I dedicate this Epilogue to all of you. Thank you for the support!

～

Three Years Later

Ring ring ring

"Whose phone is that?" masungit na tanong ng Hari na si Alas. Kasalukuyan silang nagmemeeting sa loob ng conference room ng royal office.

Katapos nilang ikasal ni Abcidii ay ibinigay na din sakaniya ang trono bilang isang Hari. Buong puso naman niya itong tinanggap. Bata palang siya, ay alam na niya na pamumunuan niya ang Apethorpe.

Yumuko naman si Bernard. "A-ah s-sainyo po iyon, Your Highness" napakamot naman siya ng ulo habang sinasagot ang tawag, galing ito sa kaniyang asawa na si Abcidii. Oh he loves Abcidii very much!

Alas: [Yes, My Queen?] masayang bati niya. Pero mukhang bad mood ito. Uh oh

Abcidii: [Dapat ay kanina kapa! Nasaan kana Alas?!] sigaw niya. Halos mabingi siya at inilayo nang kaonti ang phone sa kaniyang tenga. Am I dead? [Sinasabi ko sayo Alas! Kapag umuwi ka dito at wala kang dala na sinigwelas! Swear pagtapak at pagtapak mo palang ng kwarto natin ay babalian kita ng buto!] Oh God I'm dead.

Mabilis siyang nag ayos, kailangan niyang pagbigyan ang asawa nito dahil kung hindi ay baka totoohanin niya ang kaniyang sinabi. "Sorry, I need to do my daddy and husband duty" Patakbo siyang lumabas. Sabay sabay namang nagtawanan ang mga taong naiwan roon sa conference room kabilang na ang kaniyang ama.

"Your daddy is in so much trouble right now, Princess" baling niya sa kaniyang munting Prinsesa na mahimbing na natutulog.

Dumating si Alas ng may dalang maraming sinigwelas gaya ng hiling neto. Hahalikan niya sana ito ng iniwas niya ang kaniyang mukha. "Ang baho mo!!" hindi maipinta ang mukha ni Alas, inamoy naman niya ang sarili. He smells great, anong problema?

Halos mabaliw ito dahil lagi nalang lumalayo si Abcidii sa kaniya dahil daw mabaho siya. E halos apat na beses na siyang naliligo sa isang araw at binubuhusan niya ang sarili ng mamahaling perfume. "Am I forgiven?" tanong nito. "Pasensya na kung hindi ako agad nakauwi. I'm a King now and I have so many responsibilities"

Lumapit naman si Abcidii sakaniya at mabilis na hinalikan sa kaniyang pisngi. Nanlaki ang mata niya sa sobrang gulat. "N-no I'm sorry. Pasensya na at kung ano ano na lang ang hinihiling ko sa iyo ngayon alam ko naman na isa ka nang h..hari at marami ka nang r..responsibilidad" halos maiiyak siya, napakaemotional niya nitong mga nakaraang araw dala siguro iyon ng kaniyang pagbubuntis.

"Hushh. Don't cry My Queen. Kahit abnormal ka pa kahit ayaw mo ang amoy ko kahit na lagi mokong tinatarayan at sinisigawan tandaan mo. Mahal na mahal kita" ipinagtapat niya ang kanilang mukha at mabilis na hinalikan ang asawa.

"Nakakainis naman at hindi na ako ang Prinsesa mo ngayon" pagmamaktol niya. Dahil simula ng ikasal sila ay My Queen na ang tawag nito sa kaniya. Feeling niya tuloy ang tanda niya na. "Ano nga ba naman ang iniisip ko? Mayroon ka nang Prinsesa. Mas bata sa akin, mas maganda at mas charming" agad namang umalis sa tabi niya si Alas at pinuntahan ang Prinsesang sinasabi niya. Syempre mas pipiliin niya ito kesa sa kaniyang mayroong pakwan sa tiyan. Hays

Karga karga ni Alas ang kaniyang umiiyak at nagiisang prinsesa. Azalea Kiaanah Star Harridan Markinswell. "Hush now my princess. Your mommy is just joking. Hindi siya nagseselos sa iyo. Buntis ang mama mo kaya ganoon lang iyon. Kung nakita mo lang siya noong ipinagbubuntis ka niya" natawa naman siya sa kaniyang sinabi. Sobra siyang nahirapan noong nagbubuntis siya sa kanilang unang anak. Halos isang linggo niya itong hindi kinibo noong nagtampo siya nang dahil hindi niya naibigay ang gusto niya. Sino ba namang makakahanap ng isang strawberry na kulay blue?

"Hindi ako makapaniwalang mayroon nanaman akong pakwan sa tiyan. Sinisisi ko ang iyong ama Princess napaka tak-" hindi na niya natapos ang sinasabi ng magsalita si Alas. "Hey My Queen don't say it in front of our Princess" sabay naman silang natawa.

Tatlong taon na ang nakalipas simula ng ikasal sila pero parang wala pa din nagbabago. Araw araw niya pa din itong nililigawan at sinusuyo.

Niyakap niya si Alas mula sa likod. Kahit ayaw niya ng amoy nito. Sinisisi niya ang kaniyang pagbubuntis kung hindi siguro ito naglilihi ay siguro naitali niya na ito sa tabi niya kakaamoy lang sakaniya. "Kailangan ko ng maraming sinegwelas" paglalambing niya rito.

"Hello Princess" malalim na ang gabi nang umiyak si Baby Azalea. Kinarga niya naman ito hinele upang patahanin. Hay nako mukhang living barbie ang kaniyang anak dahil sa ganda nito sanggol palang ito pero makikitaan mo na ang angking ganda nito. "Tulog na ang iyong Daddy King kaya si Mama Queen naman ang magbabantay sa iyo" hinalikan niya ang pisngi ng kaniyang anak. So cute!

"Kukwentuhan ka ni Mama Queen ng bedtime story ah? Alam mo ba? Lagi din akong kinukwentuhan ng Lolo mo noong bata pa lang ako. Noong unang panahon, may isang babae na ipinagkasundo sa isang prinsipe. Andami nilang pinagdaanan na mga pagsubok at meron ding pagkakataon na iniligtas nung babae ang prinsipe sa isang kapahamakan hindi niya ito iniwan sa isang cabin kung saan naroon ang prinsipe at puno ng sugat sa katawan. Ikaw princess kapag lumaki ka na maging matapang ka ah? Suntukin mo yung mga mangaapi sa iyo"

"That's not appropriate thing to say to a child, my queen" sabi nito at mukhang kakagising lang.

"Go back to sleep, Alas" napangiti naman si Alas at muling ipinikit ang mga mata. Nakikinig kang ito sa kaniya.

"Okay princess let's go back to our story. Pero kahit anong nangyari hindi nila pinabayaan ang isa't isa. They fell in love with each other, kahit na may mga problema na dumating sa kanila ay hindi sila nagpatinag. At sa huli, my princess. They lived happily ever after."

The End

A/N: Finally natapos din! Hehe. Please vote if you like this chapter. Comments are still highly appriciated.

Anong oras at araw mo natapos ang Marrying The Prince? Pacomment naman. 😍