Even later zitten alleen ik, Agnetta Dave en William er nog. William is de knappe tweede bewaker. Hij heeft stralende ogen en is in tegenstelling tot de rest: geen eikel. Hij heeft ons drinken gegeven, en de kachel voor ons aangezet.

'Je verwend die meisjes te veel. Ze blijven eigendom. Draak en Sorin zullen je niet dankbaar zijn als ze verwend raken.' Bromt Dave als William me onder een warme deken stopt.

'Dat neem ik zelf wel op met ze. Ze zullen ook niet blij zijn als hun bruid en,' Hij valt even stil. 'Meisje ziek worden.' De gedachte dat ik mijn maagdelijkheid voor het huwelijk zal verliezen is rampzalig. Ik ben niet mooi. Of slim. Ik kan de draak niet zo lang voor me winnen. hij zal zich uiteindelijk vervelen en me wegdoen.

Agnetta bibbert veel meer dan ik en William doet haar ook een extra deken om. Ze is dankbaar maar zoals altijd heeft ze moeite dat laten blijken.

Ik begin te merken dat mijn ogenleden zwaar aanvoelen. Het is logisch. Ik heb het ook lekker warm met de deken en krul mezelf op de bank op naast Agnetta.

'Ik blijf wel alert. Ga jij maar slapen,'Zegt ze zachtjes tegen me. Ik knik dankbaar en doe dan mijn ogen dicht.

Veelte snel val ik weg. Ik word dan ruw gewekt. Ik kijk in het gezicht van Dave en wrijf wat slaap weg. Hij grijnst. 'Je man is terug. Wil je uitleggen wat je hier doet?'

Draak staat op een afstandje met Sorin en ze hebben eten gehaald. Gewoon iets van fastfood. Niets speciaals.

'Ik had het koud,' nu trillen mijn handen ook. Draak stapt op me af. Ik buig in elkaar en maak mezelf alvast een balletje. Tranen ontsnappen me.

Nu gaat het dan gebeuren.

Draak schuift mijn benen zacht opzij van de bank. Hij toont me het papieren tasje van de drive. 'Ik heb eten voor je. Ik wist niet wat je lekker vind, dus ik heb je broer gebeld. Hij zei patatjes. Is dat goed?' Hij haalt uit het tasje een bakje met patatjes om het te laten zien.

'J-ja hoor. Lekker,' Ik ben dol op patat. Sorin rolt met zijn ogen door mijn piepstemmetje en mijn kinderachtige gedrag. Agentta is dol op bloedsteak. Ze is dol op koken en eten en heeft dat van haar oma.

'Mooi. Will, bedankt dat je voor mijn meisje zorgde.' Zegt de draak, en dat verrast me. Hij kan blijkbaar wel lief doen? Wie had dat gedacht?

'Ja hetzelfde,' hoor ik Sorin mompelen. Hij richt zijn dode ogen op Agnetta die zichtbaar krimpt als hij op haar af beent.

'Ik voelde me niet zo lekker, William stelde voor dat ik even kon liggen met Elice. Ze is moe,' ze bedoelde daarmee dat zij moe was. Maar ze zou dat nooit hardop toegeven.

'Weg met die deken. Jij en ik gaan dineren zoals het hoort.' Zegt Sorin streng. 'Een koning hoort aan tafel en zijn koningin hoort bij hem. Ik heb Italiaans voor ons gehaald. Niet dat ongezonde voer wat je vriendinnetje zit te schrokken.' Ik voel me gekleineerd en wil het liefst stoppen met eten.

'Kan het diner wachten? Ik ben niet lekker..' Zegt Agnetta aarzelend. Aan haar gloeiende wangen en bezwete voorhoofd zou iedereen kunnen zien dat het niet goed met haar gaat.

Iedereen behalve Sorin.
'Al moet ik het in je strot duwen,'Grauwt hij en rukt de deken van haar rillende lijf. Ze beweegt niet eens. Haar ogen zijn dof en glazig. Ze staart naar de houten vloer.

'We gaan dineren, zoals elk pas verloofd koppel zou doen,' zegt Sorin ijzig. Hij sleurt agentta mee aan haar arm naar de tafel. Hij plant haar op een stoel en zet Dave achter haar zodat ze niet weg kan.

William serveert het eten voor ze en schenkt wijn in voor de twee. Agnetta ziet steeds een beetje bleker. En steeds een beetje ongelukkiger.

Ondanks het lekkere eten neemt ze geen hap. Ze bedankt Sorin ook niet en ze scheld hem ook niet uit. Het is erger om hem te negeren want als ze zou schelden zou hij vast haar pijn doen. Aan zijn gezicht te zien wil hij dat ook op dit moment.

Dave kijkt toe, niet blij hoe Agnetta zich gedraagd. 'Ik ben je brutale gedrag meer dan zat, Agnetta.' Zegt Sorin ook en veegt zijn mond af aan zijn servet.

Ze blijft voor zich uit kijken.

Ik haast me naar haar toe.'Wacht, Agnetta is denk in schok. Ze heeft te veel meegemaakt vandaag.'

'Zo werkt schok niet, dom wijf,' Dave grijpt me beet en lacht als ik angstig piep. Draak schenkt hem een vernietigende blik. Dave rolt zijn blauwe ogen en laat me los. Tegen zijn zin in. Maar hij laat me wel los.

Ik haast me terug naar de draak op de bank. Hij geeft me één afkeurende blik en dipt een frietje in de saté saus. 'Ik maak me alleen zorgen. Ze is nooit zo afwezig,' Zegt ik zacht tegen draak.

Hij lacht en ik krijg een vreemde kriebel in mijn buik. 'Het enige waar je zorgen om moet maken is je kontje.' Ik voel de kleur wegtrekken uit mijn wangen. Mijn kontje. Néé.

'Hoe bedoel je?' Maar ik weet allang wat hij van plan is.Hij legt de patat weg.

Zijn grote handen grijpen naar mijn billen. 'Dit,' zijn handen gaan bruut over mijn billen. Ik weet niet wat er gebeurd. Ik voel me hulpeloos. De draaks linkerhand gaat van mijn billen en ik durf eindelijk te ademen.

Maar de lippen van draak vormen een duistere grimas. 'Je broer zei dat ik je gerust mocht mishandelen. Je luisterde goed als hij dat deed,' Hij laat zijn hand hard neerkomen op mijn billen en de smak is oorverdovend. Woede en schaamte schiet over mijn gezicht als mijn wangen rood worden.

'Maar ik vind het zonde je mooie gezichtje te verpesten...' hij wisselt af en deelt nu tikken uit met zijn andere hand. Ik pruil, snif en kijk hem smekend aan maat niks helpt. Hij gaat net zo hard door.

De pijn begint erger te worden net als zijn slagen.'Stop, dit is vernederend,' piep Ik smekend. Dave en William en ook Sorin kijken toe hoe de draak me slaat.

Draak wacht even en verzamelt meer kracht door me harder te slaan en met meer impact. Kleine tranen ontstaan in mijn ogen. De draak grijnst als hij ze opmerkt. 'Mooi, ik wil dat je je schaamt. ik schaam me ook voor jou.' Ik voel een steek als ik naar zijn schoenen staar.

'Moet ik nog duidelijk maken waarom je me zal gehoorzamen of ben ik zo duidelijk genoeg geweest?' Hij houdt zijn hand al op de gesp van zijn riem. Dit was al erg genoeg.

'Je bent duidelijk,' piep Ik haast. Draak laat me heel even los. Hij stapt langs me heen en pakt mijn arm beet. Hij trekt me zo mee naar de bank waar hij me dwingt te zitten.

'En blijf,' Zegt hij alsof hij het tegen een hond heeft. Ik voel hoe een traan naar beneden rolt. Langs mijn wang. Hij loopt weg zonder wat te zeggen. Even later hoor ik de voordeur dicht slaan

Er klinkt het geluid van messen die overborden gaan en ik krimp in elkaar.

Agnetta is aan het eten. Eindelijk.. 'Dank je, Sorin. Ik heb nog nooit zo'n geweldige maaltijd gegeten.' Ze zegt het met knarsende tanden.

Sorin kijkt verrast op. ' Ik ben blij, dat je toch spreekt.' Wel met hun gaat het goed. Beter dan met mij en draak. Ik wrijf over mijn gevoelige achterkant. Ik dacht dat hij me zou beschermen. Maar hij is dus harteloos en koud..

Ik lach, in mezelf. Natuurlijk is hij dat. Het is de moordenaar van Sorin.

Sorin glimlacht flirterig naar Agnetta en reikt naar haar hand. Zijn vingers aaien haar knokkels. Ze kijkt naar mij. 'Ja, laat Elice gaan. Ze is onschuldig. Ze wou me alleen maar helpen.'

Sorin schudt zijn hoofd.
'Ik kan ook al zou ik willen niks beteken voor Elice. Ze is nu van draak. Als hij haar wil bestraffen voor haar gedrag moet hij dat gewoon kunnen doen.' Ik krimp een beetje in elkaar door zijn onverschillige houding. Het zal hem niks schelen als Draak me slaat. Agnetta is zijn prioriteit.

'Kijk naar haar, Sorin. Dit overleeft ze niet. Hoe lang voordat hij haar tijdens een dronken bui vermoord of tijdens de seks te hard wurgt? Of dat ze opengesneden word?' Smeekt Agnetta door.

'Nogmaals, dat is aan draak.'

'Als je belooft haar vrij te laten trouw ik met je,' Zegt Agnetta met een trilling in haar stem. Ze kijkt hem aan zonder te knipperen en zijn lach verdwijnt. Hij ziet dat ze serieus is.

'Oh, liefje. Ik wist dat je dom was maar dit verbaasd me.' Hij lacht vals naar ons als een leeuw die met zijn eten speelt.

'Je hebt verloren. Ik heb je al. Als je niet zou meewerken, laat ik draak je vriendinnetje hard nemen. Hoelang zou ze het volhouden denk je? Ik denk niet zo heel erg lang..'

'Ze is slank, lang maar haar spieren hebben duidelijk geen training gehad. Draak wel. Hij zou haar kapot maken.'

'Prima,' kat Agnetta en leunt achterover in haar stoel. Sorin staat op en beent naar me toe.

'En jij?' Ik kijk hem huilend aan.

'Heb je me zo genoeg teruggepakt? Omdat ik Agnetta hielp?' Vraag ik smekend. Of eigenlijk is het nutteloos gejammer.

Hij grijpt mijn nek zo hard beet dat ik ervan moet jammeren. 'Nog lang niet, kreng. Je zal wensen dat je dood was.' Zegt hij met een grijns.