~Four dots~

Μερικές φορές ο φόβος είναι το μόνο πράγμα που μας στερεί την ευτυχία. Ωστόσο, μία καλή συμβουλή από μια εκπληκτική κοπέλα είναι αρκετή για να μεταβληθεί η σκέψη της Pandora.

|Lily Evans/female oc (Pandora Fibblestone)|

^2.2 k words

•Uhhh, my bisexual heart was so happy while writting this, just some good old fluff after soooo many one shots of angst, also i wrote the oc as a sapphic BUT u can read her as bi/pan/queer as well, it's all up 2 u•

Συστήνω να βάλλεται το τραγούδι που έχω παραπάνω, fever dream της mxmtoon, γιατί κυριολεκτικά είναι η έμπνευση του σημερινού one shot. Επίσης, υπενθυμίζω πως δέχομαι requests, αν ενδιαφέρεστε τσεκάρετε το πρώτο κεφάλαιο <33

Οι απαλές αχτίδες του ήλιου ζέσταιναν το δέρμα της. Έκλεισε ελαφρά τα βλέφαρα της, επιτρέποντας τον εαυτό της να χαλαρώσει, με το άγγιγμα της Lily καθώς έπλεκε τα μαλλιά της να την ηρεμεί. Η λίμνη απλωνόταν μπροστά τους, ενώ στα δροσερά νερά της καθρεφτιζόταν ο λαμπρός απογευματινός ήλιος, ο οποίος χάριζε μια πανέμορφη λάμψη για όποιον ξάπλωνε τα μάτια του στην λίμνη.

"Έτοιμη", χαμογέλασε η Lily, και δένοντας την δεύτερη πλεξούδα της φίλης της με ένα δικό της λαστιχάκι, πέρασε και τις δυο πλεξούδες μπροστά στους ώμους της κοπέλας. Έπειτα κάθισε δίπλα της. Η Pandora άνοιξε τα βλέφαρα της, τα δάχτυλα της διέτρεξαν τα πλεγμένα πλέον μαλλιά της.

"Ευχαριστώ Lily", της χαμογέλασε.

"Δεν κάνει τίποτα", η κοπέλα καθρέφτισε το χαμόγελο της, κι έπειτα έστρεψε το βλέμμα της στην απέραντη λίμνη. Στήριζε το βάρος της στους αγκώνες της, ενώ τα πόδια της ήταν απλωμένα στο καταπράσινο γρασίδι. Τα πορφυρά μαλλιά της έπεφταν ανέμελα στους ώμους της, ενώ τα λαμπερά πράσινα μάτια της ήταν μισόκλειστα, μια επιχείρηση να μειώσει την ενόχληση της από το ϕως του ήλιου.

Η Pandora απέστρεψε βιαστικά το βλέμμα της από την κοπέλα, προτού αποφασίσει πως η λίμνη ήταν ένα εξαίσιο θέαμα, αν κι επρόκειτο για συμβιβασμό. Ωστόσο, ήταν οπωσδήποτε καλύτερο από το να την αντιληφθεί η κοπέλα και να αρχίσει τα πειράγματα της.

"Πόσο θα ήθελα να κολυμπήσω αυτή τη στιγμή", μονολόγησε η Lily, αναστενάζοντας γεμάτη λαχτάρα. "Πάμε;", γύρισε το βλέμμα της προς την Pandora, η οποία άνοιξε τα μάτια της διάπλατα, αδύναμη να κρύψει την έκπληξη της. 

"Τώρα; Στην λίμνη; Αποκλείεται", κούνησε το κεϕάλι της κατηγορηματικά, μα η Lily δεν θα παραιτούταν τόσο εύκολα.

"Έλα τώρα, Dora! Ζήσε λίγο!", αναϕώνησε έντονα, και ανασήκωσε τα ϕρύδια της. "Ξέρω πως οι γονείς σου είναι αυστηροί, μα δεν είναι εδώ τώρα. Σπάσε λίγο πλάκα".

"Υπάρχουν πολλοί καθηγητές", αντείπε το κορίτσι. "Κι επίσης, τώρα κάνεις σαν τον Sirius και τον James".

"Με παρομοιάζεις με αυτούς τους δυο μπουμπούνες; Με πληγώνεις βαθύτατα", έκανε η Lily, δήθεν προσβεβλημένη, αντλώντας ένα χαμόγελο και ένα κούνημα του κεϕαλιού από την ϕίλη της.

Για μερικές στιγμές επικράτησε σιωπή, με την Pandora να ϕοβάται πως αυτή οϕειλόταν στην αναζήτηση ιδεών, εκ μέρους της Lily, σχετικά με την βουτιά τους στα καθαρά νερά. Ωστόσο, σύντομα το τραγούδι των πουλιών και το θρόισμα των ϕύλλων συνοδεύτηκαν από την ζωντανή ϕωνή της Evans.

"Λοιπόν", αναϕώνησε, και στράϕηκε απότομα προς το μέρος της κοπέλας. Πλέον καθόταν οκλαδόν, όμοια με την Pandora, ενώ οι παλάμες της ήταν θαμμένες στο γρασίδι, με τον κορμό της να γέρνει ελαϕρώς προς την κοπέλα. "Άκου τί θα κάνεις. Θα βρεις μια λίστα με όσα πράγματα θες πραγματικά να κάνεις, αλλά ο ϕόβος σε κρατάει πίσω".

Η Pandora συνοφρυώθηκε, καθώς τα λόγια της Lily κατάϕεραν να κεντρίσουν έντονα το ενδιαϕέρον της.

"Δεν μπορώ να σκεϕτώ κάτι", ομολόγησε, μιας και η παραμικρή επιθυμία δεν ξεπηδούσε στο μυαλό της.

"Είναι εύκολο", επέμεινε η κοπέλα, προτού ξεκινήσει την παράθεση μιας σειράς ιδεών. "Ας πούμε, ένα ταξίδι που πάντα ήθελες να κάνεις, ή το επάγγελμα που ονειρεύεσαι να κάνεις, ή ίσως μια βλακεία που από μικρή ήθελες να δοκιμάσεις, ή ίσως ένα αγόρι το οποίο σου αρέσει", στο τελευταίο σήκωσε το ϕρύδι της, συνοδεύοντας την κίνηση με ένα υπαινικτικό χαμόγελο.

"Τί ήταν το τελευταίο;", ρώτησε το κορίτσι.

"Ποιο;".

"Ξέρεις ποιο".

"Σε τι αναϕέρεσαι;", η Lily επέμενε στο προσωπείο της ανίδεης κοπέλας, κάτι που έκανε εν τέλη την Pandora να παραιτηθεί.

"Είσαι βάναυση, Evans", αναστέναξε, ρίχνοντας το κεϕάλι της πίσω, ηττημένη.

"Βλέπω πώς κοιτάς τον Remus", έκανε η κοπέλα, η ϕωνή της πιο ψιλή από ότι συνήθως, για τον απλούστατο λόγο πως είχε σκοπό να εξυπηρετήσει περιπαιχτικούς σκοπούς.

"Τον Remus;", έκανε έξαφνα η Pandora. "Πώς τον κοιτάζω δηλαδή;", σήκωσε το ϕρύδι της.

"Έτσι", αποκρίθηκε η Lily, κι έγειρε ελαϕρώς το κεϕάλι της, ωστόσο, πέρα από αυτό, το παραμικρό δεν άλλαξε στην έκϕραση της.

"Γίνεσαι γελοία", στριφογύρισε τα μάτια της. "Με τον Remus είμαστε μόνο ϕίλοι", τα λόγια της ήταν ειλικρινά, όχι μια απλή προσωπίδα για να συγκαλύψει τα συναισθήματα της. Εξάλλου, γνώριζε πως ήταν άσκοπο να κρατάει το οτιδήποτε κρυϕό από την Lily. Ήταν σαν να κρύβεται πίσω από το δάχτυλο της.

"Καλά. Αλλά εσύ σίγουρα του αρέσεις", χαμογέλασε. Μολαταύτα, αυτό το χαμόγελο δεν άρεσε ιδιαίτερα στην Pandora. Την ενοχλούσε το γεγονός πως η Lily δεν έτρεϕε την οποιαδήποτε ενόχληση για αυτό το ενδεχόμενο, μα σαϕώς δεν εκδήλωσε τα ανώριμα συναισθήματα της. Αντίθετα, περιορίστηκε σε μια ακόμα περιστροϕή των ματιών της.

"Γιατί αντιδράς έτσι!", αναϕώνησε η Lily. "Είσαι τόσο όμορϕη, κι έξυπνη κι αστεία κι ευγενική, κάθε αγόρι θα ήταν τυχερό αν σε είχε". Τα λόγια της κοπέλας χρωμάτισαν τα μάγουλα της Pandora με μια ροδαλή απόχρωση, μα η ίδια έσκυψε το κεϕάλι της στο έδαϕος, ελπίζοντας πως η ντροπή της διέϕυγε της προσοχής της ϕίλης της. Τα δάχτυλα της άρχισαν να παίζουν αμήχανα με την άκρη του γρασιδιού, τραβώντας νευρικά μερικά κομμάτια από αυτό, μα η Lily ϕάνηκε να βρίσκεται σε άγνοια σχετικά με την θέση της ϕίλης της, καθώς συνέχισε ακάθεκτη τον λόγο της.

"Θέλω τέσσερις κουκίδες", μίλησε, και σηκώθηκε από το γρασίδι. Τίναξε το τζιν της, ενώ ένα λαμπρό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της. 

"Τέσσερις;", επανέλαβε έκπληκτη η κοπέλα. "Πώς θα βρω τέσσερις;".

"Πιστεύω σε εσένα", έκανε μια θετική χειρονομία. "Όταν τελειώσεις, έλα να με βρεις", συνέχισε, και ξεκίνησε να απομακρύνεται. "Και να θυμάσαι. Οι μέρες είναι σαν πατημασιές στο χιόνι!".

"Τί σημαίνει αυτό; Και ποιος στο έμαθε;", ϕώναξε η Pandora προκειμένου η κοπέλα να την ακούσει.

"Το διάβασα σε ένα βιβλίο!", αποκρίθηκε στην ίδια ένταση, προτού γυρίσει την πλάτη της και συνεχίσει με μεγαλύτερη ταχύτητα το βήμα της. Παρά την απόσταση που τους χώριζε, η Pandora είχε καταϕέρει να ακούσει το χαμόγελο στην ϕωνή της.

Αναστέναξε, και σήκωσε το κεϕάλι της στον καταγάλανο ουρανό, προς αναζήτηση κουράγιου. Θα το χρειαζόταν προκειμένου να ολοκληρώσει την αποστολή που της ανέθεσε η Lily.

Γρήγορα, βρήκε τον εαυτό της στο ίδιο σημείο, με ένα κομμάτι χαρτί κι ένα μολύβι. Επί ένα τέταρτο, έπαιζε νευρικά με το μολύβι που κρατούσε ανάμεσα στα δάχτυλα της, πασχίζοντας να βρει τουλάχιστον μία κουκίδα. Μα για κάποιον λόγο, αισθανόταν πραγματικά πως έκανες ϕαύλους κύκλους. Και το τελικό συμπέρασμα στο οποίο κατέληγε κάθε ϕορά, ήταν πως ήταν ήδη ευτυχισμένη. Δεν υπήρχε τίποτα αρεστό για την ίδια που να της στερούταν λόγω του ϕόβου.

Ως προσθήκη στην απελπισία της, όμοια με τον παγωμένο αέρα σε μια βροχερή μέρα, σήκωσε το κεϕάλι της μονάχα για να αντικρίσει τρεις ϕιγούρες να έρχονται σχεδόν τρέχοντας προς το μέρος της.

"Γεια Fibblestone", χαμογέλασε ο Sirius. Στεκόταν όρθιος, παρατηρώντας την αϕ' υψηλού, με τα χέρια του βαθιά μέσα στις τσέπες του, και τα μαλλιά του ανακατεμένα, κάτι ασυνήθιστο για τον ίδιο. Ο Remus κάθισε δίπλα της, με ένα εξίσου θερμό χαμόγελο, το οποίο η Pandora έσπευσε να επιστρέψει, ενώ ο Peter στάθηκε πλάι στον Sirius, ανασηκώνοντας ευγενικά τα ϕρύδια του, ο κλασικός πλέον χαιρετισμός του.

"Κάποιος λείπει", μίλησε η κοπέλα, καθώς μπροστά της στεκόταν μόνο τα τρία εκ των τεσσάρων αγοριών.

"Ο James έχει τιμωρία με τον Slughorn", αποκρίθηκε ο Sirius. "Θα του πούμε όμως πόσο σου κόστισε η απουσία του", συνέχισε και η κοπέλα κούνησε το κεϕάλι της. "Τί κάνεις εκεί;", ρώτησε κι έσκυψε ελαϕρώς προς το μέρος της.

"Ψάχνω να βρω τέσσερις κουκίδες".

"Πρέπει να είναι πολύ δύσκολο, εννοώ, το γρασίδι είναι πολύ ψηλό, έπρεπε να το είχαν κουρέψει, πώς αλλιώς θα βρεις τις μικρές κουκίδες μέσα σε αυτό το χαλί;", αστιεύτηκε το αγόρι, αντλώντας το γέλιο και των δύο αγοριών, μα όχι της κοπέλας.

"Σοβαρά, τί κάνεις;", ρώτησε ο Remus.

"Η Lily με έβαλε να βρω τέσσερα πράγματα που θέλω να κάνω και αν τα κάνω θα με κάνουν χαρούμενη, αλλά δεν τα κάνω λόγω του ϕόβου μου, και ειλικρινά δυσκολεύομαι", αποκρίθηκε αυτή βιαστικά, ελπίζοντας να έγινε αντιληπτή στα αγόρια. Ωστόσο, η επακόλουθη ερώτηση του Peter απέδειξε μάλλον το αντίθετο.

"Μιλάς σοβαρά ή...;".

"Δυσκολεύεσαι γιατί είσαι ατρόμητη ή υπερβολικά ευτυχισμένη;", ήρθε η προσθήκη του Sirius. Η κοπέλα αισθανόταν απελπισμένη, καθώς ξάπλωσε ηττημένη στο γρασίδι, με ένα επιϕώνημα ενόχλησης να γλιστράει από τα χείλη της. Μα ο Remus, η σωτηρία λέμβος της όπως πάντα, έσπευσε να την βοηθήσει. Ξάπλωσε δίπλα της, προτού μιλήσει.

"Είναι εύκολο", την καθησύχασε. "Ας πούμε, για εμένα είναι ότι σας είπα πως είμαι λυκάνθρωπος. Φοβόμουν ότι θα με κρίνατε, μα όταν τελικά σας το είπα, και κατάλαβα πόσο υποστηρικτικοί είστε, αισθάνθηκα πολύ χαρούμενος", χαμογέλασε, και οι ϕίλοι του καθρέϕτισαν το χαμόγελο του.

"Για εμένα ήταν το να αϕήσω την οικογένεια μου πίσω. Φοβόμουν την στάση τους, μα ήταν η καλύτερη απόϕαση που πήρα ποτέ", πρόσθεσε ο Sirius.

"Για εμένα να τρώω κάθε χρώμα από τα ζελεδάκια, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα ϕάω κάποιο με απαίσια γεύση, μα τώρα συνειδητοποιώ πως τα δικά σας είναι πολύ καλύτερα", συνέχισε ο Peter, ο οποίος χαμήλωσε το βλέμμα του. Ωστόσο, ο Sirius χτύπησε υποστηρικτικά την πλάτη του αγοριού, ενώ η Pandora κι ο Remus τον διαβεβαίωσαν πως κάτι τέτοιο δεν ίσχυε, πράγμα που ϕάνηκε εν τέλη να πιστεύει.

"Ωραίο μαλλί, παρεμπιπτόντως", ο Sirius έγνεψε προς τις πλεξούδες της κοπέλας.

"Ευχαριστώ. Η Lily τις έκανε".

"Και πού είναι τώρα;", ρώτησε ο Sirius.

"Χάθηκε κάπου στο ψηλό γρασίδι", αποκρίθηκε η κοπέλα και η παρέα γέλασε.

"Πάμε να την βρούμε, θέλω να κάνει και τα δικά μου μαλλιά", μίλησε ο Sirius, κι ο Remus σηκώθηκε από το γρασίδι προτού σϕίξει απαλά τον ώμο της Pandora.

"Να στα κάνει καρϕάκια", πρότεινε ο Peter.

"Ή να στα ξυρίσει", είπε ο Remus, και χάρη στα γρήγορα αντανακλαστικά του, κατάϕερε με έναν ελιγμό να ξεϕύγει από τα χέρια του γεμάτου βίαιες διάθεσης Sirius. Η κατάσταση εξελίχθηκε γρήγορα σε καταδίωξη, με τον Lupin στην θέση του θηράματος και τον Black στου κυνηγού.

"Καλή τύχη Dora", της χαμογέλασε ο Peter, και δίχως να χάνει χρόνο, έτρεξε πίσω από τους ϕίλους του, που απομακρύνονταν από την λίμνη προς το κάστρο.

"Αντίο", τον αποχαιρέτησε η κοπέλα, με το βλέμμα της να παρακολουθεί για μερικές στιγμές τους τρεις ϕίλους της, οι οποίοι παρά τα δεκαέξι χρόνια τους, συμπεριϕέρονταν σαν παιδιά πολύ μικρότερης ηλικίας.

Την στιγμή που το βλέμμα της βρέθηκε στο απαστράπτον νερό, και σε συνδιασμό με τα λόγια των αγοριών να αντηχούν στο μυαλό της, τα δάχτυλα της αγκάλιασαν το μολύβι σε μια περίπτυξη γεμάτη έμπνευση.

Δεν πρέπει να είχε περάσει πολύ ώρα από την στιγμή που τα τρία αγόρια την εγκατέλειψαν, μέχρι την στιγμή που ακούστηκε μια σειρά ήσυχων βημάτων στην πράσινη χλόη να την πλησιάζουν. Σήκωσε το κεϕάλι της μονάχα για να αντικρίσει την χαμογελαστή Lily. Της επέστρεψε το χαμόγελο, καθώς το λευκό χαρτί της είχε πλέον συμπληρωμένες τέσσερις κουκίδες, όπως ακριβώς είχε ζητήσει η ϕίλη της.

Η κοπέλα κάθισε οκλαδόν, απέναντι από την Pandora, έτσι ώστε τα πρόσωπα τους να βρίσκονται αντικριστά.

"Τα αγόρια με έστειλαν εδώ. Είπαν πως σε δυσκόλεψε η λίστα, οπότε να μην είμαι σκληρή μαζί σου", μίλησε η Lily, στερεώνοντας μια τούϕα από τα μακριά μαλλιά της πίσω από το αυτί της και μακριά από το όμορϕο πρόσωπο της.

"Ναι, μα δες! Είναι γεμάτο", χαμογέλασε περήϕανη η Pandora, ανεμίζοντας το χαρτί μπροστά στο πρόσωπο της Lily. Ωστόσο, την στιγμή που η κοπέλα επιχείρησε να το διεκδικήσει, η ϕίλη της τής το στέρησε, τραβώντας το μακριά. "Θα στο διαβάσω. Δηλαδή μόνο τις τρεις".

"Γιατί όχι την τέταρτη;", ρώτησε γεμάτη περιέργεια η κοκκινομάλλα.

"Σταμάτα γιατί θα χάσεις τις άλλες τρεις", την έκοψε η Pandora, και αϕού καθάρισε τον λαιμό της, ξεκίνησε την ανάγνωση.

"Πρώτον: Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω ϕροντιστής μαγικών πλασμάτων", μίλησε. "Αγαπώ τα μαγικά ζώα, μα οι γονείς μου βρίσκουν το επάγγελμα μη κερδοϕόρο. Θέλουν να γίνω χρυσούχος, λένε". 

Η Lily παρέμεινε σιωπηλή, κουνώντας μονάχα ενθαρρυντικά το κεϕάλι της, μια παρότρυνση στην Pandora να συνεχίσει.

"Δεύτερον: Θέλω να ϕάω ένα κέικ εκρηκτικής μαρμελάδας, που ξέρω πολύ καλά πως ϕτιάχνουν τα ξωτικά στην κουζίνα μα ποτέ δεν σερβίρουν. Αύριο, θα πάρω τον Sirius, και θα μπούμε στα κρυϕά να κλέψουμε μια ολόκληρη πιατέλα". Η δεύτερη κουκίδα έκανε την Lily να γελάσει και συνεπώς ένα χαμόγελο να ϕωτίσει το πρόσωπο της Pandora.

"Και τρίτον: Θέλω να ϕορέσω το ροζ ϕόρεμα στον Χριστουγεννιάτικο χορό, κι ας θέλει η μαμά μου και η αδερϕή μου να ϕορέσω το πράσινο. Μου αρέσει η δαντέλα στο ροζ, ενώ το πράσινο είναι γεμάτο τούλι και μοιάζω με μπουμπουνιέρα".

"Είμαι σίγουρη πως το ροζ σου ταιριάζει περισσότερο. Και η τέταρτη;", ρώτησε γεμάτη προσμονή, ϕανερά ανίκανη να καταπνίξει την περιέργεια της.

"Δεν σου λέω Evans", επέμεινε η κοπέλα, σταθερή στην αρχική της δήλωση. Δίπλωσε το χαρτί και το έβαλε στην τσέπη της, όπου ήταν ασϕαλές από τα περίεργα μάτια της.

"Καλώς, Fibblestone", μίλησε η κοπέλα. Φάνηκε να έχει παραιτηθεί, καθώς σηκώθηκε από το γρασίδι. Τέντωσε το χέρι της προς την Pandora προκειμένου να την βοηθήσει να σηκωθεί. Η κοπέλα το δέχτηκε πρόθυμα, και η Lily την τράβηξε, βοηθώντας την να σηκωθεί όρθια. "Υπάρχει περίπτωση να μου πεις;".

"Μια μέρα, σίγουρα", χαμογέλασε η Pandora. Η Lily γέλασε, και τύλιξε το μπράτσο της γύρω από της ϕίλης της, καθώς ξεκίνησαν να περπατάνε μαζί μακριά από την λίμνη.

Στο μεταξύ, το μικρό χαρτί γλίστρησε από την τσέπη της Pandora, εν άγνοια των δυο κοριτσιών, κι έπεσε στο πράσινο γρασίδι. Αν κάποιος περαστικός περνούσε σύντομα από εκεί και το σήκωνε στα δάχτυλα του, θα αντίκριζε τέσσερις κουκίδες με μια πρόταση να ακολουθεί καθεμία από αυτές. Και ανάμεσα σε αυτές, με υπογραμμισμένα γράμματα, θα αντίκριζε την τελευταία.

"Θέλω να πω στην Lily Evans πως την αγαπώ".