Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

#10 Kar Savaşı 🛒










"Jungkook utanma artık bebeğim."

"Üff, demesi kolay."

Dedemin bizi öpüşürken yakalaması üzerine Jungkook utanıp geri eve kaçmıştı. Atımı bağlayıp bende eve geçtiğimde dedem Jungkook'un odama çıktığını söylemişti ve odaya gittiğimde Jungkook'u bulamayıp ufak çaplı bir panik yaşamıştım. O sırada lavabodan gelen 'Taehyung sen misin?' Sorusuyla rahatlayıp Jungkook'u oradan çıkması için ikna etmeye çalışıyordum.

"Aç hadi kapıyı bebeğim hım? En azından ben de yanına geleyim öyle kapat kendini?"

Oluşan sessizlikle tedirgin olup biraz üzgün hissetsemde kilit sesini duymamla gülümseyerek aralık kapıdan kızarmış suratıyla bana bakan Jungkook'u görmüştüm.

"İçeri gelmek ister misin bebeğim? Yoksa ben mi yanına geleyim?"

Jungkook'un sandığımdan daha utangaç bir kişiliği vardı anlaşılan ya da aileme karşı henüz aşamadığı bir utancı vardı.

Odaya bir göz atıp lavabodan çıktığında gülümseyerek elini tutmuş yatağımı es geçerek kıyafet odama götürmüştüm bizi.


Arkamızdan kapıyı kapatıp arkadaki tekli koltuğa oturmuş kıyafetlerime bakınan Jungkook'u izlemeye başlamıştım. Anlaşılan kafası böyle dağılacaktı.

"Burası aynı sen kokuyor çok güzel."

"Bence senin kendine has kokunun daha güzel."

Utanarak bana bakmış yanıma adımlamıştı. Tam karşıma yere oturacağı sırada onu engellemiş dizlerimi patpatlamıştı. Bana şaşkınca bakmasını fırsat bilerek kucağıma çektiğimde bacaklarını iki yanıma atarak kucağıma oturmuş ardından gülümseyerek yüzüme bakmıştı.

"Kucağıma çıkarken utanmıyorsunuz Jungkook bey?"

"Ben ailen yüzünden utandım biraz."

"Utanmana gerek yok ki canım. Onlar zaten seni sevdiğimi biliyorlar ve seni tanımak istiyorlar."

"Tamam buna alışmaya çalışacağım."

Bir süre sessizce birbirimizin yüzlerini turlamıştı gözlerimiz. Yüzündeki benleri tek tek öpmek istiyordum. Özellikle de burnunun ucundaki beni. Gözlerine baktığımda bakışlarını dudaklarımda tuttuğunu görmek yutkunmama ve bakışlarımın onun dudaklarına kaymasına neden olmuştu. O kalın dudakları dün iyi öpememiştim değil mi? O zaman şimdi güzelce öpmeliydim.

Yavaşça dudaklarına doğru uzanmaya başladığımda belimdeki ellerinin sıkılaştığını hissedip memnunca gözlerimi kapatarak kendimi o kalın dudaklarına kapamıştım.

Sakince birbirimizin tadını sindire sindire öpüşüyorduk. Sevgimizi dudaklarımızla aktarıyorduk birbirimize.

Alt dudağını ısırıyor emiyor ve çekiştiriyordum. O da aynısını benim üst dudağım için yapıyordu. Başımı yana yatırarak öpücüğümüzü daha ıslak ve derin bir hale getirdiğimde hiç beklemediğim bir şey olmuş Taehyung belimden sıkıca kavradığı elleriyle beni kadıklarına çekip bir elini kalçama doğru kaydırarak kendisine bastırmıştı. Ve tanrım galiba o sertleşmiş miydi?

Dudaklarımın aradından çıkan inleme onun dudaklarının arasına karıştığında soluk soluğa ayrılmıştık birbirimizden.

"Sen içeri geç bebeğim benim lavaboda ufak bir işim var."

Utanarak kucağından kalktığımda çenemden tutup dudaklarıma kısa bir öpücük kondurmuş ardından biraz tuhaf bir yürüyüşle lavaboya girdiğinde ellerimle yüzüme yelpaze yapıp odasındaki yatağa kendimi yüzüstü atmıştım.



*********





Akşam yemeği yendikten sonra Taehyung bana etrafı gezdirmek istediğini söylemiş böylece üstümüze kalın bir şeyler alarak bahçeye çıkmıştık.

"Ailen cidden bana karşı çok kibar. Ve galiba burdan ayrılır ayrılmaz aileme senden bahsedeceğim ve seni onlarla tanıştıracağım. Emin seni seveceklerdir!"

"Gergin ve heyecanlı hissetmem normal mi?"

Gülerek koluna yaslandığım bedenin hâlâ daha büyük bir ciddiyetle suratıma bakması ufak bir kahkaha daha atmama neden olmuştu.

"Şimdi beni anladın mı Kim Taehyung?!"

"Çok iyi anladım canım emin ol."

Bir süre daha sessizce yürümüştük. Bakışlarım Taehyung'un sakin ama gülen yüzünü bulduğunda ben de gülümsemiş ardından yanağına hızlı bir öpücük kondurup tekrar önüme dönmüştüm. Ama aklıma daha bu sabah yaşananlar gelmişti.

"Şu hareketleri aniden yapmazsan sevinirim bizde de kalp var hani?"

"Yaa Taehyung napıyım çok tatlı geliyorsun arada gözüme!"

"Şu an seni ısırmak istiyorum ama ilk günden benden kaçma diye sakince duruyorum görüyorsun."

"Hii yamyam mısın yoksa Taehyung?"

Aniden beni belimden yakalayıp yanağımı ısırmasını beklemiyordum! Ve aynı şekilde diğer yanağımı ısırmasını da beklemiyordum.

"Ohh bu gece rahat uyuyabilirim."

Omuzlarına koyduğum ellerinimi sıkarak başımı yan çevirmiş ardından boyun girintisine yaslamıştım. Neden bilmiyordum ama sadece sessizce bana sarılmasına ihtiyacım vardı. Sanki içimdeki hisleri anlamış gibi çenesini başıma yaslamış ellerini belime daha sıkı sarıp yavaş hareketlerle sağ sola sallanmaya başlamıştık.

Boynundan yükselen kendine ait kokusuyla tebessüm ederek gözlerimi kapatmış ana ayak uydurmuştum.

Böyle birbirimize sarılı çok zaman geçmemişti ki yüzüme değen soğuk ama tenimin ısısında hemencecik eriyi veren kar tanesiyle gülümseyerek heyecanla başımı kaldırmıştım. Bu güzel anı taçlandıran kar taneleriyle heyecanla Taehyung'un kolları arasından çıkıp bir kaç adım uzaklaştıktan sonra kollarımı iki yana açmış bir şekilde gülümseyerek etrafımda dönemeye başlamıştım.

Tanrım her şey o kadar güzeldi ki! Bir anda belime sarılan Taehyung ikimizi de arkamızdaki karlara yatırdığında gülerek onu üstümden itip yanıma attıktan sonra kahkaha atmış avucuma  aldığım kar ellerimi üşütsede Taehyung'un yüzüne atmıştım. Yüzünde oluşan tepkileri keyifle izlerken boş anımdan faydalanıp bu sefer o beni kara yatırmıştı ancak o da yan tarafımızda karların yığılı olduğunu hesaplayamadığı için bir anda vücudum kara gömülmüştü. Tüm bedenimde hissetmeye başladığım karın soğukluğu bu hissi özlemiş olduğumdan beni mutlu ederken Taehyung'un da yardımıyla içine gömüldüğüm kar yığınından çıkıp kahkaha atmaya başlamıştım. Aynı şekilde o da bana eşlik etmişti. Üstelik kızaran yüzlerimiz bizi daha da komik gösteriyordu.


*********

Sakinleşip şakalaşmayı bıraktığımız gibi üşüdüğümüz için eve geçmiştik ve bu ıslak ve soğuktan kızarmış halimiz evdekileri birazcık panikletmişti.

Önce sıcağa yakın ılık suyla ısrarım üzerine ilk Taehyung duş almış bayan Kim'in ikimiz için özellikle seçtiği kalın pijamalardan siyah olanı giymişti. Ben de aynı şekilde duşa girip lacivert olanı giydiğimde Taechon dede ikimizi de şömineli diğer odalara göre ufak ama aslında büyük olan başka bir oturma alanına getirmişti.

Şöminedeki odunları daha da harlayan bay Kim bizi gördüğü gibi elindeki metal çubuğu bırakmış ardından bayan Kim'in verdiği pofuduk iki yer minderini şömineye çok da yakın olmayacak şekilde yerleştirmiş bizi oturttuktan sonra da sırtımıza battaniye örtmüştü. Ve şu an şöminenin önünde aşırı derecede mayışmış hissediyordum.

Gözlerimi aralamama sebep olan şey bayan Kim'in alnıma yasladığı serin eli olurken irkilerek battaniyeme daha da sarınmıştım. Alnımdan çektiği eliyle bir de Taehyung'un ateşini kontrol etmiş ardından Taechon dedeye dönerek konuşmuştu.

"Ateşleri çıkacak gibi."

"O zaman ecza dolabından ilaç getir oğlum hadi."

Bay Kim Taechon dedeyi ikiletmeden odadan çıktığında üzgünce bayan Kim ile Taechon dedeye bakmıştım.

"Özür dilerim size iş çıkartıyorum."

"O nasıl laf öyle Jungkook'cum. Böyle düşünme lütfen canım. İnsanlık hali hasta olabilirsin. Sadece kötüleşmeni istemiyoruz ve acı çekmeni. Şimdi sen bunu düşünme lütfen."

"Teşekkür ederim."

"Rica ederim canım. Ah bak! Haesung ilaç da getirdi."

Taehyung'un babasının getirdiği ilacı içmiş bir süre daha orada sessizce oturmuştuk lakin gözümden uyku akıyordu ve anladığım kadarıyla Taehyung'un da öyleydi.

"Hadi artık yataklarınıza geçin bakalım. Gece kendinizi iyi hissetmezseniz haber verirsiniz tamam mı?"

"Tamam annecim. Hadi iyi geceler."

Taehyung ile beraber uyuşukça odasına doğru yol alırken Taehyung üzgünce konuşmuştu.

"Özür dilerim Jungkook. Bünyenin hassas olduğunu bile bile seni kara yatırdım."

"Hayır sorun değil Taehyung. Hem azıcık eğlenceden kim ölmüş. Ama bence bu sefer hastalığım hafif geçecek. O yüzden endişelenme ve sende kendine dikkat et."

"Sorun da orada zaten Jungkook. Ben kendimi o kadar kötü hissetmiyorum. Tamam şu an yorgunum ama yarın senden daha iyi olursam cidden çok pişman hissederim. Resmen bilerek seni hasta ettim."

"Taehyung. Sorun yok dedim. Hadi yatalım artık tamam mı?"

"Peki gel bakalım kollarımın arasına."

Gülümseyerek onun sıcacık kollarının arasına girip belimize kadar çektiğimiz battaniye ile kısa sürede uyumuştuk.



***********



Umarım bölümü seversiniz 🩵
Diğer bölüm görüşürüz ✌️


•Leo

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro