Το πρωι ξυπνησα και κοιταξα την ωρα 12.30.Νωρις νωρις σκεφτηκα πηγα διπλα και χτυπησα την πορτα της Χριστινας,μιας και δεν ακουσα θορυβο απο την κουζινα.

Αφου δεν απαντουσε μπαινω μεσα και την βλεπω να κοιμαται.Σκεφτηκα σαν καλο κοριτσι να της ετοιμασω πρωινο. Πεταχτηκα μεχρι το φουρνο και το σουπερ μαρκετ γιατι στο ψυγειο δεν ειχε τιποτα.

Γυρισα σπιτι εβαλα τα κρουασαν, ενα φλιτζανι γαλλικο με σοκολατα οπως το λατρευουμε και ενα πολυ ωραιο κεικ που της ειχα φτιαξει.(Ηρεμηστε καλε δεν θελω να την σκοτωσω.) Ανεβηκα πανω και τα αφησα στο κωμοδινο αφου την σκουντηξα πεντε εξι φορες και δεν ξυπνουσε πηρα νερο σε ενα ποτηρι και την ελουσα ουτως ή αλλως δεν ειχε μπει για τα καλα το φθηνοπορο 32 βαθμους ειχε εξω. 

Ευτυχως ξυπνησε και της εδωσα τον δισκο. 

Χ "Γουρουνα κανε λιγο πιο κει να χωρεσω."

Κρ "Ο,τι πει το μοσχαρι !"

 Εγινε μεγαλη σφαγη γυρω στην μιση ωρα για το κρεβατι αλλα μας βρηκε αγκαλιασμενες και να λεμε αστεια.Παντα ημουν κλειστη και δεν μου αρεσε να ανοιγομαι στο μονο που ανοιγομουνα ηταν στην αγαπη.Ναι,δεν αγαπησα μονο τον Κωνσταντινο αγαπησα κι αλλα παιδια πριν ερθει ο Κωνσταντινος στην Χαλκιδικη. Θυμαμαι ημουν δευτερα δημοτικου και ηταν τοσο γλυκας ειχε και ενα σκυλι το λατρευα ,την Φοβία ,παντα μου αρεσε σαν σκυλι.

Μπορει να λεω για τον Κωνσταντινο συνεχεια αλλα δεν παυει να μου λειπει και  η Αναστασια η αδελφη του .

Η Αναστασια ηταν δυο με τρια χρονια μικροτερη μας αλλα με ειχε σαν μεγαλη αδελφη και ηταν η μονη πριν την Χριστινα που ηξερε οτι μου αρεσε ο αδελφος της αλλα δεν γινοταν τιποτα γιατι πλεον ειχε γινει σαν τα κλασσικα αγορακια one night stander οποτε μετα ο Κωνστανινος εφυγε για εξωτερικο και εγω για Θεσσαλονικη.

Περασα στο Αριστοτελειο με αριστα Χημικος Μηχανικος και μετα μου δοθηκε η ευκαιρια να σπουδασω Χημικος.

Αλλα το πιο ωραιο ηταν τα καλοκαιρια στην γιαγια την Χαρα και στον παππου τον Αλεξανδρο,μην νομιζεται οτι ειναι τιποτα γεροντακια η γιαγια με τον παππου στα 20 κανανε την μαμα και στα 22 την θεια Ερασμια.Η μαμα πεθανε με τον μπαμπα πριν τρια χρονια σε τροχαιο στα 45 τους και εμενα με εκαναν στα 20 αρα η γιαγια με τον παππου ειναι μολις 67-68 και στεκονται μια χαρα απο οτι μαθαινω απο την Φενια και τον Παναγιωτη οταν ερχονται εκρομη με το σχολειο.

                                                                  Flashback 

                    Αυγουστος στον παππου και στην γιαγια ημουν μολις 3 και εγινε κατι το τοσο φοβερο εκεινη την μερα.Ο Αλεξη ηρθε στον κοσμο.Ο Αλεξης ειναι ο αδελφος μου ενας μπελας και τωρα ενας αιωνιος φοιτητης. 

Παππους  "Χαρουλα ελα εξω να δεις !"

Χ "Τι θες παππουλη;"

Παππους "Βλεπεις εκει !"

Χ "Ναι,το δωρο που σου ειχα ζητησει οταν θα γεννηθει ο μπεμπης εσυ γιατι μου το εδωσες τωρα;"

Παππους "Εσυ γιατι λες να σου το εδωσα;"

Χ "Γιατι γεννηθηκε ο μπεμπης;" Ειπα με αδιαφορο  υφος "Ιιιι γεννηθηκε ο μπεμπης,εχω αδελφακι, γεννηθηκε ο μπεμπης!!" Πηρα το ποδηλατο και πηγα μια βολτα απο  το τσιμεντο διπλα στους αμπλεωνες και εκει εδωσα εναν ορκο που δεν θα το ξεχασω ποτε. 

Εδω θα σε μαθω να ξεχωριζεις τα παντα Αλεξη,εδω θα σου δειξω το νοημα του καλοκαιριου κι ο,τι κι αν συμβει εδω θα ερχομαστε πιασμενοι χερι χερι και θα καθομαστε να τρωμε σταφυλια. 

Και ετσι εγινε οι αμπλεωνες της γιαγιας και του παππου ηταν το καταφυγιο μας ακομα και στον θανατο των δικων μας ...

                                                                       Τελος 

Χριστινα την ειχε παρει ο υπνος αλλα αλλος δουλευε κι αλλος κουραζοτανε. Την ξυπνησα και της ειπα να παμε για μπανιο στο εξωχικο στην Χαλκιδικη. Δεχτηκε. Ετοιμαστηκαμε και πηγαμε με το αυτοκινητο μου. 

Και τι δεν ειχαμε παρει κοντα ομπρελες ,ψαθες , φορητο ψηγειακι , αντηλιακα, τη φουσκωτη την βαρκα  ειχαμε πολυ πλακα. Αν και το σπιτι ηταν δυο βηματα απο την θαλασσα εμεις τα ειχαμε κουβαλησει ολα εδω. 

Κατσαμε πρωτα στο ταβρνακι του κυριου Πετρου ,ο κυριος Πετρος ηταν ο νοος του αδελφου μου και πολυ καλος μας οικογενειακος μας φιλος ηταν αυτος που μας στηριξε μετα τον θανατο των δικων μας και ειδικα τον μικρο που δεν το πηρε και τοσο ψυχραιμα.

κ.Πετρος "Καλως το κοριτσι μας τι κανεις Χαρουλα;"

Χ "Μια χαρα κ.Πετρο η Αγγελινα καλα;"

κ.Πετρος "Στον αγωνα δινει κατι τελευταια μαθηματα και ερχεται εδω για βοηθεια ,γιατι οσο και να το κανεις  ακομα εχει ζεστες και οι τουριστες δεν εχουν φυγει. Ο μικρος καλα ειναι εχω να τον δω απο τον Δεκαπενταυγουστο ;"

Χ "Μια χαρα ,τωρα ειδικα που επιασα και δουλεια με ξεζουμιζει χωρις να εχω παρει τον πρωτο μου  μισθο."

κ.Πετρος"Η κοπελιτσα διπλα;"

Κρ "Χριστινα χαρηκα!"

κ.Πετρος "Καιρο εχεις να ερθεις τι γινεται μας ξεχασες;"

Χ "Προς Θεου θειε Πετρο αλλα δεν μπορω καθω βοτσαλο στην παραλια μου τους θυμιζει,μου θυμιζει τι ωραια περνουσαμε.καθωμασταν κατω στην αμμο και φτιαχνανε καστρα και ο Αλεξης σηκωνωτα τα χαλουσε και ο μπαμπας τον εκανε αεροπλανο και μετα βουτια στην θαλασσα.Τους λατρευα και ηταν τοσο αδικο ολο αυτο ..."

κ.Πετρος "Εμενα μου λες ,το να χανεις τον αδελφο σου ,γιατι για εμενα ο πατερα σου και η μητερα σου ηταν οικογενεια."

Χ "Το ξερω και σε ευχαριστουμε για ολα κι οταν ερθει η πιτσιρηκα στηλε την εδω αυτη ειναι η διευθυνση του σπιτιου μου ."

κ.Πετρος "Εναξει κοπελα μου τι να σας φερω."

Χ "Τα παλια!" και του εκλεισα το ματι .

Ειχε απνοια και οι βαθμοι εφταναν τους 35 ποτε τελη Αυγουστου. 

Χ " Τρωμε και μετα παμε στο εξωχικο να καθησουμε ή να παμε για ηλιοθεραπια ;"

Κρ "Δεν εχω προβλημα !"

Χ "Οκ,αφου δεν εχεις θα πεταχτουμε μεχρι την πλατεια στον Τακη να παρουμε παγωτο και μετα παμε σπιτι γιατι εχει και λιγο αποσταση απο την Τουμπα εδω και με την οδηγηση κουραστηκα ."

Κρ "Ο,τι πειτε!"

Φαγαμε απο το αγαπημενο μου φαγητο που λατρευα να τρωω στην ταβερνα μυδοπυλαφο αλλα ηταν πολυ πιο ωραιο απο τα αλλα τα μαγαζια ο θειος Πετρος εβαζε και το ζουμι μεσα στο πιλαφι και δεν ητανε πετρα και μας εφερε και κρασι μπρουσκο που το λατρευω. 

Αφου φαγαμε και πληρωσαμε εστω και τα μισα γιατι εγινε ολοκληρος καβγας με τον κ.Πετρο και μπηκα στην κουζινα να δω την κα Μαριευη που μου ειχε λειψει φυγαμε και πηγαμε για παγωτο στου Τακη. Το ξαχαροπλαστειο φημιζοταν για δυο πραγματα για τα παγωτα και τις γρανιτες και για τα κρουασαν με πραλινα και κρεμα. 

Πηραμε δυο οικογενειακα και πετεχτηκαμε και μεχρι το φουρνο του κυρ-Μηνα για κανενα κουλουρι για μετα την θαλασσα. 

Γυρισαμε στο σπιτι ανοιξα την καγκελοπορτα και τα παντα ηταν οπως τα αφησαμε.Πηγα στο πισω μερος του κηπου και ειδα αυτο που λατρευα, το σκαφος. Στο σκαφος καναμε τις καλοκαιρινες μας αποδρασεις.

                                                                          Flashback

Ηρθαν και μας πηραν απο τους παππουδες  φετος θα καναμε το γυρω του Αιγιου με το σκαφος το λατρευα αυτο το σκαφος φετος θα μου εδειχνε ο μπαμπας πως να οδηγαω μου ειχε πει στα 16 θα σου διξω και θα το παρεις εσυ. Ετσι και εγινε το πηρα εγω το σκαφος και γυρησαμε ολο το Αιγιο του χρονου ειχαμε πει Ιονιο τελος. 

Ημασταν στην Θασο και σταματησαμε να δουμε τον κ.Πετρο και τον κ.Αλεκο.Τον νονο του αδελφου μου και τον μπαμπα του Κωνσταντινου. Ο μπαμπας του Κωνσταντινου δουλευε σε μια εταιρια με κρασια και επερναν και τα κρασια του παππου και της γιαγιας για αυτο ερχοταν και τα καλοκαιρια ο Κωνσταντινος εκει.Τον ειχε στρωσει ο πατερας του στην δουλεια γιατι ελεγε οτι μπορει να φτιαξει σε μερικα χρονια την δικη του επιχηριση αλλα για εμας τα παιδια αυτα ηταν λογια του αερα.Ο,τι καναμε στα αμπελια το καναμε γιατι μας αρεσε μας ηρεμουσε αυτο και η θαλασσα. 

Εκεινη την μερα λοιπον πηγαμε εγω και ο Κωνσταντινος βολτα με το σκαφος στην σπηλια ηταν τοσο ωραια και τοσο μαγευτικα καναμε βουτιες και βλακειες αλλα μας αρεσε πολυ!

Το απογευμα φυγαμε απο εκει και γυρισαμε σπιτι ολοι μας εψαχναν τελικα μας εβαλαν τιμωρια για δυο μερες. 

Οταν φυγαμε θυμαμαι καθομουνα με την μαμα και μου εδωσε εναν σταυρο φυλακτο και μου ειπε και κατι αλλο.

Καποια μερα που θα νοιωσω οτι ερχεται το τελος θελω να εχεις αυτον το σταυρο εκτος απο αυτον που σου φορεσα και να το δωσεις στον αδελφο σου να του το δωσεις στην κειδια μου θα ειμαι πιο κοντα σας.

                                                                         Τελος

Ειχα βουρκωσει η Χριστινα το καταλαβε και μου καρτησε το χερι.

Κρ "Παμε μεσα θα λιωσει το παγωτο!"

Χ "Ναι,ναι!!"

Μου αλλαξε την διαθεση πηγαμε μεσα και φαγαμε το παγωτο.Καθε μια το οικογενιακο της δικαια πραγματα.

Χ "Λοιπον τα σχεδια αλλαζουν το απογευμα θα σε παω μια βολτα με το σκαφος σε μια παραλια που λατρευω και με ηρεμει και το βραδυ για μπανιο "

Κρ "Οκ,εχω να μπω απο πολλη μικρη σε σκαφος κανονισε κακομοιρα μου."

Χ "Μην ανυσηχεις ξερω να οδηγαω σκαφος!"

Εγω ξαπλωσα στον καναπε και με πηρε ο υπνος η Χριστινα κοιτουσε τις φωτογραφιες των γονιων μου και τη διακοσμηση του σπιτιου  ητανε πανεμορφο και πολυ ωραιο ,ηταν η πορτα, η κουζινα και δυο γωνιακοι καναπεδες-κρεβατια καιε να μικρο τραπεζακι,απ' εξω  υπηρχεενα ντουλαπι με διαφορα βαζα πανω και το τραπεζακι με καρεκλες του σκηνοθετη.

Χριστινα ΡΟV

Ανεβηκα και πανω υπηρχε ενα πιο καλο σαλονι με δυο καναπεδες  και μια βιβλιοθηκη με πολλα πολλα βιβλια κοιταξε τα δωματια διπλα υπηρχε ενα μπλε λογικα ηταν του αδελφου της κοιταξα και ενα αλλο ηταν πολυ ωραιο σε αποχρωσεις του ροζ και ειχε ταπετσαρια. Μπηκα και σε ενα αλλο που ηταν το μπανιο ηταν ολα πολυ κομψα αλλα δεν τολμησα να ανοιξω μια πορτα που ηταν απεναντι απο το δωματιο της.

Τελικα την ανοιξα ηταν ενα πανεμορφο δωματιο υπηρχε μια φωτογραφια πανω στο κρεβατι ηταν η ιδια απο την μια που ειχα δει κατω.Εκλεισα την πορτα και εφυγα.

                                                                               Τελος

Ξυπνησα και την ειδα που κοιτουσε το δωματιο τους.

Χ "Δεν πηραζει δες το."

Κρ "Συγνωμη..." ειχε σκυμενο το κεφαλι.

Χ "Δεν πρεπει να ζητας συγνωμη εφτεγα και εγω που δεν στα εχω πει ολα για ολα."

Κρ "Περιμενω ,ειμαι εδω, αν ηθελα να τα μαθω ολα για σενα και να τα ειχα κανει βουκινο θα σε πιεζα θα τα μαθαινα ολα θα τα ελεγα παντου και θα εξαφανιζομουνα αλλα δεν ειμαι τετοια."

Χ "Το ξερω ρε μικρο ελα εδω!" και την πηρα μαι αγκαλια.

Κρ"Λοιπον παω να ετοιμαστω και παμε!"

Χ "Οκ !!! Παω να βγαλω το σκαφος."

Πηγα εβγαλα το σκαφος και την περιμενα στο αμαξι ηρθε και φυγαμε.

Πηγαμε μια βολτα με το σκαφος και μετα εκει που πηγαιναμε με τα παιδια τον αδελφο μου,την Αναστασια, τον Κωνσταντινο και την Αγγελινα. 

Ηταν ολα τοσο ομορφα και της αρεσαν πολυ ξαπλωσαμε να κανουμε ηλιοθεραπια διπλα στο κυμα...

                                                            Flashback

Ηταν βραδυ εγω ημουν στο σπιτι μολις ειχα τελειωσει την εργασια ξαφνικα χτυπαει το τηλεφωνο.

Χ "Παρακαλω;"

Αγνωστος "Η δεσποινις Χαρα Μαυρικακη ;"

Χ "Η ιδια."

Αγνωστος "Σας τηλεφωνουμε απο το ταδε νοσοκομειο οι γονεις σας ειχαν ενα ατυχημα και ειναι σοβαρα."

Εβαλα κατι απο πανω μου και πηγα γρηγορα στο νοσοκομειο πηρα στο δρομο τον Αλεξη και του ειπα τα νεα θα ερχοταν με το πρωτο αεροπλανο απο Αθηνα.

Περασα μαζι με τον αδελφο μου δυο πολυ δυσκολες μερες και αλλες τοσες χωρις αυτους γιατι στις 22.2.2010 οι γονεις μου απεβιωσαν. Εμεινα εγω να βοηθησω τον αδελφο μου εχασε μερικα μαθηματα αλλα τα συνεχισε κανονικα.Τα συνεχισε γιατι ειχε το φυλακτο της μαμας...

                                                                          Τελος 

 Μετα απο δυο ωρες μαζεψαμε τα πραγματα και φυγαμε για Τουμπα...

Απο διπλα βιντεο με ολες τις εικονες του κεφαλαιου αυτου.