De tegels zijn spierwit. Het enige licht komt van een peertje aan het plafond. In het midden van de kamer staat een grote tandartsstoel. Ernaast staat een grote bak met messen, en andere marteltuig.

'Wacht, ik wil liever seks,'
'Te laat.' Holden duwt me de stoel in. Ik val op de plastic beschermhoes, en vecht direct voor mijn vrijheid en mijn leven.

Holden vorm een vuist met zijn hand en haalt uit naar mijn gezicht.

Er druipt bloed uit mijn neus zo de witte plastic op. Holden doet net alsof hij me nog een klap gaat geven, maar houd centimeters voor mijn neus op. 'Nou heb ik je neus gebroken. Als je netjes was blijven liggen was dat niet nodig geweest.'

Ik kan me niet meer bewegen. Misschien is het de schok. Of de pijn. Maar ze overmeesteren me makkelijk en maken mijn armen vast achter de rug van de stoel met witte plastic bandjes.

Mijn benen worden met riemen vastgemaakt. Op het ijzeren tafeltje waar normaal een boor, een slang voor water en andere tandarts apparatuur liggen, schitteren nu een paar scherpe messen.

Holden rukt zonder een woord te zeggen mijn jurk kapot.

Hij moet spottend lachen als hij de kleine bh ziet die mijn borsten amper kan vullen. Mijn lippen klem ik op elkaar zodat ze me niet horen snikken.

Holden trekt aan de linker kant van mij bh. Dat doet erg veel pijn. Het kant schuurt in mijn rug. Kundig snijdt hij met het mes zo mijn bh ook kapot voor hij die van mijn huid verwijderd.

Serigo is ergens anders mee bezig. Ik weet niet met wat. Hij is achter de stoel bezig.

Hij heeft een rood doosje met zich mee. Wat zijn ze van plan? Holden gaat links van me staan, en zijn grote handen gaan kort over mijn borsten. Hij masseert zachtjes de puntige scherpe dopjes op mijn borsten. 'Ben ik de eerste die ze aanraakt?'

'Natuurlijk,' grinnikt Serigo. Hij toont mij een groot mes. Hij zet het eerst op mijn buik. Ik ben bang dat hij iets van een orgaan uit me gaat halen.

Maar Serigo heeft andere duistere plannen. Zijn mes gaat richting mijn navel. steeds hoger. Pas bij mijn borsten stopt hij. Hij zet de punt van het mes tegen mijn tepels aan, zodat hij die met één beweging eraf kan snijden.

Ik snik openlijk als ik in zijn ogen kijk. Ik zie geen emotie. Geen spijt. Alleen vastberadenheid, woede en doorzettingsvermogen.

Zijn woorden over hoe nutteloos een vrouw zonder vulling is, dringen nu extra hard binnen.

Bibberend, huilend en smekend lig ik daar. Ik onderga mijn straf. Ik kan geen kant op. Serigo laat het mes over mijn tepels glijden terwijl holden ook geduldig een mes uitkiest.

Hij grijnst vals naar me, en direct begrijp ik wat hij van me wil. Hij wil dat ik smeek. Dat ik nogmaals toon hoe zwak ik ben.

Toch, omdat ik niks te verliezen heb, doe ik het. Ik smeek wederom bij hem. Bij zijn broer. En wederom slik ik mijn trots in. 'Alsjebleift. Aaron haat me nu al. Als je mijn borsten verminkt dan doet hij me weg. En wie wil me nog hebben nadat ik van hem ben geweest?'

Het mes word alleen scherper gezet. Net zolang tot een klein drupje bloed onder het mes vandaan drupt. Dan verwijderd hij het mes.

Ik haal opgelucht adem.
In dat moment voel ik me kalm. En zelfs opgelucht. Maar dan is dat moment voorbij.

Ze gaan elk aan een kant staan, en pakken elk een scherp mes met een haakje. Ik probeer mij af te sluiten voor wat ze me aandoen. Ik voel alleen het koude metaal tussen mijn borsten in. De plek waar normaal de voorkant zou vallen met een strikje.

En een brandende pijn van vlees wat steeds stukje bij stukje werd weggetrokken.

Ondertussen grom ik, of fluister ik voor hulp of genade of een woordeloos gebed naar wie het wil horen.

Na een eeuwigheid waarin ik niet meer weet of ik leef of dood ben, worden de messen één voor één teruggelegd op het tafeltje. Het lampje boven mijn hoofd gaat uit.

Er word een klein wit plastic spiegeltje gepakt wat Holden op mijn buik legt. Serigo grijnst. 'Vind je het mooi?'

Als ik via de spiegel kijk, zie ik mijn borsten. Ze zitten onder het gedroogde bloed. En ik zie twee grote littekens. In de vorm van een H en een S, precies tussen mijn borsten. Maar wel op zo'n hoogte dat als ik een topje zou dragen dat iedereen het zou zien.

Ik had Serigo gesmeekt dat hij mijn tepel er niet af zou snijden. Maar dit is net zoiets. Dit is een verminking. Een dominante bezitterige verminking.

Ze wilde me claimen. Of het via seks of geweld gebeurde maakte hun niks uit. ' Waarom?' Weet ik schor uit te brengen.

Holden kruist zijn armen.
'Je hebt ons tapijt verziekt, weet je nog?' Al dit voor een tapijt.

'Het was per ongeluk,' Ik schraap mijn keel.

'Wil je nog wat met haar doen?' Vraagt Serigo aan Holden. Holden grijnst dierlijk. Hij duikt haast op me af waardoor ik mezelf bijna door de stoel heen druk.

De butler. Hij buigt netjes voor de twee en lijkt het niet eens op te merken dat ik halfnaakt in een tandartsstoel lig. 'Het spijt me enorm, heren. Maar er is een indringer op het landgoed gesignaleerd.'

Holden stapt bij me weg. Serigo schudt zijn hoofd. 'Blijf bij haar. Ik ga wel even kijken.' Uit een kastje waar EHBO opstaat gritst hij een zwart pistool mee.

De butler neemt de messen over van de jongens. 'Zal ik de messen schoonmaken, meneer?' Vraagt hij aan Holden.

Holden schudt zijn hoofd. 'Nee, wij maken dat zelf wel schoon.'

Serigo komt wat later de kamer in. Hij grijnst breed. 'Kijk eens wie ik voor je heb meegenomen!' Kondigt hij vrolijk aan.

Aaron komt de hoek om en grijnst net zo vals en bloeddorstig. Zijn houding veranderd als hij merkt dat ik half naakt ben, met alleen mijn lange bruine om mij een beetje te beschermen. door het op één kant te houden kan het precies een tepel bedekken met een borst zelfs.

Aaron betast met zijn ijskoude handen mijn huid. Hij grijnst. Maar zijn grijns veranderd als hij de S en de H opmerkt. Ik voel zijn afkeur.

Hij gaat dalijk tekeer tegen hun. 'Waar is mijn A? Laten we niet vergeten van wie ze is.'

'Dat is te regelen. Waar moet de A komen?' Serigo's koude hand pakt mijn schouder beet. Hij veegt mijn haar opzij.

Aaron bekijkt mijn lichaam kritisch. ' Dat doe ik zelf wel.' Moppert hij. Daarnet was hij nog hardstikke blij.

'Ja? Wij doen het met alle liefde. Ze is zo'n braaf meisje,' zoetjes aait holden mijn lange haar.

'Vandaar dat haar neus onder het bloed zit. Hadden jullie nog zin haar te bestraffen of is het goed genoeg zo?'

'Wij willen dat er thuis voor haar ook consequenties  zijn. Jij bent haar verloofde. Je hebt haar niet goed in de hand.' Gaat holden verder. Het was dus nog niet voorbij. Ik jammer zachtjes.

'Komt in orde,' zegt Aaron die mij negeerd.

'Jij gaat vanavond zonder eten naar bed, en als je gaat slapen kom je eerst even op schoot liggen.'

'Tenslotte, als ik klaar met je ben en je achterste zo rood is als een kers, naai ik je misschien wel. Je gaat als je je misdraagt gepakt worden.'

'Zo goed?'

'Uitstekend. Voer het vonnis wel uit. Ik zou het jammer vinden als Trish hier haar lesje zou vergeten.' Zegt Serigo grinnikend.

'Ik wil dat je slet mij bedankt voor haar mooie nieuwe tattoos.' Zegt hij dan.

Dat kan hij niet menen. Aaron pauzeert. 'Kom op, Trish. Bedank ze. Je hebt tenslotte leuk gespeeld met ze hè? Ze hebben goed voor je gezorgd.'

'Nee,'Mompel ik.

'Wat nee?!' De klap op mijn achterhoofd is zo hard dat ik even voorover kukel.

'Dank je, Holden.' Weet ik stotterend uit te brengen. Mijn stem is erg schoor.

'Graag gedaan, schatje. Als je ooit nog eens een lesje nodig hebt mag Aaron je 24/7 langsbrengen.'

'Ik kan haar zelf prima aan,' bromt Aaron beledigt.

'Ik denk dat je haar onderschat.' Zegt de andere broer grinnikend. Aaron word donkerrood en balt zijn vuisten.

'Bedankt, Serigo.' Mompelt ik zachtjes tegen hem.

Hij grijnst.
'Voor wat?'
Ik knipper met mijn ogen.
'De letters?' Vraag ik meer dan dat ik het zeg.
'En waarop?' Gaat hij verder.

'Mijn lichaam,' zeg ik preuts. Hij wilde het woord borsten horen uit mijn mond.

'En waar?' Gaat hij verder.
'Bij mijn borsten.' Breng ik trillend uit.

Hij kijkt me lang aan. Een momentje om in te schatten of ik nog rebels gedrag ga vertonen. Of ik nog meer behoefte heb aan straf.

'De slet mag terug naar huis. De volgende keer,' Hij pakt mijn kin beet. ' Ga ik je nog meer pijn doen.'

(Dit deel hoorde nog bij volgend hoofdstuk vandaar dat het zo snel online kwam...)