medya:Zümra Aydın

sabah uyandım gibi kendimi lavaboya attım karnım feci bir şekilde ağrıyordu işlerimi halledip çıktım üzerimi değiştirdim aynada kendime bakarken gözlerimin çok kötü ve acınası bir halde olduğunu gördüm daha fazla bakamadım kendime aşağıya  indiğimde bir hazırlık telaşı olduğunu gördüm hazırlık yapılıyor olması gözlerimin dolmasına yetti.

Mutfağa gittiğim de orada da hazırlık olduğunu gördüm ama hazırlayan insanların içinde annemi görememiştim merdivenlere dönüp yukarıya annemlerin odasına geldim kapıyı tıklattım ama ses gelmedi tekrar tıklattım bu sefer annem kapıyı her tarafı mosmor bir şekilde gördüm telaşla annemi içeriye doğru götürüp arkamızdan kapıyı kapattım ve anneme ne olduğunu sordum ama annem ne konuşuyordu ne de cevap veriyordu cevap vermese dahi bunun kimin yaptığını biliyordum annem babama karşı geldiği için onu bu hale getirmişi.

...

yemeğimizi yemiştik tabi annem yemeğe inmediği için ona odasına servis yapıldı misafirlerin daha doğrusu beni istemeye gelecek olan insanların gelmesine az kalmıştı. Annemin odasından çıktıktan sonra kuaför geldi ve zorla beni hazırladılar ne kadar istemiyorum desem de dinlemediler işlerini yapmaya devam ettiler. Kapının çalması ile babam yerinden kalktı ve bana kalkmam için kafasını salladı istemeye istemeye yüzüme sahte bir gülümseme ekleyip kapıyı açtım  ilk başta altmışlı yaşlarda bir adam girdi içeriye sonrasında tahmin ettiğim göre kayınvalidem olacak kadın ve yanında eşi içeriye girdiler en son uzu boylu siyah takım elbise giymiş bi adam girdi sanırım evleneceğim adam buydu "çok da fena değilmiş" ne diyorum ben ya .

Herkes içeriye girdi kahve içildi bir hafta sonra düğün yapılacakmış" insan bize de sorardı değil mi sanki siz evleniyorsunuz" . Evleneceğim çocuğun ismi Ege'ymiş onlar gittikten sonra   direk kendimi odaya attım ve ağlaya ağlaya uyuyakaldım uykuya dalmadan önce hatırladığım tek şey babamın odama gelip başımı okşayıp "seni evlendirmek zorunda kaldığım için çok özür dilerim kızım" dedi ve gitti rüya olup olmadığını sorguluyordum sürekli.

Sabah erken kalkmak zorunda kalktım malesef ki misafirlerimiz kahvaltıya geliyorlardı aslın da iyi çocuğa benziyordu Ege ama bu evlenmek istemediğim düşüncemi değiştirmiyor. 

Gelmişlerdi kahvaltımızı yaptıktan sonra erkekler salona geçti biz ise diğer bir odaya geçtik sohbet etmeye başladılar o sırada annem konuşmaya başladı;

"kızım, hadi babanlara ve bize kahve yap da içelim" dedi annem demesiyle ayağıya kalktım benle beraber benim yaşlarımda bir kız daha ayaklandı

"bende madem sana yardım edeyim yengecim :)"dedi adını bile bilmediğim kız sanırım kardeşiydi -bunlar da ne kalabalık bir aile çıktılar- dedim kendi kendime her yer doluydu evde boş yer sadece yatak odalarıydı sülaleyi toplayıp gelmişler tabi aklımdan da -ben bu kadar insana nasıl kahve yapacağım- diye geçiriyordum.

düşüncelerimden sıyrılıp cevap verdim şaşkın bir şekilde;

"yengecim?" dedim kız gülerek koluma girip ilerlemeye başladı tabi o sırada şaşkınlıkla verdiğim cevaba karşılık verdi 

"e abimle evleniyorsun ya otomatik olarak sende benim yengem oluyorsun. Bu arada ben Elif tanışma fırsatımız olmadı bence çok iyi anlaşacağız ;)" deyip gülerek göz kırptı.

...

Yarın evleniyordum, bu geçen günlerde sürekli beraberdik aslında bakarsan ege ile pek çok konuşmamız olmadı elif ile sürekli beraberdik yıllardır bulamadığım en yakın arkadaşım elifmiş biri bana bunu önceden ilerde ki görümcen senin en yakın arkadaşın aslında deseler inanmazdım gülüp geçerdim ama öyleymiş. Her şey hazırlandı gelinlik ve damatlık alındı

Zümra'nın gelinliği

Ege'nin damatlığı* aslında aklımdaki böyle değildi aklımda ki gibi damatlık bulamadım bununla idare edelim