thv.
Jungkook bir bakar mısın
(12.45)

Üzgünüm geç gördüm mesajını
Bir şey mi diyecektin
(14.17)

thv.
Niye bana yalan söyledin?

Ne yalanı?
Şu an seni anlamıyorum

thv.
Hani iyiydin
Instagramda paylaştığın fotoğrafın altındaki
yorumu görmesem gece kötü olduğundan haberim bile olmayacaktı

Taehyung
Ben seni rahatsız etmek istemediğim için söylemedim

thv.
Şu anlık bunu es geçiyorum
Ve bu sefer bana dürüstçe cevap ver Jungkook
İyi misin yoksa kötü müsün?

Cevap vermek zorunda mıyım?

thv.
Anlaşıldı kötüsün

Sadece üşüyorum ve burnum akıyor ve öksürüyorum ve boğazım çok ağrıyor
Bence iyi sayılırım

thv.
Tanrım sen ciddi misin!
Hemen annene ya da babana söyle ve seni hastaneye götürsünler

Şey...
Annemle babam Busan'da yaşıyorlar

thv.
Yakın arkadaşlarından rica et
Daha kötü olmadan hastaneye gitmelisin

Beni hastaneye bırakmasını isteyebileceğim bir yakın arkadaşım yok şu an Eunwoo'nun arabası yok ve kuzenimde bilmiyor

thv.
Tamam ben geliyorum o zaman
Hazırlan yaklaşınca haber veririm

Taehyung hayır teşekkür ederim ama gerek yok cidden

thv.
Sus ve dediklerimi yap Jungkook
Ben şimdi çıkıyorum
çevrimdışı

Üfff

- - - - - - -

Sıcak yorganımın altından kendimi güç bela ayırıp beni almaya geleceğini söyleyen Taehyung yüzünden üstümdeki kalın hırkamı ve pijamalarımı çıkarmıştım.

Dolabımdan çok da kalın olmayan bir çizgili pijama gibi duran bir alt ve üstüme de kalın bir sweat geçirmiş yataktan çıkmadığım için karışan saçlarımı elimle öylesine şekillendirmiştim.

Biraz ayılabilmek için odamdan çıkıp mutfağa ilerlemiş kendime bir bardak su doldurup içmiştim. Yutkunduğumdan dolayı boğazım acıdığı için yüzümü buruşturarak elimle sanki geçecekmiş gibi boynumu ovalamıştım. Aslında hastalığımı kimseye söylemeden daha doğrusu kimseyi rahatsız etmeden kendi kendime atlatmayı planlıyordum ama Eunwoo beni ele vermişti.

Ben bunları düşünürken telefonuma gelen mesajla telefonumu, cüzdanımı ve anahtarlarımı almış; montumu giymiş ve aşağı inmiştim.

O günki gibi siyah Jeep'iyile gelen Taehyung tam kapımın önünde durmuş bir şekilde bekliyordu. Ben de oyalanmadan ön koltuğa oturduğumda arabanın sıcak olmasıyla biraz da olsa rahatlamıştım.

Kemerimi hızlıca takıp ellerimle istemsiz bir şekilde kollarımı sıkıca sararak birbirine çarpan dişlerimi durdurmaya çalışıyordum.

Anlıma değen soğuk elle ürpererek Taehyung'a döndüğümde bu sefer anlımdan ayrılan elini boynumda hissetmiştim. Yüz ifadesi düz ve sertti.

"Ateşin fazla."

Bunu demesinin üzerine aramızda hiçbir diyalog geçmezken çalıştırdığı arabasıyla kısa sürede hastaneye varmıştık.

Özel hastaneye geldiğimizi gördüğümde -bu arada burası biraz fazla özel kalıyordu- itiraz ederek Taehyung'a bakmıştım.

"Taehyung burası olmaz cidden."

"Jungkook sen bunu dert etme ve iyileşmene bak."

Boğazım acıdığı için öksürmüş -tabii bu daha da acıtmıştı- yüzümü buruşturarak  kısılan sesimle tekrar konuşmuştum.

"Taehyung ama cidden olmaz. Buraya getireceğini bilseydim kabul etmezdim."

"Jungkook burası halamın hastanesi. Şimdi bunu dert etme lütfen. Zaten kötüsün."

Bunun üzerine daha fazla itiraz etmeden arabadan indiğimde bedenime çarpan soğuk havayla vücudum kasılmış tekrardan titremeye başlamıştım. Cidden hasta olmayı sevmiyordum.

Benim üşüdüğümü fark eden Taehyung hızlıca arabanın önünden dolanarak yanıma gelmiş kolunu belime sararak vücudumu kendi sıcak vücuduna yasladığı gibi bizi hızlıca içeri sokmuştu.

Onu gören personeller hiç beklemeden yanımıza ulaştığında Taehyung onlara hızlıca durumu özetlemişti. Hemşirelerden biri kibar bir şekilde konuştuğunda ne kadar boğazımdan dolayı konuşmak istemesem de cevaplamıştım.

"Biraz daha yürüyebilir misiniz yoksa sedye getireyim mi?"

"Yürüyebilirim."

Hemşirenin gösterdiği muayene odasına vardığımızda Taehyung oturmama yardımcı olmuş ardından üstümdeki monta uzanmıştı ama ben üşüdüğüm için çıkarmak istemiyordum.

"Jungkook hadi ama çıkaralım şunu. Ateşin yüksek ve üzerindeki montu çıkarmazsan daha da kötü olacaksın."

Dudaklarımı isteksizce büzüp hastalıktan dolayı akan gözlerimle yüzüne baktığımda iç çekip tekrar montuma uzanmıştı.

İstemeyerek de olsa montumu çıkardığında kollarımı tekrar sıkıca sarmıştım. Dişlerim daha sert takırdarken istemsizce ısınmak için kendimi dizlerime doğru eğmiş iki büklüm bir şekilde durmaya başlamıştım. Ama Taehyung beni şaşırtarak başımı omzuna koymamı sağlamış ardından sıcak ellerini sırtımda gezdirmişti.

"İyi olacaksın Jungkook az daha sabret."

İçeriye giren hemşireyle o benden ayrılmış ben de mecbur dikelmek sorunda kalmıştım. Hemşire ateş ölçerle ateşimi ölçtüğünde beklediğinden daha yüksek çıkmış olacak ki hareketleri ve konuşması hızlanmıştı.

"Üstünüzdeki kalın sweatten tek kolunuzu tamamen çıkarın lütfen. Ben hemen doktoru çağırıyorum."

Taehyung'un yardımıyla tek kolumu sweatimden çıkarmış dolu gözlerimle yüzüne bakmıştım. Üzgünce yüzüme bakıp içine bir soluk çektikten sonra eliyle nazikçe gözüme gelen saçlarımı kenara iteklemişti.

- - - - - - -

İçeriye giren doktorun beni muayene edip bir odaya yatıralı yarım saat oluyordu.

Odadaki yatakta üst tarafım tamamen çıplak bir şekilde koluma açılan damar yoluyla uyumamak için direniyordum.

Vücudum yine üşüdüğü için hafiften titriyordu ama daha iyi sayılırdım. Vücuduma konan soğuk bezleri hemşire daha yeni götürmüştü. Ne kadar sızlanıp ağlayacak gibi olsamda o soğuk bezler ateşimi düşürmüştü. Bir de bunlar olurken yanımda durup şikayet etmeden bana yardımcı olan Taehyung vardı.

"Jungkook."

Taehyung'un seslenmesiyle gözlerimi aralamak için kırpıştırıp yüzüne baktığımda bana gülümseyerek bakıp alnımdaki saçları geriye doğru iteklemişti.

"Uyusana neden direniyorsun?"

"Gece gece benimle uğraşıyorsun."

Üzgünce konuşmamla onaylamazca yüzüme bakıp beni ikna etmek istercesine konuşmuştu.

"Jungkook cidden sorun değil. Lütfen artık kendini düşünür müsün?"

İstemsizce dudaklarımı büzerek konuştuğumda dudaklarıma kayan bakışlarını yakalamamla utansam da doğal davranmaya çalışmıştım.

"Ama geceyi evinde geçir bari. Benim yüzümden uykusuz kalma."

"Merak etme senin iyi olduğundan emin olduğum zaman gidip boş bir odada yatacağım zaten."

Ben de bu sözlerine güvenip çok geçmeden uykuya dalmıştım.

*********

Biliyorum bu kitabımı okuyan kimse yok ama yine de bölüm yazmak istiyorum

Umarım bölümü seversiniz🩵

Diğer bölüm görüşürüz ✌️

•Leo