Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

#5 Bu Gece Bende Kal🛒










Koca bir haftayı daha geride bırakmış sınavlarımı bitirmiştim. Taehyung üzgün olduğundan mı yoksa cidden kendini bana affettirmek istediğinden mi bilmem ama iletişimimizi kesmemişti. Öbür yandan sınavlarımın bitmesini bekleyen Lisa noonamla önemli bir konu konuşacaktık ve bu beni aşırı geriyordu. Ama konuşmamızda lazımdı bundan kaçamazdık.

Evden çıkıp otobüs durağına yürürken bir anda duyduğum korna sesiyle irkilip yoluma devam edecektim ki bir daha korna çalınmış ve siyah bir araba kaldırıma yanaşmıştı. Bunun Taehyung olduğunu gördüğümde sorarcasına kaşlarımı kaldırıp yüzüne bakmıştım.

"Gideceğin yere bırakmamı ister misin?"

Önce yağan kara sonra uzaktaki durağa bakıp Taehyung'un arabasına bindiğimde gülümseyerek camı kapatıp arabayı tekrar yola çıkarmıştı.

"Ne tarafa gidiyoruz?"

"Şu an dümdüz ilerlesen yeter."

"Nasıl geçti sınavların?"

"İyi geçti sayılır. Ya senin?"

"Beklediğimden iyiydi açıkçası. Ve Jungkook aramız kötü değil değil mi?"

"Taehyung cidden sorun yok. Her insanın kötü bir anı olabilir tamam mı?"

"Evet ama şu sıralar daha doğrusu şu siyah saçlı kaküllü kız geldiğinden beri dalgınsın ve üzgün."

Demek hislerimi saklamakta o kadar da iyi değildim. Eh az sonra Rose'ların evinde yaşanacak olan aile tartışmasından sağlam çıkabilecek miydim emin değildim açıkçası.

"Hey, iyi misin?"

"Ha?"

Daldığım yerden bakışlarım tekrar Taehyung'u bulduğunda endişeli görünüyordu. İçimde aniden beliren yoğun isteği hiç düşünmeden dışa vurmuştum.

"Taehyung eğer seni akşama doğru ararsam ve beni almanı istesem bunu yapar mısın?"

Bakışları anlamadığı için karışıktı. Ama o yüne de beni sorgulamamıştı.

"Tabii ki alırım. Araman yeter."

"Teşekkür ederim."

"Rica ederim Jungkook."



*********




Annemlerle beraber salonda oturmuş ablamın gelmesini bekliyorduk. Rose bir arkadaşında kalacağını söylemiş ve evden kaçmıştı. Teyzem ise annemi sakinleştirmeye çalışıyordu. Eh bende stresle bacağımı sallıyordum.

Bir kaç dakikanın ardından çalan zille gergince yerimde dikelmiş bir süre sonra da içeri giren Lisa noona ile gergince bakışlarımız buluşmuştu. Ama tuhaftı ki o gülümsüyordu. Sanki biraz sonra hiç bir şey olmayacakmış gibi davranıyordu.

Annem sarılmak için adım attığında bir adım gerileyip bunu istemediğini belirtmiş annem ise üzgünce ve birazda pişman bir şekilde yüzüne bakıp geri koltuğa oturmuştu.

"Konumuza gelirsek canım ailem. İki yıl önce evlatlık olduğumu öğrendiğim zaman bu benim için koca bir yıkım olmuştu. Bunu benden saklamak istemenizi anlıyorum ama açıkçası bu kırıcı ve üzücü bir şey. O zaman bu haberi öğrendikten sonra kaçmak daha kolay görünmüştü bana. O yüzden de Fransaya gittim. Ama size de beni bu yaşıma kadar büyütüp sevdiğiniz için de teşekkür borçlu sayılırdım. Ve gitmeden önce tüm suçlu oymuş gibi düşündüğüm Jungkook'tan özür dilemeye geldim."

"Lisa'm, aşkım biz seni gerçekten çok seviyoruz."

"Hayır baba. Beni sevseydiniz kararlarıma ve kişiliğime saygı duyardınız! Ama siz ne yaptınız?"

Annemle babam başlarını utançla önlerine eğdiklerinde bende gözlerimi duvara sabitlemiştim.

"Önce eşcinsel olduğum için kavga etmemiz mi üstelik ben yirmi yaşındayken ve kendi kararlarımı verebiliyorken. Hayır bunu ilk başta tepkili karşılayabilirdiniz bunu anlardım zaten ama hakaret edip zaten bizim kızımız değil gibisinden laflar edince olan oldu zaten."

Annemin yanaklarından yaşlar akarken üzgünce ablama bakıp konuşmuştu.

"Cidden çok pişmanız Lisa'm. Öyle dememeliydik biliyorum. Ama geçmişi geri alamıyoruz ki!"

"Hatanızın farkında olmanız güzel ama cidden çok kırıcıydı yaşadıklarım. Her neyse buraya dediğim gibi aramızda bir sorun olmadığını söylemek için geldim. Ve de Jungkook için. Ha bir de."

Çantasından çıkardığı zarf gibi süslü bir kartı bir tane bana bir tanede de anneme uzatmış bizi şoka sokacak o sözleri söylemişti.

"Evet evleniyorum. Ve evet o da bir bayan."

Annem titreyen ellerinden biriyle ağzını kapatırken ben de şokla ablama bakıyordum.

"Kızım. Bizimle tanıştırmayacak mısın?"

"Aslında şöyle ki bu ailevi durumumu biliyor ve evlenme teklifi sizinle konuşmama neden oldu diyebiliriz. Her ne kadar kırıcı ve üzücü bir şey yaşamış olsak da yirmi yıllık bir geçmişimiz var. Gelmek ister misiniz bilmiyorum cidden. Ama ben teklifi yine de sundum."

Babam kalktığı gibi ablama sıkıca sarılmıştı.

"Tabii ki de geleceğiz güzel kızım benim. Çok özür dileriz senden. Biliyorum affetmen kolay olmayacak ama bir şans ver bize yavrucum. Biz seni çok özlüyoruz."

Ablamda artık dayanamamış olacak ki göz yaşları birer birer akmaya başlamıştı. Ben ise onları köşeden izliyor sonunda tekrar bir araya geldikleri için büyük bir mutluluk duyuyordum.

Annem de ayaklanıp beni tutup çektiği gibi sarılmaya bizi de dahil etmişti.

********



"Her şey çözüldüğüne göre ben gideyim."

"Tamam oğluşum dikkatli ol."

Bir kaç dakika önceden haber verdiğim Taehyung geldiğine dair mesaj atınca evdekilerle vedalaşıp dışarıda beni bekleyen esmerin yanına gitmiştim.

Hemen yan koltuğa kurulduğumda hızlıca beni taramıştı.

"Gözlerin kızarıp şişmiş. İyi misin? Gerçi yüzün gülüyor."

"Çok iyiyim Taehyung. Sonunda her şey yoluna girdi."

"İyi olmana sevindim. O zaman şimdi seni evine bırakayım."

"Teşekkürler geldiğin için."

"Rica ederim Jungkook."

Çok uzun sürmeyen bir yolculuğun ardından evime geldiğimizde yapacağım şey için kararsızdım.

"İyi geceler Jungkook görüşürüz."

"Taehyung. Bir şey sorucam."

"Sor bakalım utangaç tavşan."

"Bugün bende kalmak ister misin? Yani baksana saatte bire geliyor. Benim yüzümden dinlenemedin sayılır."

"Jungkook çok tarlısın. Hem şu an için önceliğim senin iyi olmandı. Giderken çok kötü görünüyordun. Teklifine gelecek olursak sana rahatsızlık vermeyeyim akşam akşam."

"Ne rahatsızlığı verecekmişsin pardon? Hem tek yaşıyorum zaten. Lütfen bende kal bu gece."

"Peki tamam düş bakayım önüme."

Gülümseyerek arabadan inip peşimden gelen Taehyung ile beraber evime girdiğimizde hızlıca üzerimdeki montu çıkarıp askılığa asmış koşarak mutfağa giderken Taehyung'a seslenmiştim.

"Bize sıcak çikolata yapıyorum istersen içeriye geç otur. Ve lavabo koridorun sonunda solda."

Neden bu kadar heyecanlanmıştım bir fikrim yoktu açıkçası. Cezveye koyduğum sütün içine bir kaşık kakao ile nişasta atıp karıştırmış kaynamaya yakınken de üç kare bitter çikolatayı da içine atmıştım.

Üstteki bardak dolabından aldığım iki kupaya da cezvedeki sıcak çikolatayı eşit şekilde bölüp tepsiye yerleştirdikten sonra salona geçmiştim.

Beni fark eden Taehyung gülümseyerek elinde tuttuğu küçüklük fotoğrafımı salladığında ben de gülmeden edememiştim. O fotoğrafı sevdiğim için çerçeveletip odadaki küçük kitaplığıma koymuştum.

"Çok tatlı bir çocukmuşsun."

"Teşekkür ederim?"

Gülerek yanıma oturup buram buram çikolata kokusunun yayıldığı kupalardan birinden bir yudum almış yüzü memnuniyetle gülümserken bakışları tekrardan beni bulmuştu.

"Çok lezzetli olmuş eline sağlık."

"Afiyet olsun."

"Yanlış anlama ama sana bir şey sormak istiyorum."

Devam etmesini söyler gibi bakışlarımı üzerinde tuttuğumda karasız kalsa da konuşmuştu.

"Şu kaküllü kız kim? Yanlış anlama ama o geldiğinden beri dalgınsın ilk defa şimdi seni iyi görüyorum."

"Haa ben sana ondan hiç bahsetmemiştim değil mi? Aramızda kalacak ama anlattıklarım."

"Tabii ki de aramızda kalacak. Sen istemediğin sürece kimseye hiçbir şey demem."

"O benim ablam. Yani şöyle iki yıl önce ailemle eşcinsel olduğu için tartışırlarken evlatlık olduğunu öğrendi. Çok kötü bir andı Taehyung inan bana. Sonra işte iki yıl boyunca Fransa'da yaşadı. Bugün ailecek oturup konuştuk. Ve biliyor musun ablam bir kızla evleniyor."

"Ablan için cidden zor olmalı. Ama sonunda barışmanıza sevindim."

Bir süre sessizce sıcak çikolatalarımızı yudumlamış sessizliğin ve sakinliğin tadını beraber çıkarmıştık.

"Sana temiz bir pijama takımı çıkaracağım başka bir isteğin var mı?"

"Yok teşekkürler."

Sehpanın üzerindeki kupaları alacağım esnada Taehyung bir anda bileğimden yakalamış sıcak ve uzun parmakları nazikçe bileğimi tutarken kalp atışlarımı hızlanmıştı.

"Bunları ben hallederim."

Hâlâ şoku atlatamadığım için put gibi yerimde durmaya devam ederken Taehyung bunu fark etmiş olacak ki sessiz gülüşü kulaklarıma ulaşmış bileğimdeki eli elimi kupalardan nazikçe uzaklaştırmış ardından kendisi aldığı gibi mutfağa gitmişti. Bense yanaklarım kızarık bir şekilde oturmaya devam etmek isterdim ama daha fazla ona rezil olmak istemediğim için ayaklanıp hızlıca odamdan temiz bir pijama takımı almış koridorda karşılaştığım Taehyung'a misafir odasını gösterip pijama takımını da eline tutuşturduktan sonra üstümü değiştireceğim diye odama kaçmıştım. Çünkü Taehyung yüzünde güzel bir tebessümle tüm hareket ve mimiklerimi izliyordu.

Üstümü değiştikten sonra kontrol amaçlı Taehyung'un yanına gittiğimde ilk başta odanın ışığı kapalı olduğundan uyuduğunu snsam da başımı içeri uzattığımda sırtını yatak başlığına yaslamış bir şekilde telefonundan bir şeyler izlediğini görmüştüm.

Beni fark edip kafasını telefonundan kaldırdığında konuşma gereği duymuştum.

"Bir isteğin var mı diye bakmaya gelmiştim."

"Teşekkür ederim Jungkook ben gayet iyiyim."

"O zaman iyi geceler."

"İyi geceler."



*********


Bu sefer uzun bir bölüm yazdım 🫢

Umarım seversiniz 🩵

Dişer bölüm görüşürüz ✌️

•Leo

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro