagkatapos ay tumingin sa suot niyang kwintas.

She can see her face in the mirror, and she looks so angry.

“Ang lakas naman ng loob mo para magpakita rito ano?” may panunuya sa boses nito. She was about to call a security when Nayana face her.

“It’s nice to meet you too, Julia” she show her the sweetest smile she can. “And to surprise you, I didn’t sneak in.”

Hindi makapaniwala si Julia, sinasagutan na siya nito ngayon? “Bakit hindi ka nalang bumalik sa pinagtataguan mong lungga?! You don’t belong here!”

“Alam mo naawa kami sainyo kaya’t inoperan kayo ng aking asawa ng isang mgandang deal, actually lugi kami don.” ngisi nito.

“Pero ganoon lang ang sinukli mo sa amin? Wala kang utang na loob!” she’s fuming with anger.

“Lady Berkshire wants everyone to be on the hall for the important announcement.” The emcee of the event stated.

“Hindi pa tayo tapos” panduduro ni Julia sakaniya. “Kung ako sayo, aalis na ako dito bago pa ako makita ng mga tao, baka madistract mo lang ang mga tao kapag nagsalita na si Lady Berkshire.”

Everyone’s in the hall where the event takes place. “A round of applause for the arrival of Lady Astina Helena Irvine Berkshire.”

The sound of claps invades the hall as Lady Berkshire made its way to the long and elegant staircase with a violet carpet.

“I know this is too late, but I like to apologies to you for everything.” Ani Helena. Mabuti nalamang at pinapasok siya ni Nayana sa kaniyang munting tahanan ang akala nga nito’y pagsasarhan siya nito ng pinto base sa pagkagulat nito noong pagbuksan siya.

Yana crossed her arms as she looks at her, “Anong ginagawa mo rito?” inis nitong tanong. “We don’t need to meet again.”

Helena handed her a brown envelope, “Open it”

It’s a DNA test. Luckily Nayana leaves a strand of hair in the terrace. Agad na pinaDNA test ni Helena iyon upang maging sigurado siya na ito nga ang kaniyang anak. She didn’t disturbed her for days because she wants to come with evidence in her hands.

Her jaw dropped with the results. They are 99.9% match.

“I’m Lady Astina Helena Irvine Berkshire, wife of Sir Renantony Louis Grimaldi Berkshire, Duke of Desborough.” Formal na pagpapakilala nito sa dalaga.

“Thank you for joining me tonight.” Helena said with grace. “Especially since its sudden.” She smiles a bit revealing her more beautiful face.

“I have an important announcement for tonight.”

“M-my dad is a Duke?” amusement filled Yana’s eyes.

Tumango ang ginang, “I was forced to marry him. We didn’t love each other, sinasaktan niya ako physically…” fear appears in her face.

“Tinago ko ang pagbubuntis ko, it's important for him to have a child, especially House of Desborough  is considered as one of the most influential. He needs a child to ensure his estate. Naisipan kong maghiganti kaya't iniwan kita sa bahay ampunan. I know it's lame excuse, but I want to protect you.”

“He says he want's a male child at sabi niya'y kapag nagkaanak kami ng babae ay ipapaabort niya ito. Natakot ako, alam kong kaya niya iyong gawin kaya't nang nalaman kong babae ang aking dinadala'y umuwi agad ako ng Pilipinas para dito ka ipanganak. I don't want to leave you, but I need to.” Helena's eyes settled on the floor then to Yana.

“Hindi bat alam mo ang nararamdaman ko? Muntik ka ng makasal sa lalaki nang dahil lang sa arranged marriage.”

Iniling iling ni Yana ang kaniyang ulo, hindi katulad ng kaniyang tunay na ama si Ryker. She knows.

“Bakit mo sinasabi ngayon ito?” matapang niyang tanong.

“Gusto kong bumawi sayo sa pagkukulang ko bilang isang ina, I know it’s too late but I wanted to be with you. I also want you to take over the Berkshire’s estate. And inherit all of it.” 

Nang makabawi sya sa pagkabigla’y ngumisi ito sa ina, “Are you kidding? Hindi ako naniniwalang ibibigay mo lahat sa akin ang yaman mo. I believed na mayroong kapalit iyan.”

Helena smiled at her “Satingin ko’y napagbayaran mo na iyon 25 years ago, my daughter.”

Then all of the misery in her life flashbacks into her mind. Lahat ng pasakit na hinarap niya sa buong 25 years ng kaniyang pagkabuhay ay bumalik sa kaniya. It's painful.

“Gusto kong magsimula tayo ulit. Gusto kong makilala kita ng lubusan.”

“Years ago, Renantony and I had child together, I kept her from the world.” napuno ng bulungan ang buong paligid, everyone’s shock with that. No one knows that they had a child.

Renantony didn't know hanggang sa mamatay ito ng dahil sa cancer.

A lady in a velvet navy blue dress walk towards Helena. “Meet my daughter, Nayana Irvine Berkshire.”

Noong bata palang siya’y iniisip niya kung ano ang totoong apelido niya. 25 years na ang nakalipas at nagbago iyon ng tatlong beses. First she was, Nayana Lopez then Nayana Thompson and now she is Nayana Irvine Berkshire.

Bumaba siya sa hagdan at hinarap ang mga tao, she walks with confidence through the Thompson’s who’s in shocked right now.

Magalang siyang yumuko rito “Mr. and Mrs. Thompson”

•••
A/n: This chapter is dedicated to EunElizaPark, thank you for waitng an update. Enjoy reading 🖤

Muntik na akong maiyak sa chapter nato, nagbrown out at hindi ko na save yung files sa aking document. Mabuti nalang at nakaauto save ang aking ms word. Thank you Lord 😭😇