Deel 22
Binnen is het erg druk. Overal zijn mannen en vrouwen van onze leeftijd aan het drinken en aan het dansen. Sommige doen dat erg dicht op elkaar en een paar stelletjes geven elkaar mond op mond tegen de muren.
De muziek staat zo hard dat ik mezelf niet kan horen denken. Draak heeft zijn hand op mijn arm gelegd en begeleid me richting wat lijkt op een afgesloten gedeelte.
Hier draait rustigere muziek. Er is een casino ingebouwd waar verschillende mensen aan tafels zitten. Draak ploft zelf met Agnetta neer in een hoekje van de kamer en doet zijn best uit het zicht te blijven.
Draak knikt heel subtiel naar een jongeman in een pak aan een van de roulette tafels. Hij heeft donker haar, zijn oogkleur kan ik niet zien.
William geeft me een bemoedigende knipoog. ' Je hoeft hem alleen maar naar buiten te lokken.' Zegt hij alsof dat zo makkelijk is.
Ik geloof hem niet. Ik staar naar de tafel waar Donovan een rad een draai geeft. Ik heb geen keuze.
Met Eén diepe zucht loop ik naar de tafel. Donovan neemt net wat chipjes in ontvangst met een hebberige grijns. Zijn tafelgenoten kijken me al vragend aan, en uiteindelijk merkt ook Donovan me op.
Hij is zeker geen lelijke man. ' Je brengt geluk,' zegt hij. Zijn accent verrast me. Russich. Dat ik geluk breng weet ik zo net nog niet. Ik zal hem zeker wat geld kosten.
'Donovan, gaan we nog spelen of wat?'krast een oudere man tegenover hem. Donovan rolt zijn ogen, maar blijft me aankijken met een blik die mijn buik laat borelen.
'Wil je erbij blijven? Dan kunnen we achteraf misschien wat drinken.' Hij laat de keuze aan mij over. Dat vind ik wel fijn. Ik mag nee zeggen. Ondanks dat ik dat niet kan doen.
'Als je dat leuk vind,' voegt hij er snel aan toe, met een glimlach. Zijn glimlach is betoverend.
Ik ga naast hem zitten en kijk toe hoe Donovan het potje wint. Hij veegt alle muntjes in zijn zak. 'En nu eerst wat drinken,' zegt hij lacherig.
We staan op en lopen naar de bar. Het is er druk. Donovan loopt echter tussen twee wachtende mannen voor en bestelt voor zijn beurt. Ik zou dat niet durven.
Eén van de twee mannen kijkt me onderzoekend aan. Ik slik.
'Ik heb rode wijn voor je bestelt. Een hele oude uit Caïro. Hopelijk vind je het wat.' Donovan klinkt zijn glas tegen dat van mij dat hij in mijn handen heeft gedrukt.
De man is weg als ik weer om me heen kijk.
Op zijn plek zie ik dat draak door twee meisjes word versierd die voor hem dansen terwijl hij hun betaalt. Ik krijg steken als hij ze ook zoent. Ik voel me geen haar beter dan zij.
'Zullen we dansen?' Ik wacht niet op antwoord en sleur hem mee naar de dansvloer. Donovan snapt me helemaal en pakt me dichtbij mijn heupen beet. We schuren tegen elkaar aan op een sensueel nummer waardoor ik baal dat ik niet met draak ben.
Als ik naar het hokje van draak kijk is hij helaas weg. Hij is zeker plassen. Stiekem ben ik opgelucht dat niemand me zo zag. Dat was zeker gênant en helemaal niet zo sexy.
'Wil je mee naar mijn huis? Dan kunnen we verder dansen.' Stelt Donovan voor. Ik staar naar de lege zitplekken. Oh ze zijn natuurlijk allang allemaal al buiten.
Ik krijg steeds meer het idee dat er iemand naar ons kijkt. 'Donovan..' begin ik maar het is al te laat.
William komt me al ophalen. 'Zusje! Daar ben je. Kom je mee? Papa wacht op je.' Hij geeft me één dreigende blik die me doet zwijgen en wil me meezeulen.
'Je bent duidelijk haar broer niet,' bromt Donovan. 'Jij werkt voor Sorin toch?' William bevriest maar verbergt het snel.
'Hij mag me hebben. Als je haar met rust laat.' William rolt met zijn ogen maar ik smelt een beetje. Donovan lijkt me perfect.
William zeult me richting een nooduitgang die uitkomt bij de parkeerplaats en richting het bos. William heeft nog steeds mijn hand beet en trekt me mee.
'Hij is deze kant op,' zegt William.
Ik realiseer me pas nu ik zo dichtbij draak en Sorin ben dat ik erg genoten heb van dit avondje. Alsof ik een normaal meisje was.
Donovan kreunt en valt voorover.
Ik gil tot ik een hand rond mijn mond voel glippen. 'Is Dit je vriendinnetje?' Vraagt draak, en mijn lichaam tintelt op de plekken waar hij me beet heeft.
Dave trapt Donovan nog na en laat lachend de pan vallen waarmee hij op zijn hoofd heeft geramd.
Sorin staat tussen draak en William in, armen over elkaar en grijnzend.
Draak drukt me stevig tegen zich aan en ik voel zijn handen soms afdwalen naar mijn borst of mijn billen. Ik ben nog steeds pislink en heb geen zin. Mijn lichaam snapt dat alleen niet zo.
'Geil wijf heb je hier. Je vind het niet erg als we haar eventjes lenen toch?' Het is acteren voor hem maar ik voel me zo bang en geïntimideerd. Hij heeft me nooit zo beet gepakt. Altijd zachter.
'Vuile schoft..' gromt Donovan boos.
'Het geld, Donovan. Heb je het of niet?' Sorin kan het geen moer schelen wat er met mij gebeurt.
Donovan rommelt in zijn jaszakken.
'We hebben allebei mazzel. Ik heb het geld bij me. Maar hij moet eerst haar laten gaan.' Hij knikt naar mij.
Niemand van ons groepje had verwacht dat Donovan mijn vrijheid zou eisen als terugbetaling. Ik zie ook de angst op het gezicht van Sorin want de kans dat ik wegren als ik vrij ben is heel erg groot.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro