Chapter 47: Danger

"LET my wife go, asshole!" Agon's voice roared while he spit the blood from his mouth.

"Pinakawalan mo ba dati ang kapatid ko nung pinatay mo?" nanlilisik na anas ni Jandron.

"Pakawalan?" Humalakhak si Jogo. "Mukhang mapapakinabangan ang asawa mo, Del Vecho, ah?"

My eyes widened when I realized what he meant and when I finally cut the rope on my wrist. I want to cut his fucking throat! Just so you wait!

Napatingin ulit ako sa ilalim, nakalulula kahit hanggang apat na palapag lang ang building na ito.

Agon looked at me. I wanted to scream and wanted to say that I'm free para makalaban siya ng maayos, pero hindi ko ginawa. I waited for the best timing.

Napalibot ang tingin ko para maghanap ng baril, and luck was really on my side today. Nakakita ako ng baril malapit sa gawi ko at nakatago 'yon sa ilalim ng isang upuan.

"Try to lay your hands on my wife again and I'll kill you," nanlilisik na matang sambit ni Agon. Kapansin-pansin ang pagtiim-bagang niya at nanggagalaiti niyang ekspresyon.

"Just you wait, fuckers! I will give back what you did!" Nick growled. He spit the blood from his mouth on the enemy's face.

Nagpuyos sa galit ang dinuraan niyang 'yon kaya agad siyang hinampas ng isang tubo na ikanalaki ng mata ko. Natumba si Nick, hawak-hawak ang brasong ginawang panangga sa malakas na hampas ng kalaban.

"Nick!" I screamed.

Wait—where's Raji? Ngayon ko lang napansin na wala siya. Where did he go? Biglang tumambol ang dibdib ko. This is not the end. Raji is our new hope.

Pinaghahampas silang tatlo ng tubo at kahoy, at wala silang ginawa kundi tanggapin ang lahat ng 'yon.

Hindi ko na matiis!

I cut the rope on my feet and grabbed the gun. I pull the trigger and shoot Jandron in his feet.

Agad na nakuha ng atensyon nina Agon, Nick, and Ardeen ang ginawa ko. I can see a proud smile on their lips.

"That's our babe!" sabay na sambit nina Nick at Ardeen.

Nasilayan ko ang pagngisi nina Nick at Ardeen at isa-isa na hudyat na makakabawi na sila sa ginawa ng mga kalaban. Walang ano-ano'y inupakan nila ang mga tauhang sumuntok at sumipa sa kanila kanina.

"Die fuckers!" Ardeen laughed.

"This is for what you all did a while ago! Taste that wood, fucker!" Nick shouted.

"Wife!" Agon called my name.

For instance, they take all of Jandron's and Jogo's men in just a snap. Jandron, with his aching leg, pointed his gun at Agon.

"Huwag kang lalapit!" sigaw niya, naalarma.

Tatakbo na sana ako papalapit sa kanila ng hindi ko napansin na nasa likuran ko na pala si Jogo.

"Isang hakbang, Del Vecho, dadanak ang dugo ng asawa mo!" banta ni Jogo, pero bakas ang takot sa boses nito.

I swallowed hard when I felt the cold steel kissing my neck.

Napaatras kami at lumapit ulit sa gilid ng rooftop na ito.

Jogo's hand pressed the knife on my neck as a thin line of blood trickled down my skin.

I was holding a gun, and Agon was staring at it. I nodded when our eyes met.

"Let go of my wife, Jogo, if you want to live."

"Kung ako sa'yo, pakakawalan ko na si Jeykcil," pambubuska ni Nick kahit papilay-pilay na maglakad.

Napailing si Ardeen. "Let her go, and you will live. We became friends, Jogo, you know that we are true to our words."

Tumawa si Jogo. "Sinong niloko niyo? Hindi niyo na ako mauuto!" Tumahimik bigla si Jogo. "Kayo ang pumatay sa girlfriend ko!"

Agon scoffed. "Do you hear what you are talking about?"

"What the fuck?" Nick commented. "We did not kill Alessandra!"

"Did Jandron tell you that? He killed Alessandra in front of us! We are saving your Ales to Jandron, asshole!"

Ramdam ko ang panginginig ni Jogo. "A-Ano?" nanlalaking matang aniya. Napatingin siya kay Jandron, nagtatanong.

Jandron smirked, answering Jogo's question in his mind.

I felt Jogo's grip loosen on the knife that was aimed at my neck, I quickly disarmed him and threw the gun I was holding to Agon. Agon caught it swiftly at tinutok 'yon kay Jogo.

"Niloko mo ako! Putangina mo!" gigil na sigaw ni Jogo.

"Kasalanan ko bang uto-uto ka?" Jandron laughed.

Paika-ika siyang napalayo, lumapit sa kaniya ang mga natitirang tauhan niya para protektahan siya.

When Jogo and Jandron's attention is on each other, I run towards Agon. My heart raced as I closed the distance between us. I felt like the time ran slow, and a small distance felt like a hundred meters.

Nang akala ko ay makakalapit agad ako kina Agon ay nagkakamali pala ako. Jandron threw a sharp look at me and raised his hand with a gun.

Hindi iyon nakawala sa matalas na paningin ni Agon. His eyes widened for a second, and fear projected on his eyes.

Tumambol ng husto ang dibdib ko at hinanda ang sarili sa posibleng mangyari. I closed my eyes forcefully and heard a series of gunfire.

I was expecting a searing pain anywhere in my body the moment I shut my eyes, however, a forceful pull made my eyes open.

"Are you okay?" isang nag-aalalang mukha ang bumungad sa 'kin.

Napatingin ako sa katawan ko, hinahanap kung mayroon ba akong tama.

I don't feel any pain.

"Argh!" Isang daing ang naging dahilan para mapaangat ako ng tingin.

In front, Jogo's lying on the floor with his wound on his chest. Blood was oozing on his chest as he coughed many times. My eyes widened when I realized what he did.

"Y-you save me. . ." utal na sabi ko  hindi makapaniwala sa ginawa ni Jogo. "D-dalhin ka namin sa hospital."

He smirked and move his head sideways. Tila alam na wala ng siyang pag-asa at tinatanggap ang kahahantungan niya. Jogo darted his gazed at Agon.

"We're even now, Del Vecho." Napaubo siya ng dugo at tila hinahabol ang hininga. "Salamat. Alam kong nagpapasalamat si Ales sa 'yo sa kabilang buhay." He genuinely smiled.

"Apologize to Ales for what you did." Napailing si Agon.

Napangiti ni Jogo at unti-unti ng pumikit.

He's dead.

Ang tanging  natitira na lang ay si Jandron na sa amin nakatutok ang baril.

"Give up already," Nick said.

"4 vs 1. Kaya mo pa ba?" Ardeen mocked him.

I looked around. Tumba na lahat ng tauhan ni Jandron at tanging siya na lang ang natitir. Paika-ika siyang napaatras dahil sa tama ng bala sa paa niya.

"Ihahatid ko kayo sa empyerno!" sigaw niya at bumunot pa ng isang baril.

Jandron was about to pull the trigger when gunshot filled our ears. Hindi iyon nanggaling sa baril na hawak ni Agon at nina Nick at Ardeen.

I roamed my eyes and  I saw Raji in the next building, holding a snipper.

"Raji," anas ko.

Napalingon si Agon kung na saan si Raji. "Took long enough for you to come."

"Tsk. Easy for you to say, huh? I've taken all the enemies underlings. Tsk. Look who's more beaten up between us," naiinis na ani Raji sa malapit na building.

"Putangina niyo!" nagpupuyos sa galit na ani Jandron na dumudugo na ang magkabilang kamay. Nabitiwan na niya rin ang hawak na baril. "Argh!" sigaw niya sa sakit at namilipit.

"Give up already." Naglakad papalapit si Agon kay Jandron.

Dumaan ang takot sa mukha ni Jandron at napaipod sa pader na nasa likod niya. Ang kaninang galit na galit ay bigla na lang umamo at parang kawawang tuta.

Agon pointed his gun on Jandron's forehead.

"M-maawa ka. Pangako hinding-hindi na ako magpapakita sa inyo o guguluhin pa kayo, b-buhayin niyo lang ako," pagmamakaawa niya.

I heard Agon scoffed. "Really? Hindi ako nakikipaglaro."

"I-I'm saying the truth." Lumuhod si Jandron pero napapadaing sa sugat sa paa. "Pangako. Nagsasabi ako ng totoo," aniya.

"Now you're begging. A while ago you want my wife dead." Isang sipa ang binigay ni Agon sa kaniya.

Napaubo si Jandron at napilipit. Isang sipa lang iyon pero ramdam ko ang lahat ng lakas niya. Namilipit sa sakit ng sikmura si Jandron ng isang suntok ang binigay ulit ng asawa ko.

Napasapo ako sa bibig. Jandron's now is so helpless. His face was dripping of blood.

"Stop that," I screamed.

Napalingon si Agon sa gawi ko at unti-unting napatigil. "Be thankful asshole!"

Tumalikod na si Agon at naglakad papalapit sa 'kin pero agad kong napansin ang pagtayo ni Jandron holding his gun. Walang ano-ano'y pinaputok niya ang baril kay Agon.

Kasabay rin no'n ang pagputok ng baril sa gilid namin. It's Raji! Pinaulanan niya ng bala si Jandron at hindi tinigilan hanggang sa bumagsak ito ng wala ng buhay.

"Hon!" sigaw ko. Tears started to fall down as my heart race.

"Fuck!" Nick and Ardeen cursed. Napansin ko pa ang pagtayo nilang dalawa at pagkuha ng baril pero natamaan na si Agon.

Napaluhod si Agon. "Fuck him!"

Agad na dinaluhan ng mga kaibigan niya ang asawa ko. My eyes welled up with tears. Pinigilan ko ang dugong dumadaloy sa likod niya.

"Hey, hey, don't sleep," Raji said being alarmed. "Fuck! Fuck! Nick, Ardeen, tulungan niyo ako. We need to go to the hospital."

"Shit, I can't walk faster!" Ardeen cursed habang inaabot si Agon.

"How about me? My precious hand! It's broken," reklamo ni Nick.

"Will you two stop? Fuckers! Naririndi ako sa boses niyo," mahinang reklamo ni Agon pero kapansin-pansin ang pilit niyang paglaban na hindi pumikit.