Pangwakas

"Drey, tama na yan," utas ni Brett habang inaagaw ang inumin kong black brandy.

Binawi ko iyon ng padarag mula sa kanyang kamay. Binigyan ko sya ng isang matalim na titig dahilan para mapabuntong hininga sya.

"Don't you dare try to stop me!" untag ko.

Nilagok ko ang pantatlong bote ng alak. Naubos ko na kanina ang dalawa at pinipilit ko pa ding uminom. Nasa Odie's Bar kami ngayon at walang trabaho si Brett. Ewan ko ba sa lalaking ito kung bakit nya gustong-gustong magtrabaho sa isang shop gayung mayaman naman sila at ubod ng yaman! Nasabi ko na bang mayaman?

"Drey, we should go home," sambit nya.

Shit! Naririndi na ako sa boses nya. Kung pwede ko lang syang suntukin sa harap ng mga tao ngayon. Kaso lasing ako at walang lakas para gawin 'yon.

"Just shut up Brett. Enjoy!" sabi ko at ngumisi.

"She asked me to guard you."

Napataas ang kilay ko. "Who?"

"Frost."

Oh yah right. His fiancé! Saya siguro ng buhay kapag natari ka na sa taong gusto mo at sa taong mahal mo. Kaso masakit din kapag natari ka sa isang taong wala namang gusto sa 'yo.

"Your fiancé?"

Tumango lang sya habang nakatingin ng masama sa 'kin. Anong ginawa ko sa kanya?

"Mag-c-cr muna ako. Don't do anything... unnecessary," tsaka sya umalis agad.

Akala mo naman mommy ko sya.

Nilibot ko aking paningin sa loob ng bar. Nakita ko ang isang babaeng napakalagkit kung makatingin sa 'kin. I smirked and then she walked straight towards me. Shit! She's fuckin hot ang sexy pero bakit ganun? Why am I still seeing her in my eyes.

"Hello," utas nya.

Nanliit ang mga mata ko dahil sa kalasingan. She looks familiar.

"You look familiar. Have we met before?" tanong ko.

Tumabi sya sa akin at humilig ng konti sa aking balikat. Guess she's into me!

"Yeah, well. Classmates tayo noon, we're batchmates pero hindi mo ako napapansin," sabi nya habang hinimas himas ang aking balikat.

Ngumisi ako. Pinapatulan ko naman kahit sino kaya siguro ayos lang. Isa pa, wala na sya dito sa Pilipinas. Andun na sya sa state at flight nya ngayong araw. Guess what? Hindi nya binasa ang text message ko. Shit her! She didn't gave me a chance to explain after what happened between me and Trixie.

"Who are you?" ngumisi ako.

"Amanda Dimagiba," malandi syang ngumiti sa 'kin. She bit her lip habang nakatingin sa mga labi ko.

Noong nagkita kami sa mall. I didn't expect to see her there. It was all an accident, accident but not for me. It's destiny! I was wishing for a sign back then na kung mahal nga talaga ako ni Key, magkikita kami. Guess what? She does love me.

"Dimagiba? Seriously?"

Tumango sya tsaka hinimas ang tiyan ko. She's fucking hot and sexy, she's one of my type. Biglang nanindig ang mga balahibo ko dahil sa haplos nya.

"Amanda na lang for short," she kissed my lips.

Not a wholesome kiss. Naglalapaan na talaga kaming dalawa. I held her chin para ituon ang direksyon ng labi nya sa labi ko. Oh god! She's a damn good kisser.

Huminto ako sa paghalik nang biglang may nagsalita sa harapan naming dalawa. Naka-eyeglasses sya at may hawak na guitar sa kanyang likuran. Napatingin sya sa amin, at ang sama nyang makatitig sa akin.

Umiling-iling sya as a sign of disappointment.

"Tsk, tsk. Key will be disappointed. Kakaalis nga lang nung tao, lumalandi ka na," malamig nyang sambit.

Nanlaki ang mga mata ko nang makita ko sya. Tumayo ako at agad na lumipad ang kamao ko sa mukha nya. I hate the guts of this guy. How dare he say HER name in front of me. Ako ang iniwan, bakit ako pa ata ang mukhang may kasalanan rito!

"Who do you think you are, Luke?" dinuro ko sya sa sobrang galit at inis.

Susugurin na nya sana ako ng isang suntok pero agad syang pinigilan ni Scythe at Clove na nasa likuran lang niya. Ako naman, si Brett at Xypher ang pumipigil sa 'kin.

"Ano ba! Tumigil na nga kayong dalawa!" untag ni ate P na pumagitna na rin sa gulo.

"He started it!" sabay duro sa kanya.

"What? Me? I didn't punch you. You punched me first! Pasuntukin nyo ako!!" pinilit nyang magpumiglas sa kamay nilang dalawa pero hindi nya nagawa.

"WILL YOU PLEASE STOP THIS! THE BOTH OF YOU! SHUT UP!" sigaw ni Precious.

Pinagtitinginan na kami ng ibang tao. Lahat sila natigil sa pagsasayaw dahil sa eskandalong ginawa namin.

"Huminahon kayo!" inis nya.

"Let me go," untag ko.

"Then calm down!" galit na sambit ni Xypher.

"I'm fvcking calm! So let me go."

Ginawa nila ang sinabi ko. Binitiwan na rin nila si Luke at nakita ko ang galit nyang mukha. Kung galit sya, mas galit ako sa kanya. He punched me infront of Minami noon at hindi ako binigyan ng pagkakataon para magpaliwanag. He's the reason behind all of these!

"Let's go, Drey," ani Brett. "Sabi ko naman sa 'yo na umuwi na tayo."

Sinamaan ko sya ng tingin. "Kaya kong umuwi mag-isa," malamig kong sambit.

Aalis na sana ako nang bigla na namang nagsalita ang hayop na si Luke. Sabihin nyo nga sa akin kung bakit sya ang naging pinsan ni Minami?

"Yan! Dyaan ka magaling! Sa pagtakas, sa pagtakbo, sa pag-alis, at pag-iwan."

Binalikan ko siya ng tingin. Ako yung iniwan. I bet he wants another punch, pumutok na nga ang labi nya tapos dadagdagan ko pa. Maybe he wants it again.

"What did you say?" I asked. Kumunot ang noo ko at nagsalubong naman ang kilay nya.

"Bingi o nagbibingi-bingihan ka lang, Dreyson? Hindi ka manhid, diba? Nagmamanhid-manhiran ka lang at alam nang lahat 'yon!" sigaw nya.

Pilit syang pinapakalma nila Precious at Scythe pero hindi pa rin sya natinag at nagpatuloy sa panunumbat.

"Alam mo, mas mabuti na nga yung umalis si Key at iniwan ka rito sa Pilipinas. Because you're the main reason kaya sya lalayo and that only proves na hindi ka nya mahal dahil nagawa ka nyang iwan."

Tumaas ang dugo sa sinabi nya. Hindi na ako makapagpigil, I badly want to punch him right away. Now.

Nagtiim bagang ako at pilit na hindi pumutok sa galit. Tutal naman, handa na ang kamao ko'ng lumipad sa mukha nya.

"You know she loves you, Dreyson. Pero what did you do? Pinaasa mo sya. Thank God at andun ang pangarap nya sa New York, at wala dito sa Pilipinas. Dahil kahit kailan hinding-hindi ka nya pipiliin."

Umamba akong susuntukin sya ng bigla akong hinila ni Brett palayo sa madla.

Masakit ang huli nyang sinabi pero sasaluhin ko 'yon. Kahit ilang bala ang ibabato at ipuputok ng walang hiyang Luke na yun sa akin, wala akong pakealam.

"Let's go home. Shit this place," utas nya.

Winakli ko ang kanyang kamay nang makarating kami sa parking.

"Brett, could you punch me," utas ko.

Nanlaki ang mga mata nya. Kahit nga ako nagulat sa sarili kong sinabi. Umiling sya at pinaupo ako sa pinakalikurang bahagi. Isang suntok lang, para matauhan ako ngayong gabi.

"I don't punch people without reasons," sambit nya.

Pagkasabing-pagkasabi nya nun. Bigla na lang lumipad sa mukha ko ang kamao ni Luke. Sinundan pala kami ng hayop sa parking.

"What the eff!" inis ko habang nakahawak sa aking duguang labi.

"There! Happy?" sarkastiko nyang pahayag.

Sinamaan ko sya ng tingin. Ayaw talaga mangialam ni Brett sa t'wing nagkakalapit kami ng ganito ni Luke. Tumayo ako mag-isa habang iniinda ang sakit ng labi. Hindi ko naman maramdaman, can't feel the pain.

Inismidan ko sya. "You punched like a gay."

Nagalit sya sa sinabi ko at binigyan nya ulit ako ng isang malakas na suntok.

"She loved you! She did love you. Sad to say na sinaktan mo sya at pinanindigan mo ang pagka-bad boy mo!" galit nya habang dinuro ako.

Napayuko ako at hindi nakagalaw sa kinatatayuan. Matagal na akong may gusto kay Minami. I fell first before she did. Nobody knows that except me.

"I love Minami before she even liked me..." utas ko. "You don't know anything, Luke. Stop acting like you know everything," mahina kong sumbat.

Kinuyom nya ang kanyang panga. "Kung hindi ka lang talaga mahal ng pinsan ko. Kanina pa kita pinatay!" dinuro nya ako bago sya umalis.

Tinignan ko lang sya at sinandal ang aking likuran sa gilid ng gulong. Napatingin si Brett sa 'kin habang nakaekis ang dalawang kamay.

"What do you want me to do?" tanong ko.

"I don't know. What do you want to do?" balik nyang tanong.

Umismid ako sa kanya. Sagutin mo nga ng tanong ang isa pang tanong?

"Susundan mo ba sya sa states Drey?" he asked.

"Nah. You heard Luke, she'll be happy without me."

Nagkibit-balikat lang sya. "I don't know either. Hindi talaga kita maintindihan minsan."

Pumasok sya sa loob ng sasakyan. Ganun din ang ginawa ko. Si Brett ang nagdrive pauwi sa condo kaya hinatid nya lang ako. Nahihilo ako, ang sakit ng ulo ko.

Humiga ako agad ng kama pagdating. Nagising ako kinaumagahan na walang ibang maalala kundi ang sakit ng pag-alis ni Minami. One day I woke up then there it was... the girl I love is gone!

Tumayo ako at hinablot ang papel sa drawer. This is my ten rules as a bad boy. Rules ito na ginawa naming dalawa noong ginagawa namin ang fake relationship.

I should make her fall for me, not me to fall for her. But guess what? I made that fake relationship para sa sarili ko. Mas nauna akong nahulog sa kanya and there's only one way para mahulog din sya sa akin! Ang selfish ko. Ginawa ko iyon para sa sarili kong kaligayahan. Didn't know na ganun pala kasakit na mahalin ang isang tulad ko.

Napasulyap ako sa rules.

*** Fake Relationship Rules ***

Rule #1.

- NO ugly endearments.

Rule #2.

- NO second bases.

Rule #3.

- Only cling together in public.

Rule #4.

- Go out on a date to make it believable.

Rule #5.

- Make everyone believe that you're in love with each other.

Rule #6.

- Act like a real couple in front of people.

Rule #7.

- Never talk about your pasts.

Rule #8.

- Break and end the deal.

Rule #9.

- Do not tell anyone about the deal.

Signed by:

Dreyson King Flynn

I flipped the back portion of the paper.

Rule #10

- Do not fall in love with a good girl.

Every now and then that's the first rule for bad boys. But sad to say, bad boys do fall for good girls. Dreyson fell for Minami and I am goddamn in love with her. Once she comes back, I will definitely do everything to make her fall harder with me.

A bad boy like me is already falling for the good girl.

-----

The End